“Ik zei ‘nee’ toen hij me verkering vroeg”

“We leerden elkaar kennen toen we meewerkten aan een evangelisatieproject, De Witte Tent, in Groet (Noord-Holland) aan het strand. We zaten in de organisatie en vermaakten kinderen. We werkten close samen en leerden elkaar goed kennen. Soms zaten we tot middenin de nacht te praten. Eén nacht hadden we echt diepe gesprekken, dat voelde goed. Hij was oprecht, eerlijk, geïnteresseerd en sociaal. Ik vroeg me alleen af of hij in iedereen geïnteresseerd was, of speciaal in mij?” Eenmaal thuis, wil Tirza Jan een appje sturen. “Ik schreef: ‘Zullen we een keer daten?’, maar besloot het toch niet te versturen. In plaats van op backspace drukte ik op enter. Verstuurd, shit! Ik stuurde er snel achteraan dat het een grapje was, maar ondanks dat reageerde hij serieus en enthousiast.” En dus gingen de twee naar het strand en wandelden ze door het bos. “Het was romantisch en we leerden elkaar steeds beter kennen.” Tirza is niet de enige die dat voelt. Jan ziet zijn kans schoon en probeert haar te zoenen, maar in plaats van haar mond wordt het haar wang. “Ik was best preuts. Ik wilde hem eerst beter leren kennen. Dat begreep hij gelukkig.”  De tweede date volgt vier dagen later. “Ik ben bij hem gaan eten en we keken een film. Hij vroeg aan het einde van de avond of ik zijn vriendinnetje wilde zijn. Ik wist niet of ik dat wilde. Het was pas de tweede date. Tijdens onze derde date, de volgende dag, vroeg hij: ‘Weet je zeker dat je geen verkering wil?’, waarop ik zei: ‘Oké’.” Daarop volgde dan ook de eerste kus. Op zijn studentenkamer in Eindhoven.

Ik geloof niet dat je getrouwd moet zijn om te mogen samenwonen

Of ze, ondanks haar verliefdheid, ook een afknapper ontdekte? “Ik heb veel aan zijn kledingstijl moeten doen”, lacht ze. “Hij droeg alle kleurtjes door elkaar of had een streepjesbroek aan in combinatie met een streepjesshirt. Mensen zagen meteen dat hij er beter uitzag toen hij een relatie met mij had. Daarnaast hebben we best een verschillend karakter. Jan is heel precies en kritisch. Ik ben chaotisch en een flierefluiter. Dat kan elkaar versterken, maar het kan ook wel botsen.” Ze brengen veel tijd met elkaar door en worden steeds gekker op elkaar. Toch gaat niet alles over rozen. “Jan had net een half jaar een nieuwe baan. Het ging niet goed en het bleek dat hij een burn-out had. Hij is gestopt met de baan. Niet veel later gingen we naar het strand in Groet, waar we elkaar leerden kennen. Hij zei: ‘Alles in mijn leven is onzeker. Ik heb geen baan en geen huis. Het enige zekere in mijn leven ben jij. Wil je met me trouwen?’. En mijn antwoord? ‘JA, JA, JA!” Zo trouwden ze afgelopen mei. Een huwelijk met 150 gasten en 40 daggasten. “Een geweldige dag die ontspannen verliep. Iedereen was blij!”. Daarna konden ze dan eindelijk gaan samenwonen. “Daar hebben we van tevoren veel over gesproken. Jan had in februari al een huisje. Ik geloof niet dat je getrouwd moet zijn om te mogen samenwonen, maar uiteindelijk vonden we het wel een mooie getuigenis. Op deze manier hebben we laten zien dat we kiezen voor God.” Heb jij een superromantisch verhaal dat je met ons wil delen? Stuur een mail naar beamredactie@eo.nl of stuur een appje naar het nummer 0683673700. Fotografie: Naomi Spalburg Fotografie.