"Ik ben misbruikt door mijn neef"
Jenny (nu 18) was 10 toen ze door haar neef van 13 werd misbruikt. Jarenlang besefte ze niet wat er precies was gebeurd en had ze er niet bewust last van. Toen ze door kreeg wat er exact gebeurd was, was ze in eerste instantie enorm boos. Hoe heeft ze hem kunnen vergeven?
“Toen ik klein was logeerde ik vaak bij mijn neef. Op mijn tiende ging ik voor de zoveelste keer. Mijn neef was 13. We lagen ’s avonds in bed en hij wilde ineens allemaal dingen met mij doen. Hij zoende me en raakte me overal aan, ook op plekken waar ik dat niet wilde. Ik weet vooral nog dat het ontzettend veel pijn deed.” “Op mijn tiende wist ik net hoe kinderen werden gemaakt, maar dat was het. Dat er nog een heel grijs gebied aan handelingen tussen zat, wist ik niet. Daarom begon een aantal jaar later (toen ik voor het eerst uitgebreide seksuele voorlichting kreeg) pas te landen wat er precies was gebeurd. Natuurlijk was ik ontzettend boos op mijn neef, maar ik heb er niet veel last van gehad tot ik mijn vriend ontmoette. Toen merkte ik pas echt wat het met mij had gedaan. Iedere keer dat hij mij knuffelde, aanraakte of mijn hand vast hield werd ik bang en onrustig. Ik was zo bang dat met hem hetzelfde zou gebeuren. Aan hem heb ik het hele verhaal verteld. Hij reageerde lief en begripvol, en stelde me gerust. Bij mijn vriend heb ik er inmiddels niet zo veel last meer van, maar als ik op een feestje sta en een jongen of man mij - per ongeluk – aanraakt, kan ik helemaal in paniek raken.”
Wie ben ik dan, om iemand anders niet te vergeven, terwijl God mij elke dag vergeeft?
Vergeving
“Mijn neef zie ik nog gewoon. Op het moment dat het gebeurde was hij 13. Ik denk dat hij net een beetje geleerd had hoe alles zat en erg nieuwsgierig was. Het is misschien naïef, maar ik denk echt dat hij me niet met opzet pijn wilde doen. Hij komt altijd voor me op als we ergens zijn, en ik weet dat ik nu bij hem veilig ben. Ik zou het er graag alsnog een keer met hem over hebben, maar dat durf ik eigenlijk ook niet zo goed. Ik merk wel dat hij er spijt van heeft want hij behandeld me nu af en toe alsof ik een stuk goud ben. Ik denk dat hij het zo toch goed wil maken.” “Mijn ouders weten niets van wat er is gebeurd. Omdat het tussen mijn neef en mij weer redelijk goed zit, en we weer normaal met elkaar om kunnen gaan heb ik niet de behoefte om het alsnog tegen ze te zeggen. Later heb ik het nog tegen 2 vriendinnetjes verteld. Zij snapten niet goed waarom ik hem heb vergeven. Maar ik geloof dat je dat als christen moet doen. God vergeeft jou ook keer op keer weer! En wie ben ik dan, om iemand anders niet te vergeven, terwijl God mij elke dag vergeeft?” De naam Jenny is verzonnen. De naam van de geïnterviewde is bekend bij de redactie.
