Joost (19) stopt met zijn studie en vertrekt naar kamp Moria: “Ik wil mijn naasten helpen!”

Verpleegkunde

“Mijn vader is vorig jaar naar Lesbos gegaan om daar te helpen. Hij heeft mij zo veel bizarre dingen verteld. Ik volgde toen nog een elektro-opleiding en dacht ‘dit is niet wat ik wil’. Het besef kwam dat ik de rest van mijn leven in het buitenland wil werken als verpleger. Ik wil graag mijn naasten helpen en in Nederland haal ik daar niet genoeg voldoening uit. Om die reden ben ik gestopt met de opleiding en ben ik verpleegkunde gaan doen. Hierdoor kon ik een basis opbouwen om te werken met vluchtelingen. Ik zit op een christelijke school. Wanneer ik vertelde dat ik weg wil om vluchtelingen te helpen, werd er positief gereageerd. Ik moest dat zeker gaan doen.”

Gevaar

“Op het kamp ga ik helpen met nieuwe tenten plaatsen, zorgen voor voorzieningen van water en allemaal dat soort kleine dingetjes. Ook mag ik waarschijnlijk een paar nachten meelopen met de verpleging. Er gebeuren dan heftige dingen, zoals mensen die aan zelfbeschadiging doen of er ontstaan rellen. Vluchtelingen doen er alles aan om gezien te worden en zich te laten helpen. Als ik op de verkeerde plek sta, kan ik zo een steek in mijn buik krijgen. Ik moet dus wel oppassen. Volgens de organisatie komt dit gevaarlijke gedrag gelukkig bij maar een heel klein percentage van de vluchtelingen voor. De rest wil je juist beschermen. Ik vind dit niet spannend, maar krijg juist meer motivatie om te helpen. Ik ben overal heel nuchter in. Al zou ik daar neergestoken worden, dan weet ik dat dat hoort bij Gods plan. Ik ben niet bang om te gaan, want ik weet dat God naast mij staat.”

We doen het werk allemaal vanuit ons geloof. Dan ben je eigenlijk niet meer te stoppen

“Op mijn twaalfde kreeg ik een tumor. Dat was best heftig voor iedereen om mij heen. Ik ben daar doorheen gesleept met God aan mijn zijde. Hierdoor ben ik enorm naar God toegegroeid. De meeste mensen worden boos als zij een terugslag hebben. Ze gooien de schuld op het geloof. Ik was juist de hele periode rustig. Ik ging lachend de operatiekamer binnen. Dit liet mij beseffen dat dit niet uit mezelf kwam. Ik had het nodig om ziek te worden om zo naar God toe te groeien. Door deze ervaring wilde ik graag met een organisatie naar Lesbos gaan die handelt vanuit het geloof. Dit is de organisatie Christian Refugee Relief geworden. We gaan vanuit de organisatie met een groepje van zes christenen naar het vluchtelingenkamp, wat geweldig is. We doen het werk allemaal vanuit ons geloof. Dan ben je eigenlijk niet meer te stoppen.”

Ga je droom achterna. Laat zien dat je het kan

“Volgend jaar ga ik voor vijf jaar naar Lesbos. Ik mag werken als verpleger, maar ik ga ook gewoon simpele dingen doen. Ik stop met mijn opleiding, maar ik kan in Griekenland certificaten halen om verpleger te worden. Die zijn dan in het Engels, dus dat is zelfs nog een hoger niveau dan in Nederland.”

Advies

“Voor jongeren die dit ook willen, heb ik het volgende advies: als het je droom is om in het buitenland te helpen bij mensen in nood, zou ik contact zoeken met de organisatie die je aanstaat en waarbij je wilt werken. Je kunt alles wat je wilt weten bij hen neerleggen. Als ze zeggen ‘we hebben liever iemand met een diploma op een bepaald niveau’, dan zou ik proberen die opleiding te halen. Ga je droom achterna. Laat zien dat je het kan. Als het je pad is, dan weet ik zeker dat het door zal gaan.”

Lize Marie (12) en Marc Floor (14) vertrokken vorig jaar naar het toen net afgebrande vluchtelingenkamp Moria. “Kamp Moria is nauwelijks leefbaar."