Help! Ik heb geen christelijke vrienden!

Ze noemt het zelf de beste keuze die ze ooit heeft gemaakt. Het moment dat Tabitha (18) haar hart aan Jezus gaf. “Ik ben christelijk opgevoed, maar had niks met het geloof. Ik vond het maar gek dat mijn vader zo enthousiast was over God. Totdat ik vorig jaar overspannen raakte, door de combinatie van mijn studie grafische vormgeving en mijn stage. Ik sliep slecht, kon om alles huilen en ging nog maar halve dagen naar school. Ik kreeg slaapmedicatie, maar dit hielp niet lang. Op een gegeven moment wist ik echt niet meer wat ik moest doen en begon ik te bidden. Ik zei: ‘Jezus, ik geef mijn hart aan u’.”

Niet meer zo hyper
Niet dat haar problemen als sneeuw voor de zon verdwenen, maar Tabitha voelde zich wel anders. Ineens wilde ze de Bijbel lezen, kon ze meer doen en voelde ze een soort rust over zich heenkomen. “Ik zie God in dingen om heen, luister veel christelijke muziek en voel me heel dankbaar voor de dingen die ik heb. Vrienden zeggen ook dat ik ben veranderd, dat ik niet meer zo hyper ben en een meer rust uitstraal.”

En daar zit ‘m nou juist het probleem. “Mijn niet-christelijke vrienden denken gewoon: Oh, Tabitha leest in de Bijbel, gaat soms naar de kerk, en dat is het. Maar het is veel meer dan dat. Ik ervaar zoveel blijdschap en vrede en heb mooie ervaringen, in de kerk of bijvoorbeeld op het BEAM Festival, en wil mijn niet-christelijke vrienden daarover vertellen, maar hoe dan? Ik heb geen idee hoe ik dat moet overbrengen. Sommige familieleden willen zelfs niks met het geloof te maken hebben. Wat het geloof is, is voor hun een raadsel. Ik heb het gevoel dat ze mij daarom niet écht kennen. Diezelfde klik is er niet. Dat maakt dat ik me soms verdrietig voel. En alleen.”

Jeetje!
“Als er iets misgaat, roepen vrienden soms: ‘Jezus!’. Dan zeg ik er wat van en dan zeggen ze de volgende keer: ‘Jeetje!’ Dat vind ik wel grappig. Ze respecteren mij en mijn geloof. Als een vriend vertelt dat het niet goed met hem gaat, zeg ik het liefst dat Jezus ze rust en vrede en nog veel meer andere dingen kan geven. Maar als ik dat zou zeggen, krijg ik vast een hele rare blik terug, haha!”

Tabitha heeft sinds een jaar één vriendin die christen is. “Het voelt zo vertrouwd. Alsof ik haar al jaren ken. Ik zou het fijn vinden om meer christelijke leeftijdsgenootjes om me heen te hebben, die in het zelfde schuitje zitten als ik. Tegelijkertijd besef ik ook dat ik iets mag betekenen voor mijn niet-christelijke vrienden. Regelmatig bid ik voor hen, in de hoop dat er een doorbraak mag komen in hun leven. Ik verwacht niet dat ze ineens allemaal ‘Hallelujah’ roepen, maar ik hoop wel dat ze ooit ontdekken dat Jezus een liefdevol persoon is. Het geloof geeft me zoveel blijdschap, dat gun ik anderen ook!”

Herken je dit verhaal? Heb je tips voor Tabitha? Of wil je met haar in contact komen? Laat hieronder een reactie achter of mail naar beamredactie@eo.nl!