Joshua (20) werd vals beschuldigd: ‘Ik heb een nacht in de cel gezeten’
Een nieuwe baan, superleuk toch? Dat vond Joshua (20) in ieder geval wel. Hij deed het supergoed in het restaurant waar hij werkte, iedereen was tevreden met hem. Het leek heel goed te gaan, totdat er dingen gebeurden die hij helemaal niet wilde: “Ik zei dat ze moest stoppen, maar ze liet zich niet tegenhouden.”
“Toen ik 18 was, verhuisde ik van het dorp van mijn ouders naar Amsterdam om daar te gaan studeren. Ik ging op zoek naar een baantje en die vond ik bij een restaurant. Ik had het daar ontzettend naar mijn zin en mijn baas vond ook dat ik het heel goed deed. In de avonden, weekenden en wanneer ik ook maar vrij had, werkte ik. Zo leuk vond ik het! Ik ging best snel van eten lopen naar bestellingen opnemen en achter de bar staan en ik kreeg ook veel verantwoordelijkheid. Op een gegeven moment mocht ik zelfs de zaak afsluiten, iets wat sommige collega’s die er al veel langer dan ik werkten nog niet mochten. Bizar eigenlijk als ik er zo over nadenk, mijn baas zag mij echt als zijn topmedewerker.”
Iets té gezellig
“Na het werk bleven we vaak nog even hangen met collega’s, dat was altijd supergezellig. Mijn baas zat er dan ook bij en soms was zijn vriendin er ook. Ik kan het goed vinden met de meeste mensen, maar zij vond het wel heel gezellig met mij. In eerste instantie zocht ik daar niet echt wat achter. Als ik iets ging pakken in de berging was zij er soms ook opeens. Ze zei dan dingen als ‘Hoe kan het nou dat jij geen vriendin hebt?’ en ‘Als ik geen vriend had, wist ik het wel hoor’. Later maakte het haar niet eens meer uit dat ze een relatie had: ze probeerde me steeds te strikken om haar aan te raken of zelfs te zoenen. Ik wees haar natuurlijk steeds af, maar dat hield haar niet tegen. Een keer vroeg ze zelfs of ik met haar mee naar huis wilde gaan. Nou, je snapt wel wat ze daarmee bedoelde."
Ze begon me aan te raken en ritste mijn jas los
De situatie werd steeds erger. “Ik begon haar te ontwijken, maar ze bleef me maar opzoeken. Ik voelde me er best rot over, zeker omdat ze de vriendin van mijn baas was! Een avond liep het echt uit de hand. Er zaten nog een paar collega’s aan de bar, inclusief de vriendin van mijn baas. Net voordat ik wegging, liep ik nog even naar de berging. Ik had niet door dat zij mij gevold was. ‘Zo,’ zei ze, ‘nu zijn we eindelijk alleen samen.’ Ze vertelde dat ze alleen maar aan mij kon denken, op een lichamelijke manier zeg maar. Ze begon me aan te raken en ritste mijn jas los. Ik zei dat ze moest stoppen, maar ze liet zich niet tegenhouden. Ik duwde haar van me af. Ze pakte me weer vast en liet me nu echt niet meer los. Ik zei nog een paar keer dat ze echt moest stoppen, maar ze bleef doorgaan. In paniek schudde ik mijn jas van me af en rende via de achterdeur naar buiten.”
Politie
Joshua was zo geschrokken dat hij besloot direct naar huis te gaan. “Mijn spullen zou ik morgen wel op komen halen. Eenmaal thuis aangekomen plofte ik verslagen op de bank neer. Ik had geen idee wat ik met deze situatie aan moest. Het was nog niet zo heel laat dus ik ging even TV kijken. Een paar uur later zette ik de TV uit en liep naar de badkamer om mijn tanden te poetsen. Opeens werd er aangebeld. Vreemd, dacht ik nog, wie zou er zo laat nog langskomen? Toen ik de deur opendeed, kreeg ik de schrik van mijn leven. Er stonden een stuk of drie politieagenten. ‘Ben jij Joshua?’ vroegen ze. Ik zei dat ik dat was. Ze vertelden me dat ik per direct mee moest naar het politiebureau, omdat ik aangeklaagd was. In eerste instantie had ik geen idee waarvan ik beschuldigd werd, maar toen ik naar de auto liep, ging er een lichtje branden.”
Normaal huil ik niet snel, maar ik heb daar wel een traantje gelaten
“Vervolgens heb ik de hele nacht in de cel op het politiebureau gezeten. Ik zei wel dat ik niks gedaan had, maar ik werd niet vrijgelaten. Wel moest ik mijn verhaal doen en dat werd vastgelegd. Die nacht was echt de naarste van mijn hele leven. Ik had niks verkeerd gedaan, maar waarom zat ik hier dan? Ik begreep er niks van. Normaal huil ik niet snel, maar ik heb daar wel een traantje gelaten. Ik kon niet eens met mijn moeder bellen! Veel geslapen heb ik ook niet, zo gestrest was ik. De volgende ochtend kwam een agent me halen voor een gesprek.”
De waarheid
“De politieagenten vertelden me wat er gebeurd was: nadat ik weg was gerend heeft de vriendin van mijn baas heel hard geroepen. Mijn collega’s kwamen kijken en ze heeft verteld dat ik haar aangerand had en weg was gerend. Vervolgens heeft mijn baas de politie gebeld en omdat haar verhaal erg overtuigend was hebben ze mij gelijk opgehaald voor een verhoor. Ze had zelfs gezegd dat ik haar wilde verkrachten en omdat mijn collega’s haar bijstonden, leek het net de waarheid. Ik werd vrijgelaten omdat er geen bewijs was. Eenmaal thuis kreeg ik een appje van mijn baas. ‘Dit had ik niet van je verwacht man, je bent ontslagen’, zei hij. Eerst dacht ik nog: dit is niet eerlijk, ik heb niks gedaan! Maar later bedacht ik me dat het misschien wel beter was zo, nu hoefde ik die vriendin van mijn baas tenminste niet meer te zien.”
“Inmiddels werk ik bij een ander restaurant in Amsterdam. Dit restaurant is groter dan het vorige en hier word ik echt uitgedaagd. Ook hier vinden ze dat ik het heel goed doe, en daar word ik erg blij van. Dat ik vals beschuldigd werd heeft wel wat met me gedaan, maar ik ben blij met waar ik nu sta. Zonder die ervaring had ik nu niet hier gewerkt.”
BEAM vertaalt in deze serie met een knipoog Bijbelverhalen die vandaag de dag zeker viral zouden zijn gegaan. Komt het je misschien bekend voor?
Lees ook over:
Rafaël (18) vertrok zonder iets te zeggen naar Spanje: "Ik trok het thuis niet meer"
Geschreven door
Lotte
