Joost is goochelaar: “Als ik die kinderen zie schateren, heb ik mijn doel gehaald”

De goocheldoos

“Ik kreeg op mijn zevende een goocheldoos van mijn ouders. En eerlijk? Ik vond het helemaal niks, wat een troep! Tien jaar lang heb ik er niks mee gedaan en nooit naar het goochelen omgekeken. Totdat ik iemand een truc met kaarten zag doen, toen begon het te borrelen en dacht ik: dat wil ik ook kunnen. Dus begon ik te oefenen. In 2013 ging ik naar Afrika en daar leerde ik een echte goochelaar kennen. Hij nam mij een poos op sleeptouw en liet het vak zien. Toen ben ik er in Nederland mee doorgegaan. Nu sta ik bekend als goochelaar Joost!”

Credits naar God

“Ik begon heel klein en zei tegen mezelf: “Ik wil dit jaar tien shows doen”. Maar uiteindelijk gingen er veel meer deuren open en heb ik veel mazzel gehad. Het is keihard werken, dus ik geef mezelf wel credits. Maar God vooral! Ik ben ontzettend gezegend met wat ik doe. Ik bid voor elk optreden. In het begin van mijn carrière was alles heel spannend, toen viel ik snel terug op God. Maar dat is er ingebleven. Soms bid ik backstage, soms al als ik in de auto zit. Dat geeft me een veilig gevoel. Dat kan je ook psychologisch verklaren, maar ik geloof ook dat God daarin zit. Op die manier betrek ik God in wat ik doe. Na mijlpalen of grote optredens probeer ik altijd bewust te zijn dat ik het van Hem kreeg en ben ik dankbaar naar God toe.” 

Een boodschap

“Ik treed ook weleens in kerken op. Soms is het puur vermaak, maar ze vragen me vaak om er een (christelijke) boodschap in te verwerken. Mijn show is eigenlijk een lopend verhaal, dus geen losse goocheltrucs. Een boodschap erin verwerken is dus weleens mogelijk. Er is veel vraag vanuit kerken om het evangelie op een creatieve manier naar de kinderen toe te brengen. Omdat ik christen ben, betekent dat niet dat ik niet bij andere geloven binnenstap. Ik ben ook weleens in de moskee te vinden, dat is superleuk publiek, maar er zit dan geen boodschap achter.“

Het verschil tussen goochelen en toveren

“Ik woon in Barneveld, dus middenin de Biblebelt. In mijn omgeving kom ik niet overal binnen. Dat komt vaak omdat mensen een slecht gevoel hebben bij goochelen. En dat kan natuurlijk. Als je ergens niet goed bij voelt, moet je het ook zeker niet doen. Mensen zijn soms bang voor goochelen, maar ik denk dat dat vooral komt door mentaal goochelen. Dat is dan vaak wel in een andere vorm dan zoals ik het doe: denk bijvoorbeeld aan hypnose of mentalisme. Dus als ik nu tegen jou zeg: “Neem een naam in gedachten” en vervolgens zeg aan welke naam jij denkt, dan is dat eng en voelt het bovennatuurlijk.” 

“Er is een bepaalde verwarring in christelijk Nederland tussen goochelen en toveren. Ik ben totaal niet bekend met toveren, eigenlijk geen van de goochelaars die ik ken. In goochelen zitten geen paranormale dingen! Ik doe wel dingen die het publiek niet kan begrijpen en die leg ik (natuurlijk) niet uit. De gemiddelde volwassene weet niet wat ik doe, maar snapt wel dat het met vingervlugheid te maken heeft. Ze kunnen ook wel raden wanneer ik iets verstop of juist tevoorschijn ‘tover’. Maar echt toveren is het niet, ik heb geen ervaring met bovennatuurlijke krachten die me helpen.” 

Schaterlachen

“Ik doe sinds september alleen familie- of kinderoptredens. Daar zit mijn hart. Als ik die kinderen zie schateren, heb ik mijn doel gehaald! In mijn show zijn kinderen de ster, je kan zeggen dat zij de macht krijgen. Zo’n 80% van de trucs doe ik met een kind uit het publiek. Zij kunnen dan opeens goochelen en ik niet, waardoor zij shinen. Ik weet natuurlijk dat dat niet zo is, maar shhhht...”

Klinkt goochelen als een droombaan? Wat is jouw droombaan? Laat het weten via een appje: 06-83673700

Header: Roos Paauwe