‘Wij namen mijn opa en oma in huis’

Wanneer kwamen je opa en oma bij jullie in huis wonen?

“Mijn opa en oma van mijn vaders kant kwamen bij ons wonen toen ik acht jaar was. We hebben altijd op loopafstand van hen vandaan gewoond. Mijn ouders wilden alleen verhuizen, maar niet te ver weg vanwege de gezondheid van mijn opa en oma. Ze besloten ze toen gewoon mee te nemen! Mijn opa is anderhalf jaar geleden overleden, dus nu woont alleen oma nog bij ons in huis. Ze kregen wel hun eigen woonkamer, slaapkamer, keuken en badkamer. Tot nu toe bevalt het heel goed. Het is ideaal dat je zo snel naar elkaar toe kan voor een gezellig praatje of een kopje koffie.” Wat vind je ervan dat je ouders dit besluit toen hebben genomen?
“Ik vind het een ontzettend mooi concept om je ouders bij je in huis te nemen! Vooral met gezondheidsproblemen is het goed dat ze er niet alleen voor staan. Daarnaast voelen veel ouderen zich tegenwoordig eenzaam, zelfs als ze nog een partner hebben. Ik vind dat je op je oude dag juist nog moet kunnen genieten van het leven en de mensen om je heen, in plaats van wachten tot je tijd is gekomen. Ik vind dat we voor elkaar moeten zorgen zoals God het ook wil en voor zover dat kan, wil ik dat ook doen. Het geloof speelt een grote rol binnen ons gezin, maar is niet de directe aanleiding geweest om mijn opa en oma in huis te nemen. Vanuit het geloof wil je natuurlijk wel zo goed mogelijk voor de ander zorgen en wij doen dat op deze manier. Het is belangrijk om te denken aan de mensen om je heen, helemaal als je weet dat ze eenzaam zijn. Een klein gebaar kan veel betekenen, dat wordt wordt vaak onderschat.”
Zijn er veel dingen veranderd sinds ze bij jullie in huis wonen?
“Er is niet veel veranderd aan het dagelijkse leven. Ik ben er wel achter gekomen dat het goed is dat ze wel, enigszins, hun eigen plekje hebben. Ik denk dat het gezond is om allebei een eigen ruimte te hebben. Verder was het vooral vroeger handig dat zij er waren als mijn ouders even weggingen. Daarnaast is het fijn dat je zo dichtbij elkaar bent. Sinds mijn opa is overleden, ben ik blij dat mijn oma zo even kan binnenwippen. Als je als oudere je partner verliest is dat ontzettend lastig, veel blijven dan alleen achter en voelen zich enorm eenzaam. Mijn oma ziet ons elke dag en komt vaak even kijken als wij bijvoorbeeld paardrijden. Ze heeft ook een moestuin waarbij we haar helpen. Zo kan ze genoeg dingen doen en hoeft ze niet de hele dag alleen binnen te zitten.”
Zou jij later je ouders in huis willen nemen?
“Mijn ouders zeggen dat ze nog geen seconde spijt hebben gehad. Het heeft alleen nog maar voordelen gehad. Of ik dit zou doen later is afhankelijk van de situatie. Wanneer het mogelijk is zal ik het met alle liefde doen. Als ik nu zie hoe dankbaar mijn opa was en mijn oma is, dan zou ik dit mijn ouders ook van harte gunnen!” Tekst: Esther Bolt