Daniëlle: Vandaag ben ik 25 geworden. Wat een vreselijke dag 🫠

Vandaag ben ik dus 25 geworden, maar dat blije gevoel van vroeger is nergens meer te bekennen. Ik ben bang geworden. Dit ging opeens wel erg snel! Kan ik niet even een paar jaartjes terug? Ik denk nu: Pfoe, weer een jaar ouder, zwakker en saaier. Hoe kan dat? Wat is er veranderd?!

Onbeleeftijd

Er is blijkbaar een moment in je leven waarop het niet meer leuk is om ouder te worden. Je 21e verjaardag vier je nog uitgebreid met vlaggetjes, ballonnen en een spandoek in de tuin. Iedereen moet weten welke nieuwe leeftijd je hebt bereikt! Maar als je een week later bij je jarige tante op bezoek gaat, is het heel onbeleefd om te vragen hoe oud ze is geworden. Haar leeftijd is een taboe, maar waarom?

Laat me jong zijn

Er is een keerpunt geweest. Een moment in de tijd waarop mijn leeftijd op papier mijzelf heeft ingehaald. Want er bestaat zoiets als een gevoelsleeftijd, dat is zo oud als je jezelf ziet, Ik ben van buiten 25, maar vanbinnen nog lang niet. Mijn geest kan de tijd niet bijbenen. Misschien dat ik er daarom tegenop zie om jarig te zijn: ik moet voldoen aan de verwachtingen die horen bij iemand die 25 is (de 3 B’s: baan, bruiloft, baby), maar ben daar nog lang niet aan toe. Laat mij nog maar even jong zijn.

Omdenken

Ik heb daarom besloten dat ik vandaag vier dat mijn lijf 25 is geworden en niet mijn geest. Ik vier dat ik besta, dat ik gezond ben en dat mijn prefrontale cortex vandaag helemaal is uitontwikkeld. En van al die verantwoordelijkheden die daarbij horen, trek ik me niks aan. Dat komt over een jaar of vijf wel, als ik vanbinnen ook zover ben. Op de verjaardag van oude mensen hoor je vaak: leeftijd is maar een getal. Ik kom er steeds meer achter dat er veel waarheid zit in dat cliché.

• Check hier wie de Pioneers graffiti voor de EO-Jongerendag heeft gemaakt!

  Check hier wie de Pioneers graffiti voor de EO-Jongerendag heeft gemaakt!