Paulien (17): “Dit virus komt niet van God, dat weet ik zeker”

“In het begin leek corona nog heel ver weg. Toch merkte ik dat ik het heel naar vond en vroeg mezelf af: ‘Waarom gebeurt dit?’ Toen het virus uitbrak in Italië kwam het ineens dichtbij, want ik was daar een paar weken eerder voor een judowedstrijd. Een tijdje later werd ik erg ziek. Ik heb geen idee of het corona was, maar ik moest hoesten en kon slecht ademen."

Corona heeft de controle, terwijl wij dat zouden moeten hebben

"Als ik nu zo ziek zou zijn geweest, had iedereen gezegd dat ik corona heb, maar toen leek het onschuldig. Gelukkig kon ik nog wel meedoen aan het judo NK, want ik doe judo op hoog niveau. Het grootste deel van mijn tijd besteed ik aan judo en ik ga zelfs naar een TopsportTalentenSchool. Ondanks dat ik ziek was, sportte ik ook gewoon door. Tot alles ineens plat kwam te liggen.”

Controle kwijt

“Het ging ineens heel snel en het hele seizoen mocht niet meer doorgaan. Ik was alle structuur kwijt, omdat judo zo’n groot deel van mijn leven is. Om mezelf toch te vermaken werkte ik veel, maar ik bleef de situatie wel heftig vinden. Omdat ik de controle over mijn leven verloor, voelde ik me vaak down. Niemand om mij heen had corona, dus het was moeilijk te beseffen dat iets wat ik niet zag zoveel invloed op mijn leven kreeg. Op school kon ik minder goed mijn vragen stellen en ik zag mijn vrienden niet. Die tijd heb ik niet als prettig ervaren. Corona heeft de controle, terwijl wij dat zouden moeten hebben. Dat vind ik vervelend.”

Ineens kwam het dichtbij

“Mijn moeder vertelde me dat ik er rekening mee moest houden dat iedereen een keer corona krijgt, maar dat vond ik moeilijk te geloven. Ik kende één iemand in het noorden die besmet was, maar die persoon stond niet heel dichtbij. Daarom deed het niet heel veel met me. Na een lockdown mochten we toch weer naar school en judo, maar toen begon het: iedereen leek ineens corona te krijgen. Op school, in mijn judogroep, in de kerk… Overal kregen mensen te maken met het virus en kwam het dichtbij. Ikzelf ben er niet zo bang voor, omdat ik er wel weer bovenop kom als jongere, maar mijn opa vertelde me een ander verhaal.”

Ook als ikzelf niet ziek ben, kan ik het overdragen

Ik zou het kunnen overdragen

“Mijn opa bracht me naar de dokter en vertelde dat zijn broer heel erg ziek was. Hij had in het ziekenhuis gelegen en ging heel erg achteruit. Op een gegeven moment mocht hij gelukkig naar huis, maar in het ziekenhuis dacht hij nog dat hij zou overlijden. Ik vroeg mijn opa hoe zijn broer corona had gekregen en hij vertelde dat de kleinkinderen aan die kant van de familie het hadden overgedragen. Toen was ik me ineens bewust van het feit dat ik mijn opa zou kunnen besmetten. Ook als ikzelf niet ziek ben, kan ik het overdragen en dat wil ik hem niet aandoen. Ik weet niet wanneer ik het virus meedraag en dat vind ik wel spannend.”

Door God voel ik me niet alleen

“Ik geloof dat God bij ons is om ons te beschermen. Er zijn mensen die denken dat ze geen corona krijgen omdat ze in God geloven, maar zo werkt het denk ik niet. Hoe dan ook ben je nooit alleen. Ik verveel me nooit met God en vind het fijn om te weten dat Hij er altijd bij is. Dit virus komt niet van Hem, dat weet ik zeker. Het is in ieder geval fijn om te weten dat ik Hem altijd op mag zoeken. In deze tijd misschien nog wel meer dan normaal. Hoe spannend en onzeker het ook is allemaal.”

Maaike (15) had corona en moest haar zestiende verjaardag in haar eentje op haar kamer vieren. Haar verhaal lees je hier.