Marije zit in quarantaine: “Als ze zeggen 'corona heerst’, zeg ik ‘Jezus heerst!’”

“Eerst wilde ik helemaal niet de dokter bellen. Ik dacht: ‘Ik ben gewoon ziek en da’s balen.’ Een huisgenoot moedigde me aan om toch contact op te nemen. Vanaf dat moment ging het heel snel. Een uur later zat ik in een andere kamer van mijn studentenhuis en mocht ik met niemand spreken. Ik ben niet getest op het coronavirus; dat doen ze alleen nog als je in het ziekenhuis belandt. Uit voorzorg zit ik nu dus in quarantaine.”

Klachten

“Een vervelend hoestje, keelpijn en een lamlendig gevoel. Eigenlijk gewoon grieperig dus. De koorts is inmiddels gezakt. Toch moet ik nog tot volgende week woensdag in quarantaine blijven. Dat vind ik wel pittig! De tijd kruipt. In de kamer naast mij zit ook een meisje in quarantaine, maar omdat we niet weten of we hetzelfde hebben, mogen ook wij elkaar niet zien. Ik lees veel boeken, kijk Netflix en videobel met vrienden en familie. Ik mis vooral de mensen en gezelligheid. Ik hou erg van sociale dingen, maar dat kan nu niet. Ook vind ik het lastig om geen vrijheid te hebben. Ik ben superafhankelijk van anderen. Gelukkig zijn er voldoende mensen die me willen helpen.”

Je ziet Marije rechts op de foto

In quarantaine

“Huisgenoten en de conciërge van ons gebouw koken voor me. Eerst zetten ze het eten voor mijn deur, dan sturen ze een appje en pas een paar minuten later – als iedereen weer weg is – open ik de deur om het bord te pakken. Daarna eten we met elkaar via videobellen. Mensen in mijn omgeving vinden het deels spannend, maar ook wel interessant dat ik misschien corona heb. En het is natuurlijk ook een gekke situatie, ik snap wel dat mensen daar nieuwsgierig naar worden. En het levert ook wel grappige situaties op: een van de mensen die het meest voor mij zorgt, is de conciërge van ons gebouw. Maar ik heb haar nog nooit ontmoet en zou haar op straat dus niet herkennen. Dat levert wel een gekke, bijzondere band op.”

Paniek is het grootste gevaar

“Ik denk dat de wereld buiten de quarantaine enger is dan in quarantaine. Ik heb nu datgene waar zoveel mensen bang voor zijn. Maar voor mij is het gewoon een griepje, waar ik normaal nooit de huisarts voor had gebeld. Ik ben niet in levensgevaar. Natuurlijk weet ik dat het risico voor andere mensen groter is, dus ik snap hun angst. Maar uiteindelijk krijgt 80 procent gewoon milde griepklachten, zoals ik. Ik schrik van de paniek die ontstaat: iedereen gaat hamsteren en fokt elkaar op. Ja, het virus is spannend, maar de paniek is gevaarlijker. Dat is namelijk iets waar iedereen vatbaar voor is. Vanuit mijn kamer zou ik dus ook oproepen: blijf voorzichtig, maar maak elkaar niet gek!”

“Ik heb mijn Bijbel meegenomen naar mijn nieuwe, tijdelijke kamer. Daar kan ik nu dus veel in lezen. Ook bid ik, vooral voor de mensen die buiten zijn en bang zijn. Ik vertrouw op God: Hij heeft het in zijn hand. Hij is sterker dan een virus. Als mensen zeggen: ‘Corona heerst’, dan zeg ik: ‘Jezus heerst!’. God regeert, altijd.”