God haalde Alicia (19) uit de put: ‘Ik wilde niet meer leven, maar God redde mij’
Iedereen heeft een verhaal. Maar wanneer heb je de kans om onbeschaamd al je vragen aan de ander te stellen? Nou, dat kan hier. Bij de BEAM-rubriek ‘Durf te Vragen’ stellen wij de vragen die jij via Instagram hebt ingestuurd. Alicia (19) worstelde extreem met haar mentale gezondheid. Nadat ze zich liet dopen veranderde alles. (TW: Er wordt gesproken over pogingen tot zelfmoord)
Hoe ‘extreem’ waren jouw mentale problemen?
“Ik heb op mijn veertiende iets traumatisch meegemaakt waardoor mijn mentale problemen begonnen en ik volledig ontspoorde. Ik spijbelde bijvoorbeeld heel veel en durfde eigenlijk niet meer naar school. Mijn klasgenoten zeiden veel negatieve dingen tegen mij en lachte me uit omdat ze vonden dat ik mij raar gedroeg. Door hun reacties ben ik juist nog negatiever over mezelf gaan denken waarna ik besloot om mezelf van het leven te beroven.”
“Ik had een vriendin meegenomen naar een flat omdat ik niet alleen wilde zijn in mijn laatste moment. 'Ik vertelde haar dat ik er een einde aan ging maken. Ze schrok enorm en belde snel 112 voordat ik iets kon doen. Vanaf dat moment heb ik in vier jaar tijd heel erg veel soorten pogingen gedaan waardoor ik in een gesloten jeugdzorg instelling terecht kwam.”
Wat was het eerste moment dat je voelde dat God er was?
“Op een dag zat ik in de isoleercel te denken aan een plan om mezelf van het leven te beroven dat wel moest lukken. Ik voelde mij toen zo alleen en daarom ben ik op mijn knieën gaan bidden naar God. Dit was de eerste keer in jaren. Ik vertelde God al mijn zorgen en pijn en toen voelde ik een soort warme gloed over mij heen komen samen met heel veel liefde. Op dat moment wist ik dat God er was en dat ik meer met het geloof moest gaan doen.”
Hoe en wanneer besloot je je te laten dopen?
“Ik mocht maar twee keer per week een half uurtje op mijn telefoon. Dus een paar weken nadat ik God had ervaren in de isoleercel appte ik mijn broer of ik in zijn kerk gedoopt kon worden. Ik had namelijk de weken na mijn ervaring met God veel de Bijbel gelezen en dat deed me goed. Mijn broer is pastoor van een kerk dus ik wist dat hij mij kon helpen! Het voelde echt als het juiste moment om mijn leven in Gods handen te leggen.”
“Op de dag van het dopen heb ik de hele dag vrij gekregen. Normaal krijg je maximaal een uurtje vrij onder begeleiding van je ouders maar nu, speciaal voor mijn doop, mocht ik de hele dag bij mijn familie zijn. Ik was extreem zenuwachtig voor de doop maar dat was ineens verdwenen nadat ik weer bovenwater kwam. Ik voelde iedereen naar mij kijken met een liefdevolle blik. Nog nooit had ik zo veel liefde gevoeld van de mensen om me heen en van God. Na de dienst kreeg ik ook zoveel cadeaus. Dat had ik echt niet verwacht! Het was echt een geweldige dag.
Wat veranderde er na de doop?
“Ik ben nog twee jaar na de doop suïcidaal geweest maar het was heel anders dan voor de doop. God beschermde mij steeds bij iedere poging. Ik zal een voorbeeld noemen van een bijzonder verhaal. Ik stond in een bos en ik had iets ingenomen. Normaal zou je hier na 15 minuten al iets van moeten merken maar na een uur gebeurde er nog niets. Ik voelde me zo schuldig naar God toe en ik ben snel terug naar huis gefietst. Het moment dat ik bij mijn pleegouders naar binnen liep, merkte ik pas iets. Op dat moment was ik al met mensen om mij heen en konden ze meteen 112 bellen. Dit is echt een wonder van God. Elke poging hierna werd op de meest bijzondere wijze gestopt door voorbijgangers, een politieauto die ineens naast me stond en een vriendin die een onderbuikgevoel had en 112 belde.”
“Voor ik gedoopt was, baalde ik als een poging niet lukte. Na mijn doop voelde ik mij steeds schuldig naar God als ik het weer probeerde. Ondanks dat ik me gedoopt had was alles wat ik had meegemaakt nog steeds te zwaar waardoor ik niet meer wilde leven. Het werd wel steeds duidelijker dat het nog niet mijn tijd was en dat God er steeds een stokje voor stak.”
Hoe kan het dat je één jaar geleden nog dood wilde en je nu helemaal gelukkig bent?
“Dat komt door mijn kindje. Ik ben per ongeluk zwanger geraakt en besloot het te houden. Tijdens de zwangerschap voelde ik mij echt heel erg schuldig en durfde ik niet naar de kerk te gaan omdat ik bang was voor meningen. Op zich begrijp ik dat, want ik was toen achttien. Gelukkig had ik veel steun aan mijn pleegfamilie. In september beviel ik van mijn kindje Novi en sinds dien voel ik mij heel anders. Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest en ik voel zoveel rust. Ik ben God zo ontzettend dankbaar voor alles wat hij in mijn leven gedaan heeft. Ik heb nu weer dromen die ik aan het najagen ben en ik mag binnenkort weer beginnen met sporten. Ook gaat het heel erg goed met mijn mentale gezondheid en denk ik nooit meer aan het beëindigen van mijn leven!”
Denk je aan zelfdoding of maak je je zorgen om iemand? Praten over zelfdoding helpt en kan anoniem via de chat op www.113.nl of telefonisch op 113 of 0800-0113
Lees ook over:
5x Bijbelse personen met mental health issues
Geschreven door
Céline Dib
