Manga overleeft een aanval van Boko Haram: ‘Dat ik nog leef, is een wonder’

“Ik ben opgegroeid in een islamitische omgeving”, begint Manga. “Een groot gedeelte van de bevolking in Nigeria is namelijk moslim, maar mijn gezin is christelijk. Iedere ochtend zaten we met z’n allen in een kringetje en deelde een van mijn ouders een overdenking. We lazen uit de Bijbel en bespraken wat de tekst voor ons betekende. Ik ging iedere zondag mee naar de kerk en genoot van de liedjes. Maar ik had nog geen persoonlijke relatie met Jezus. Ik dacht: dat geloven komt later wel. Dat wat we iedere ochtend bespraken, geloofde ik wel, maar het was nog niet míjn geloof. Dit veranderde op het moment dat Boko Haram ons aanviel.”  

Bekeren tot de islam

“Het was de avond van 2 oktober 2012. We waren met z’n allen thuis toen de groep terroristen ons huis binnenviel. Met dertig gewapende mannen roofden ze ons huis leeg. Nadat ze alle waardevolle spullen hadden verzameld, vroegen ze aan ons of we afstand wilden doen van het christelijk geloof. Ze eisten dat we moslim zouden worden. Hier antwoordden we stellig nee op. Ze namen mijn vader, twee broers, en mij met geweld mee naar buiten om ons te doden. Hier vroegen ze ons nog één keer om afstand te doen van ons geloof. Dit deden we niet, en dus hebben ze voor mijn ogen mijn vader vermoord.”  

‘Waar zou ik naartoe gaan?’

“Het enige wat ik op dat moment kon, was bidden of God mij een tweede kans wilde geven. Ik dacht ook aan alle Bijbelverzen die ik ooit had gehoord. Ik kon geen afstand nemen van het christelijk geloof, want wat als ze mij ook zouden vermoorden? Waar zou ik dan naartoe gaan? Ik heb altijd geloofd dat er iets is na de dood. Ik stierf liever als christen dan zonder geloof. Ik wist dat ik met een tweede kans nu écht voor Hem zou leven. Toen de terroristen uiteindelijk bij mij kwamen, sneden ze in mijn nek. Ik zei: ‘Vader vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.’ Gek genoeg voelde ik op dat moment geen paniek, alleen maar vrede.” 

Mijn litteken is het bewijs dat God echt is

Groot litteken

“Na de aanval werden we door buurtbewoners met spoed meegenomen naar het ziekenhuis. Tot op de dag van vandaag zeggen dokters dat het een wonder is dat ik de aanval heb overleefd. Ik ging door een zware herstelperiode; ik heb lang in het ziekenhuis gelegen en kon niets. Ik was boos op de terreurgroep, want niet alleen was ik serieus gewond geraakt, ze hadden mij ook mijn vader afgenomen. Ik weet nog goed dat veel mensen om mij heen me bemoedigden. Dit hielp mij er weer bovenop. Het belangrijkst is dat God mij een tweede kans heeft gegeven, dus ik ben na de aanval dan ook volop voor Hem gegaan. Overal waar ik over Hem kan vertellen, doe ik dat. Trouwens; ik schaamde mij eerst voor het enorme litteken in mijn nek, maar tegenwoordig ben ik er trots op. Het is voor mij hét bewijs dat God echt is. Als Hij een simpele jongen zoals ik een tweede kans wil geven, zal Hij die ook aan een ander bieden.” 

Spreken op de EO-Jongerendag

“Op 1 juni ben ik op de EO-Jongerendag om te vertellen wat goed nieuws voor mij betekent. Ik heb hier enorm veel zin in. Ik houd ervan om onder jongeren te zijn en met hen te connecten. Ik weet dat jongeren in Nederland niet bang hoeven te zijn om vervolgd te worden om wat ze geloven, dus ik hoop hun mee te geven dat er nooit een perfect moment is waarop je voor Jezus kunt kiezen; je hoeft niet te wachten op een dieptepunt in je leven. Ik zou willen dat de jonge Manga al had geweten dat Jezus van hem houdt en dat hij niet perfect hoeft te zijn om bij Hem te horen. Bovendien is het geloof niet saai of alleen voor oude mensen; Jezus is ook geïnteresseerd in jou. Er is dus geen beter moment dan nu om volledig voor Hem te gaan.” 

Je hoeft niet te wachten op een dieptepunt in je leven

EO-Jongerendag 2024 terugkijken? Check HIER de samenvatting!

Lees ook over:

EO-Jongerendag 2024 terugkijken? Check HIER de samenvatting!