‘Na elke chatdienst denk ik: wat is deze wereld vercrackt’

Anoniem chatten

Als je ‘vroeger’ met iets zat, kon je als christelijke jongere anoniem bellen met Stichting Chris. Tegenwoordig is het vooral anoniem chatten of appen. Irith studeert hbo-theologie en loopt sinds augustus 2017 stage bij de stichting: “Bellen met Chris kan alleen nog maar op woensdagavond, maar dat gebeurt bijna niet meer. Tegenwoordig weten jongeren ons te vinden via de chat en sinds kort ook via WhatsApp. De drempel om je verhaal te delen is daar veel lager en het voelt anoniemer dan via de telefoon. Jongeren vinden het makkelijker om hun hart typend te luchten.”

In 2017 werden er bij Chris ruim 9000 anonieme chatgesprekken met jongeren gevoerd. Via de mail, daar trekt een coach wat langer met een jongere op, hielpen ze zo’n 250 jongeren. WhatsApp zit nog in de pilotfase, daar hebben zich nu zo’n tachtig jongeren gemeld. Irith: “We voeren die gesprekken niet allemaal zelf, maar hebben een groot team vrijwilligers, die wij trainen en opleiden.”

Seksueel misbruik

“Jongeren komen met van alles naar ons toe. Van seksueel misbruik en mishandeling, zelfmoordneigingen en zelfbeschadiging tot depressie en pesten. Natuurlijk voeren we soms ook luchtige gesprekken over verliefdheid. Andere jongeren willen graag anoniem chatten met ons omdat ze gewoon een beetje contact en zoeken.

Regelmatig zeggen jongeren dat ze hun verhaal of probleem nog nooit met iemand hebben durven delen. Ik benadruk dan: je mag alles tegen mij zeggen, ik vind niks gek. Soms is alleen dat horen al genoeg. Ik vraag of ze iemand in hun omgeving hebben die ze vertrouwen en aan wie ze hun verhaal kunnen vertellen. Iemand die de situatie beter kent en de jongere verder kan helpen.”

Jongeren vinden het makkelijker om hun hart typend te luchten

Met tranen achter de laptop

“Na een chatdienst denk ik vaak: wat is deze wereld eigenlijk vercrackt. Ik was me er voor mijn stage niet van bewust dat er zoveel kinderen en jongeren worden misbruikt of psychisch worden mishandeld. Ik heb een keer met tranen achter mijn laptop gezeten. Dan zou ik willen dat de jongere aan de andere kant van de lijn die nacht nog bij mij zou kunnen slapen, zodat hij of zij gespaard wordt voor al die ellende.

Anonimiteit is onze kracht. Maar juist omdat we anoniem zijn, kunnen we in principe niet ingrijpen. We kunnen jongeren wel aanmoedigen om bijvoorbeeld aangifte te doen bij de politie of zich te melden bij bijvoorbeeld verbreekdestilte.nl. Luisteren is het belangrijkste. Het is onze insteek om jongeren zelf te laten nadenken over het antwoord op hun eigen vraag.”

Chatgebed

Irith begon bij Chris met het idee: hier kan ik veel leren. “Nu is mijn motivatie dat ik het mooi vind om er gewoon voor iemand te zijn. Ook al gaat het gesprek niet altijd over God, ik kan Zijn liefde laten zien. Soms voel ik me aan het einde van een moeilijk gesprek rusteloos. Als het geloof ter sprake is geweest, stel ik voor om voor de jongere te bidden. Het gebed typ ik dan gewoon in de chat. Laatst zei iemand tegen me: dit gesprek heeft me echt verder geholpen. Daar doe je het voor.

De heftige verhalen van jongeren raken me, maar ik heb door de tijd heen geleerd om een bepaalde afstand te houden. Ik bedenk mezelf: ik heb gedaan wat ik kon, ik heb geluisterd en eventueel doorverwezen. Ik ben er niet om problemen op te lossen. Hoe graag ik diegene aan de andere kant van de anonieme chat ook uit zijn of haar situatie wil trekken, ik probeer het in gebed bij God neer te leggen. In het vertrouwen dat Hij ermee doorgaat.”