Evita (18) over de jeugdzorg: ‘De jongeren hebben veel meer liefde nodig’
In drie jaar tijd heeft de 18-jarige Evita op zeventien verschillende plekken gewoond. De manier waarop zij de jeugdzorg heeft ervaren, gunt ze niemand. Nu strijdt ze voor verandering: “Volledig genezen gaat nooit meer lukken”, zegt ze. “Ik belandde op een woongroep omdat ik behandeling nodig had; nu heb ik twee keer zoveel behandelingen nodig.”
Wat betekent jeugdzorg eigenlijk?
Evita legt uit: “Jeugdzorg is veel breder dan je denkt. Het gaat niet alleen om woongroepen of gesloten instellingen. Wanneer je over gezinshuizen, pleeggezinnen of ander soort hulp praat, heb je het ook over jeugdzorg.
Je wordt niet zomaar uit huis geplaatst. Als er thuis alleen maar ruzie wordt gemaakt, kunnen de kinderen daar flink de dupe van zijn. Ook kan het zo zijn dat één van je ouders zo ziek is, dat ze thuis niet meer goed voor je kunnen zorgen. Daarnaast wordt er soms ook ingegrepen bij flinke gedragsproblemen. Er gaat een hoop aan de uithuisplaatsing vooraf: er wordt eerst onderzoek gedaan naar je thuissituatie. Dit kan naar aanleiding van meldingen van bezorgde buren of een leerkracht. Bij een te erge thuissituatie kan je uit huis worden geplaatst. Dit wordt bepaald door de jeugdbescherming.”
Ik hoopte op een plek met aandacht en liefde
Waarom werd jij uit huis geplaatst?
“Wat er bij mij thuis is gebeurd deel ik liever niet. Ik kan wel zeggen dat ik er zulke verschrikkelijke dingen heb meegemaakt, dat ik de zin van het leven kwijt was. Het werd onmogelijk voor mij om nog thuis te wonen, dus werd ik overgeplaatst naar een woongroep. Ik hoopte op een plek met aandacht en liefde, dat wat ik echt miste. Ik hoopte dat ze de kern konden aanpakken van mijn trauma’s, maar ik kreeg het tegenovergestelde."
"Ik vergelijk mijn verhaal altijd met een brandend huis: mijn trauma’s zijn als een brandend vuur in mijn huisje. De begeleiders die zich om mij bekommeren willen ervoor zorgen dat het vuur niet naar buiten komt. Ze timmeren de voordeur dicht en sluiten de schoorsteen af. Van buiten lijkt het dan of er niets met dat huisje aan de hand is, maar vanbinnen brandt het zichzelf helemaal kapot. Er komt alleen maar meer vuur. In plaats van dat ze helpen mijn trauma te verhelpen (en dus dat vuur te blussen), straffen ze elke vorm van fout gedrag af.”
Het kind moet centraal staan
Wat is er nou precies verkeerd aan de jeugdzorg?
“De manier waarop je wordt benaderd vind ik verkeerd. De focus ligt direct op je foutieve gedrag, in plaats van op de dingen die dat veroorzaken. Voor dat gedrag zijn er veel regels en ze leggen heel snel straffen op. Wat ik gemist heb is de liefde, de nabijheid en een persoonlijke benadering. Ze moeten kijken naar de oorzaak, en niet afstraffen op het gedrag. Als dat goed was gegaan, dan had ik echt niet zo lang in een instelling hoeven zitten.
Wel goed om erbij te vermelden: het gebrek aan aandacht betekent niet dat er ook een gebrek was aan goede intenties. Die waren er absoluut. Maar wat er moet veranderen, is dat het kind centraal moet staan. Met aandacht en liefde moeten zijn of haar trauma’s worden aangepakt. De focus moet niet liggen op zijn of haar foutieve gedrag.”
Benieuwd naar het hele verhaal van Evita? Check dan even deze korte video hieronder:
Ga jij hier wel van kunnen herstellen, denk je?
“Vind ik lastig om te zeggen, maar volledig genezen van mijn trauma’s gaat nooit meer lukken ben ik bang. De schade die is aangericht is niet om aan te zien. Wanneer ik me niet goed voel en dat tegen mijn omgeving zeg, heb ik nog steeds een angst om opgesloten te worden. Ik kwam in eerste instantie op de woongroep omdat ik traumabehandeling nodig had; nu heb ik twee keer zoveel behandelingen nodig.”
Wat is jouw droom voor jongeren die in de jeugdzorg terecht komen?
“Ik wil strijden voor verandering. Wat ik hoop is dat ieder kind ervaart dat ‘ie de juiste aandacht krijgt en zich begrepen voelt. Jongeren hebben liefde en aandacht nodig, juist als ze niet meer thuis kan wonen. Sowieso hebben we meer liefde nodig! Met liefde begint het, en daar kunnen we in Nederland nog veel van leren."
Wat kun JIJ THUIS doen?
Evita heeft een boodschap voor jou: “Als er een vriend of vriendin van jou uit huis wordt geplaatst, komt het voor jou waarschijnlijk als een verrassing. Ik geef echt graag mee: blijf betrokken, ook al hoor je soms een tijdje wat minder van zijn of haar kant. Stuur kaartjes met lieve boodschappen. Juist een jongere in de jeugdzorg heeft lieve woorden en persoonlijke aandacht nodig! Zeker de positie van een vriend of vriendin is waardevoller dan je denkt.”
Lees ook over:
Suze (18) en Noah (15) zijn christelijk en hebben gescheiden ouders: ‘ik wilde mijn vader niet delen met iemand anders’
Geschreven door
Jelte
