Dit kan de kerk voor jou betekenen volgens Remy Splinter: "Het is echt een gat in de markt!"

Het lijkt alsof de wereld om ons heen steeds sneller verandert. We zijn vijftig jaar geleden op een trein gestapt die de afgelopen jaren steeds sneller is gaan rijden en soms amper bij te houden is. Remy merkt dat het als jongerenwerk lastig is om die hogesnelheidslijn, waar de nieuwe generatie in zit, bij te benen. “Ik voel me soms echt een oude bok tussen al die jongeren”, zegt hij lachend. “Er is de afgelopen jaren een shift gekomen in de samenleving. Vroeger werd je bijvoorbeeld geboren in een timmermansgezin en dus was voor jou bepaald dat jij ook timmerman werd. Of als je ouders katholiek waren, bleef jij de rest van je leven ook trouw aan de katholieke kerk. Nu moet je al die stukjes identiteit in jezelf vinden.”

Speurtocht in jezelf

“Veel jongeren voelen zich tegenwoordig onbestemd of vinden geen betekenis in hun leven. Ik denk soms dat dat komt omdat ze geen groot verhaal meer hebben waar zij een deel van uitmaken. Een groot verhaal dat jou als individu overstijgt en waar je je leven aan op kunt hangen. Het christelijk geloof biedt ons zo’n verhaal aan. In plaats daarvan wordt je verteld dat je de auteur bent van je eigen verhaal. Je bent je eigen regisseur, hoofdrolspeler en schrijver. Ik geloof alleen niet dat wij onszelf een identiteit kunnen geven. Die wordt gegeven van buitenaf. Je hebt als mens een hoger doel nodig dat jouw leven betekenis geeft en een stuk identiteit invult. Daarin kan de kerk een hele grote rol vervullen voor jongeren. Het is eigenlijk een gat in de markt.”

Ik ben de bondgenoot van de ouders van onze jongeren

Geloven begint thuis

Als de kerk een gat in de markt is, hoe zorgen we er dan voor dat jongeren hier zelf ook enthousiast over worden? “Ik begin zelf altijd bij de ouders. Wat zij voorleven is zo belangrijk. Wij hebben maar een uurtje op de zondagochtend en daar redden we het niet mee. Ik wil graag het gesprek aangaan met ouders hoe zij handen en voeten geven aan hun geloof in het dagelijkse leven thuis en op welke manier zij daar hun kinderen bij kunnen gebruiken. De ouders van onze jongeren en ik zijn eigenlijk bondgenoten. We doen het samen.”

Kerksquad

“De grote vraag die jongeren hebben is: Hoe kan ik christen zijn zonder dat ik in een vorm word gegoten die helemaal niet past bij wie ik als persoon ben. Daar zijn vriendschappen in de kerk heel belangrijk voor. Door op te trekken met christelijke leeftijdsgenoten krijg je niet het gevoel alsof je de enige bent. Dan ga je voor je zien dat je misschien ook wel ‘zo’n christen’ zou kunnen zijn. Ik had er vroeger op school geen moeite mee om te vertellen dat ik christen was, omdat ik een toffe vriendengroep uit de kerk had. We gingen bijvoorbeeld elke dinsdag met elkaar bidden in een lokaaltje op school tijdens de pauze. Maar zo’n vriendengroep is als kerk heel moeilijk te faciliteren. Ik kan moeilijk twee jongeren bij elkaar zetten en dwingen een klik met elkaar te hebben. Wel proberen we de mogelijkheid voor het ontstaan van dat soort vriendschappen te vergroten door aparte jongerendiensten op zondag, jongerenkringen en leuke activiteiten."

Aan het werk

Die aansluiting bij je kerk kan ook gevonden worden door de handen uit de mouwen te steken. Door niet alleen diensten te bezoeken, maar ook mee te werken. “Een bediening in de kerk is echt belangrijk. Het geeft een gevoel van: Dit is ook mijn kerk. Ik probeer in onze jongerendiensten zoveel mogelijk door de jongeren zelf te laten doen. Het mooie van aparte jongerendiensten is dat zij een plek hebben waar ze een programma aangeboden krijgen dat speciaal voor hen is. De valkuil is dat we daar ons eigen feestje gaan vieren, los van de volwassen dienst. Daarom zoek ik altijd naar verbinding tussen beide doelgroepen en wat we van elkaar kunnen leren. Zo zingen we bijvoorbeeld bij de jongeren soms ook de oude klassieke liederen die ze met hun oma kunnen zingen, en bij de volwassenen de nieuwe liederen die de jongeren mooi vinden.”

Waarom de een wel tot geloof komt en de ander niet is mij een raadsel

Verloren schapen

“Het belangrijkste is om in gesprek te blijven met je jongeren. Voor elke kerk is de vormgeving van de dienst en de expressie van hun geloof weer anders. We kunnen elkaar wel tips geven, maar een echte conclusie of formule is er niet. Het is heel westers om dingen maakbaar te maken, maar daarmee doen we Gods werk echt tekort. We weten gewoon dat niet iedereen antwoordt op de roepstem van de Goede Herder. De realiteit is dat er ook schapen zijn die zich van Hem afkeren, weglopen of niet gevonden willen worden. Daarom probeer ik onze jongeren uit te dagen om actief na te denken over hun eigen leven en hun verantwoordelijkheid om keuzes te maken. Durf het gesprek aan te gaan over de moeilijkere levensvragen, zoals: Bestaat God wel, waarom leef ik en hoe zit het met God en wetenschap? Waarom de een wel tot geloof komt en de ander niet is mij een raadsel. Het enige wat ik kan doen is voorleven wat het betekent om Jezus na te volgen en jongeren in verbinding proberen te brengen met God. De rest is aan Hem en Zijn Heilige Geest."

BEAM-serie: een plek voor jongeren in de kerk

Deel 1: COLUMN: “Help, de kerk is nu een trampolineparadijs”

Deel 2: Vier jongeren over de do’s en dont’s van kerken: “Niets is meer hetzelfde als twintig jaar geleden dus zou de kerk dat ook niet moeten zijn”

Deel 3: Remy Splinter over de kerk en generatie Z: “De kerk is een gat in de markt voor jongeren”

Deel 4: KERKONDERZOEK | Bestaat er een formule voor de perfecte kerk?