Gaby was 12 jaar toen ze voor het eerst naakt achter de webcam zat

“Ik ben geboren op het platteland als jongste van 12 broertjes en zusjes. Mijn ouders werkten heel hard, maar hadden niet genoeg geld om me naar school te sturen. Op een dag kwam er een hele vriendelijke man langs die me wilde helpen om naar school te gaan in Manilla. Ik greep mijn kans en ging op zijn aanbod in.

Het begon goed. Hij regelde alles voor me. Eten, geld, kleding. Hij was als een soort vader voor me. Maar al snel werd alles anders. Ik was 12 jaar toen ik voor het eerst naakt achter de webcam moest gaan zitten. Mijn handelaar bood me aan op een website als 18-jarig meisje. Ik wist niet wat er gebeurde; ik had nog nooit gehoord van mensenhandel.

Vroeg in de ochtend maakte hij me wakker, als er weer een klant op me wachtte. Hij sloeg me en maakte me bang, dus ik moest hem wel gehoorzamen.  Ik mocht niet naar buiten en mocht met niemand praten. Met mijn ouders had ik geen contact. Klanten betaalden mijn handelaar voor opdrachten die ik voor de webcam moest uitvoeren. Ze kwamen ook naar Manilla om seks met me te hebben. In het huis waar ik zat werden meer meisjes misbruikt. Een baby van 1 jaar en kinderen van 5 en 7 jaar.

Het was er altijd donker. ‘s Nachts moest ik vaak huilen. Ik dacht dat niemand om me gaf. Ik wilde dood, omdat ik geen pijn en angst meer wilde voelen. Ik voelde me zo alleen. Vijf jaar lang leefde ik in deze duisternis. Totdat op een dag de politie inviel. Mijn zus, die ook slachtoffer was, had aangifte gedaan. Ik huilde en kon niet geloven dat dit echt gebeurde. Ik voelde me zo vrij en vertelde alles aan de politie.

Nu woon in een opvanghuis. Ik kan weer buiten spelen, boeken lezen, naar school en heb veel zusjes hier. Er zijn mensen die me ondersteunen. Mijn verleden was donker, mijn toekomst is licht. Ik heb weer hoop.”

Help meisjes zoals Gaby (dat is niet haar echte naam) te bevrijden uit de webcamseksindustrie. Drop je uurloon voor een bevrijdingsactie! Lees hier wat er met je geld gebeurt!