“Mijn relatie ging uit, omdat mijn vriendin werd opgenomen”
Supermooi: liefde, relatie, verkering. Je leert elkaar beter kennen en je geniet met volle teugen van elkaar. Maar na een tijdje komt voor veel mensen dat moment: ga je vechten voor je relatie als het wat minder gaat of moet je elkaar juist laten gaan? Voor Danny* uit Utrecht was dat een stuk lastiger. Zijn relatie ging uit, omdat zijn vriendin Vivianne werd opgenomen in een psychiatrische instelling. Samen zijn was vanaf toen geen optie meer.
Hoe is de relatie begonnen?
“Ik had afgesproken met een vriend in de schoolbibliotheek op de universiteit. Vivianne stond daar toevallig bij, zij was de huisgenoot van die vriend. Toen raakte ik met haar aan de praat en dat was eigenlijk best wel heel erg leuk. Na een paar maanden was het ‘aan’.”
Wat vond je zo leuk aan haar?
“Haar enthousiasme, hoe ze met andere mensen omging. Zij deed iets met een vriendengroep waardoor het altijd heel fijn en gezellig was. Je kwam zo heel makkelijk in de groep. Vivianne zag heel veel moois in andere mensen. Verder hield ze van koken en van films. Dat vond ik heel leuk. Ook belangrijk: haar gevoel voor humor. We konden samen heel vervelend zijn, haha!”
Hoe lang waren jullie samen?
“We kenden elkaar bijna 2 jaar en waren 1,5 jaar officieel samen.”
Als ik zei dat ik van haar hield, dan zei ze: ‘Ik voel daar niets bij’
Hoe is het uitgegaan?
“Een uitspraak die goed bij Vivianne past is ‘uit het oog, uit het hart’. Dat was heel extreem bij haar. ‘Hij is er nu niet, dus hij zal ook wel niet aan mij denken’, zo ging het in haar hoofd. Vivianne kon ook heel jaloers zijn als ik dingen deed met vrienden of vriendinnen. Daarnaast had ze ook een boel persoonlijke problemen. Een negatief zelfbeeld, altijd een negatieve zelfreflectie. Alles wat ze deed was fout. Ze kon niet genieten van het leven. Als ik zei dat ik van haar hield, dan zei ze: ‘Ik voel daar niets bij’. Zoiets gun je iemand niet, dat iemand zoveel pijn lijdt door zichzelf.
Ik wilde er wel voor haar zijn, maar we zeiden altijd tegen elkaar: we moeten niet elkaars psycholoog worden. Uiteindelijk moet je je eigen problemen oplossen. Dat vond zij heel moeilijk. Al die dingen hebben ervoor gezorgd dat ze moest worden opgenomen in een psychiatrische instelling. Daardoor konden we niet samenblijven. We hebben elkaar nog een keer gesproken, toen hebben we er een punt achter gezet.”
Hoe ziet je leven eruit na de relatie?
“Het is nu een paar weken geleden dat het uitging. Aan de ene kant mis ik Vivianne heel erg. Ik mis haar kijk op andere mensen. Ik mis hoe ze met mij omging, haar kritische blik. Tegelijkertijd heeft die kritiek me ook pijn gedaan. Die pijn moet ik nu gaan verwerken. Dat ik gewoon mag zijn wie ik ben. Ik merk dat ik meer ruimte heb om aan mezelf te werken sinds het uit is. Ik trek er weer op uit. Dat deed ik niet vaak met haar, omdat zij meestal moe was. Sinds het uit is, heb ik heel snel een baan gevonden en heb ik de Alpha cursus gevolgd. Ik geloof zelf niet, maar vond het wel interessant. Ik wist niet eens dat ik ernaar op zoek was, maar ik vond een heleboel fijne, open gesprekken en heb er zelfs twee vrienden aan over gehouden.”
Er schuilt een heel mooi mens in Vivianne, maar dat heeft gewoon niet de ruimte gekregen.
Spreek je Vivianne nu nog?
“We hebben nu bewust heel weinig contact, maar we willen nog wel een keer een kop koffie doen. Ik wil graag horen wat zij leuk vond aan onze relatie, want dat is door alles in de vergetelheid geraakt. Verder zou ik haar willen vragen: zie je nu in dat mijn positieve kijk op het leven niet verkeerd is? En ik ben benieuwd of ze weer kan genieten van het leven.”
Zou je bij Vivianne terug willen komen?
“Toen zij werd opgenomen wilde ik op haar wachten. Zij vroeg me toen om dat niet te doen. Ik kan sinds kort eigenlijk pas zeggen dat ik haar niet terug wil. Nu in elk geval niet. Dan moet zij eerst zijn gegroeid. Er schuilt een heel mooi mens in Vivianne, maar dat heeft gewoon niet de ruimte gekregen. Als zij na haar traject in de psychiatrische instelling zou vragen om de relatie weer op te pakken zou ik daar zeker over nadenken.”
*Om Danny en Vivianne te beschermen hebben we ervoor gekozen om niet hun echte namen te gebruiken. Deze zijn bij de redactie wel bekend.