"We moesten een team zijn, want onze ouders waren dat niet meer"
Maria (25, links op de foto) en Eva Hamer (27) hebben ieder op hun eigen manier lastige dingen in het leven meegemaakt die ze niet altijd met elkaar konden delen. Door de tijd heen verandert dit en groeien ze naar elkaar toe. De scheiding van hun ouders is het begin van een hechte zussenband. “Natuurlijk hebben we ook wel eens ruzies, maar dat hoort erbij.”
Eva: “Samen met onze broer Joram zijn we echt met z’n drieën opgegroeid. Het nummer ‘Thuis’ van Elly en Rikkert is een nummer dat ons bij zal blijven. Op de tekst ‘thuis, dat is een schone onderbroek’ dansten we vroeger met een onderbroek in onze hand door de woonkamer.”
Het duurt dan nog even voordat Maria en Eva met z’n tweeën een hechte band zouden krijgen. “We deden beiden ons eigen ding,” verklaart Maria. “Zeker toen Eva naar de middelbare school ging en ik nog op de basisschool zat.” “Van het zonnetje in huis werd ik het donderwolkje,” gaat Eva verder. “Ik huil snel en ben geen motorisch wonder. Op de eerste dag een meisje in je klas hebben dat gelijk huilt, en slecht is in gym, is het perfecte mikpunt. Ik ben dan ook erg gepest en heb daardoor een angststoornis ontwikkeld, daar wist Maria niks vanaf."
“Ik had, in tegenstelling tot Eva, een vliegende start op de middelbare school,” vertelt Maria. “We zaten op verschillende scholen en daardoor kwamen we nog steeds niet samen. Ik kreeg later wel door dat Eva werd gepest, maar haar probleem stond niet op de voorgrond. Het leven ging gewoon door.”
Scheiding
Maria: “De scheiding van onze ouders heeft onze band uiteindelijk hechter gemaakt. Dat was ook in die periode. Joram woonde ondertussen op kamers en in de weekenden gingen Eva en ik van de ene naar de andere ouder. Wij moesten een team zijn, want onze ouders waren dat niet meer. De scheiding is verder gelukkig goed verlopen."
“Op een gegeven moment kreeg onze vader een nieuwe partner en was hij vaker weg van huis,” aldus Eva. “Hierdoor was ik regelmatig alleen thuis, aangezien Maria destijds bij een vriendin woonde. Zodra Maria hoorde dit hoorde pakte ze haar spullen en kwam ze weer thuis wonen. Ze weet namelijk dat ik het niet fijn vind om veel alleen te zijn. Het klinkt misschien klef, maar we zijn echt een zussenteam.”
Kerk
Al zijn Maria en Eva een team, ze denken niet over alles hetzelfde. “Ondanks dat we christelijk zijn opgevoed geloof ik niet meer,” aldus Maria. “Van kinds af aan merkte ik dat ik geen connectie voelde met God. Ik probeerde steeds manieren te vinden om niet mee naar de kerk te hoeven, tot ik op een zondag niet meer gewekt werd om mee naar de kerk te gaan. Nu ga ik alleen nog met Kerst en Pasen, omdat mijn opa het fijn vindt dat ik dan wel mee ga.”
Eva: “Ik vind het natuurlijk erg jammer en moeilijk. Ik zou graag willen dat ze naar de kerk gaat, maar om Maria tegen haar wil in mee te nemen werkt natuurlijk niet. Wanneer iemand negatief over Maria praat neem ik het zeker voor haar op.” “Dat is voor mij net zo wanneer iemand slecht over het geloof praat,” reageert Maria. “De normen en waarden uit het geloof zal ik altijd meenemen in mijn leven.”
Dit verhaal komt uit de Eva. Lees het volledige interview hier.
