Naomi (18) gaat niet naar dezelfde kerk als haar ouders: ‘Naar de kerk gaan is voor mij geen 'moeten' meer’
Voor sommige jongeren voelt de kerk waar ze naartoe gaan allesbehalve een thuis. De beslissing om in je eentje naar een andere kerk te gaan en dat te vertellen aan je ouders is niet makkelijk. Toch koos Naomi (18) ervoor om weg te gaan uit de kerk van haar ouders: “Zij konden het zich moeilijk voorstellen dat ik uit die kerk weg wilde gaan. Tegelijk kon ik niet begrijpen dat ze daar wilden blijven."
Ik leerde dat God liefde is
“Op mijn vijftiende ging ik samen met mijn zus naar een conferentie. Daar leerde ik dat God liefde is. Mijn beeld van God veranderde daardoor enorm. In de kerk van mijn ouders werd de nadruk gelegd op het houden aan de tien geboden en je zonde. Hierdoor had ik het beeld van een boze God die alleen maar kijkt naar je fouten. Dat gaf mij een heel beklemmend gevoel. Je doet het eigenlijk nooit goed genoeg. Op die conferentie ervaarde ik Gods liefde die ik in onze kerk niet kon vinden. Toen ik thuiskwam vertelde ik mijn ouders dat ik niet meer met hen naar de kerk wilde gaan. Dat vonden ze erg lastig, want we zouden door die beslissing niet meer als gezin naar de kerk gaan. Over het inhoudelijke stukje waarom ik ben weggegaan kan ik moeilijk met ze praten. Dat eindigt vaak in discussies. Zij konden het zich moeilijk voorstellen dat ik uit die kerk weg wilde gaan. Tegelijk kon ik niet begrijpen dat ze daar wilden blijven.Maar ze vonden het ook mooi om te zien dat ik zo jong al veel bezig was met het geloof.”
In een poll op Instagram stelden wij de vraag of jullie naar een andere kerk gaan dan je ouders:
18% geeft aan naar een andere kerk te gaan.
‘Mijn vrienden gaan naar een andere kerk. Ik wil graag met hen mee.’
68% geeft aan met hun ouders mee te gaan.
‘Ik vind het fijn om samen met mijn familie naar de kerk te gaan.’
14% zegt soms naar een andere kerk te gaan dan hun ouders.
‘Pas als ik achttien ben, mag ik een andere kerk uitkiezen.’
Liefdevol ontvangen
“Nadat gesprek ben ik gelijk in mijn eentje naar een andere kerk gegaan. Daar vond ik ook geen aansluiting. Er waren wel andere jongeren van mijn leeftijd, maar zij zaten altijd bij hun gezin. Daardoor zat ik altijd alleen. Dat was soms confronterend om te zien. Uiteindelijk ben ik samen met een vriendin, die ook weinig aansluiting vond in haar kerk, weer op zoek gegaan naar een andere gemeente. De kerk waar we uitkwamen zitten we nu nog steeds. Ondanks dat het een grote gemeenschap is, is er veel oog voor de jeugd. Vanaf het begin werden we daar liefdevol ontvangen door mensen die oprecht interesse in mij tonen. Het is voor mij echt een verademing dat ik met alles waar ik mee zit naar iemand toe mag gaan. Ook hoe de dienst wordt vormgegeven en bijvoorbeeld het kopje koffie na de dienst zorgen ervoor dat ik me er comfortabel voel.”
Een kerk is waardevol
Een kerk zoeken die bij je past is het echt waard. De regelmaat om een dag in de week andere christenen te ontmoeten is voor mij helpend in mijn geloofsleven. Iedereen heeft wel eens twijfels en vragen over het geloof. Het is dan belangrijk om een groep mensen om je heen te hebben die je vertrouwt waar je dat mee kan delen. Mensen die je helpen herinneren dat God ver weg kan voelen, maar dat het ook weer goed komt. Toen ik met mijn ouders naar de kerk ging voelde ik me niet verbonden met God. Nu besteed ik elke dag tijd aan mijn geloof en voel ik me er krachtig door. Dat ik in een kerk zit waar ik me goed voel, helpt mij hierin. Naar de kerk gaan is voor mij geen ‘moeten’ meer.”
Lees ook over:
Gerrit en Nicole zijn mission kids: 'Ik heb mij vaak eenzaam gevoeld’
Geschreven door
Rebekka Rodenburg
