Joël werd op zijn 15e depressief

“Ik werd jarenlang gepest. Op school pakten de pestkoppen spullen van me af en kleineerden ze mij. Ik zie er niet Nederlands uit en daarom werd ik uitgescholden. Als ik iets fout zei in de klas, gingen de pesters daar heel erg op in. Ze zeiden: ‘Weet je dat dan niet?’ Ook als ik iets moest voorlezen, werd ik uitgelachen. Op de middelbare school had ik wel vrienden, maar dat waren ook meelopers.”

Depressief

“Thuis had ik veel ruzie met mijn vader. We ergerden ons heel erg aan elkaar. Door het pesten had ik het idee dat ik helemaal niets kon. Als er iets fout ging, dacht ik dat het aan mij lag. In deze periode kreeg ik ook een vriendin. Mijn vriendin begon zichzelf te beschadigen, omdat ze niet lekker in haar vel zat. Hierdoor begon ik dat ook te doen. Het voelde als een opluchting, maar niemand wist dat ik in een depressie zat. Op school ontdekten klasgenoten dat ik mezelf sneed. De pesters zeiden: ‘Ga lekker snijden!’. Dit verslechterde mijn zelfbeeld. Gelukkig kon ik door freerunning even alles om mij heen loslaten.”

Vrienden lieten mijn vader weten dat het niet goed met mij ging

Uit de depressie

“Toen ging het uit met mijn vriendin. Ik probeerde uit de depressie te komen, maar het werd steeds erger. Ik kreeg zelfmoordneigingen. Zo fietste ik een keer naar het station voor een zelfmoordpoging, maar de trein reed voor mijn neus weg. Na een tijdje kreeg ik een nieuwe vriendin en daar ging het snel mee uit. Van de break-up raakte ik overstuur. Dat was zo erg dat ik niet meer rustig kon worden. Op Instagram kreeg mijn vader van mijn ex-vriendin een berichtje. Ook andere vrienden van mij lieten hem weten dat het niet goed met me ging.”

“Toen kwamen mijn ouders erachter dat ik mezelf sneed. Mijn zusje had de littekens op mijn arm gezien en ik wilde daar niet over praten. Ze vertelde het aan mijn ouders. Ze reageerden geschokt. Eerder had ik met een jeugdleider in de kerk gepraat over mijn depressie en zelfbeschadiging. We hebben toen samen gebeden. Doordat mijn ouders erachter kwamen, vertelde ik dat de jeugdleider al op de hoogte was. Vanaf dat moment wilden mijn ouders dat ik in gesprek ging met een counselor van een kerk. Met haar had ik wekelijkse gesprekken over hoe ik met de pesters om moest gaan. Ook baden we en probeerden we een oplossing te vinden voor mijn depressie. Ik moest vooral aan mezelf werken en dat lukte beetje bij beetje. Na een tijdje gingen we de gesprekken afbouwen en bij mijn nieuwe opleiding hielpen ze mij verder.”

Zelfverzekerder door God

"God heeft mij na het dopen weer op het juiste pad gebracht. Als ik een goed gevoel bij iets heb dan doe ik dat. Zo beloofde ik aan God dat ik me zou laten dopen als ik uit mijn depressie kwam. Ik heb hier niemand over verteld, maar toen het zo ver was, vroeg de jeugdleider in de groep wie zich wilde laten dopen. De eerstvolgende doopdienst ben ik gedoopt. Dit jaar ben ik veel zelfverzekerder geworden. Ik blijf aan mezelf en mijn relatie met God werken. Na de depressie had ik het gevoel dat ik iets met freerunning moest gaan doen. Ik geloof dat ik via freerunning op sociale media veel mensen kan bereiken met de liefde van God. Vaak vinden ze het cool en op deze manier kan ik een gesprek beginnen."