Navigatie overslaan

Gratis inloggen

Praat mee op onze sites, beheer je gegevens en abonnementen, krijg toegang tot jouw digitale magazines en lees exclusieve verhalen.

Door in te loggen bevestig je dat je de Algemene Voorwaarden en Privacyverklaring van de EO hebt gelezen en begrepen.

Hulp nodig?

Check de veelgestelde vragen.

NPO 3
Uitgelichte afbeelding

Manuel (16) werd een her­sen­schud­ding geslagen: ‘Er was niemand die mij hielp’

5 april 2023 · 12:00

Update: 11 april 2023 · 15:33

De kleedkamers bij gym zijn één van de weinige plekken waar leraren NIET mogen komen. BEAM sprak drie jongeren die slachtoffer zijn geworden van pestgedrag en misbruik van klasgenoten én leraren in de kleedkamers. Drie verhalen die voorkomen hadden kunnen worden als er toezicht was geweest... Dit is het verhaal van Manuel.

In de kleedkamer

“Vroeger ben ik weleens gepest. Het begon op de basisschool en het zette door tot de middelbare school. Ik probeerde mij er niks van aan te trekken en dat ging vaak goed. Tot die ene dag.”

“Ik was me aan het omkleden omdat de gymles voorbij was en ik weer door moest naar de volgende les. Ondertussen hoorde ik achter mij gelach en wat bleek: andere klasgenoten hadden de kleren van een jongen uit mijn klas onder de douche gegooid en een briefje erop geplakt met ‘heeft Manuel gedaan’. Toen hij dat zag, werd hij boos en kwam naar mij toe. Toen ik dat merkte en mij omdraaide, had ik voordat ik wat kon zeggen een vuist in mijn gezicht. Mijn hoofd klapte tegen de muur aan en ik raakte heel kort mijn bewustzijn kwijt. Toen ik mijn ogen opendeed, zag ik overal bloed. Op mijn kleren, de spiegel en de grond. Iedereen keek me aan maar niemand deed wat. Ze riepen: “Manuel sla hem terug”, maar ik liep weg. Als christen wil ik namelijk geen kwaad met kwaad vergelden.”

Hersenschudding

“Ik kleedde mij verder aan en ging door naar de volgende les. Ik kreeg geen hulp vanuit school, echt helemaal niks. Ik merkte gedurende de dag dat ik nog steeds duizelig was. Na school ging ik daarom langs de dokter en daar bleek dat ik een flinke hersenschudding had opgelopen. Ik heb zes weken lang op bed moeten liggen om goed te herstellen.”

Vergeven 

“Eenmaal terug op school vroeg de directeur aan mij welke straf ik wilde dat de jongens zouden krijgen. Ik vond het gek dat hij dat aan mij vroeg, want ik wilde dat helemaal niet zelf bepalen. Ik gaf daarom aan dat ik ervoor koos om hen te vergeven, maar zij er zelf voor moeten zorgen dat dit écht nooit meer bij een ander gebeurt. Hij keek verbaasd en dacht dat ik wraak zou nemen, maar zo ben ik niet. Tot op de dag van vandaag merk ik nog steeds de gevolgen ervan. Ik heb bijvoorbeeld vaak last van erge hoofdpijn. Ondanks dat ben ik toch blij met de keuze die ik toen heb gemaakt: het loslaten en hem vergeven.”

Wil je weten wat er nog meer fout kan gaan in de kleedkamers? Lees hier de verhalen van twee andere slachtoffers:

Meest gelezen

Lees ook