Dag lieve BEAM'er, ik wil nog even wat zeggen
Als ik aan het einde van de dag mijn jas aantrek en mijn tas inpak, weet je zeker dat ik nog minstens een uur blijf hangen (vraag maar aan de redactie). Klein of groot: ik haat afscheid nemen. Dus nu, aan het einde van mijn 5-jarige BEAM-tijdperk, loop ik het liefst ongezien door de achterdeur naar buiten. Maar toch, tegen jou wil ik nog wat zeggen:
Bedankt, dat ik bij jou mijn sarcastische zelf mocht zijn. Dat je soms kritiek op me had, want niet alles is een grap (maar wel veel, toch?). Bedankt dat jouw geloofsvraag mij ook aan het denken zette. Bedankt dat je naar mijn domme video’s keek, mijn persoonlijke columns las, jouw mooiste verhalen aan me toevertrouwde. Bedankt dat ik de meeste gepassioneerde volger ooit mocht kennen. Bedankt voor de liefde voor elkaar, voor BEAM, voor God.
Voor één keer niet sarcastisch: ik ga je missen. Blijf BEAM-en (is dat een ding? Ik verzin dat ter plekke)
Oh kijk, ik sta hier alweer een uur, nu ga ik echt.
Dag lieve BEAM’er,
Anouk
Geschreven door
Anouk
