Kira (16) hoorde Gods stem: ‘Ik voelde me zo leeg, dat ik net zo goed niet kon leven.’
Trigger Warning: Zelfmoord
Iedereen heeft een verhaal. Maar wanneer heb je de kans om onbeschaamd al je vragen aan de ander te stellen? Nou, dat kan hier! Bij de BEAM-rubriek ‘Durf te Vragen’ stellen wij de vragen die jij via Instagram hebt ingestuurd. Wij stelden Kira (16) vragen over het moment dat zij God hoorde en hoe haar leven daardoor is veranderd.
Jefta: Wat leidde je om de zelfmoordpoging te doen?
“Als kind was mijn thuis onveilig. Toen ik op mijn twaalfde eindelijk rust had, kwamen al mijn negatieve gedachten plots op mij af. Dit leidde tot depressieve gevoelens en een zelfmoordpoging. Hierna ben ik gediagnosticeerd met PTSS (posttraumatische stress stoornis) en eindigde ik in de jeugdzorg. Uiteindelijk ben ik in een gesloten jeugdgroep terecht gekomen. Daar ben ik meerdere keren in de separeercel geplaatst. Daar word je geplaatst als je een gevaar bent voor jezelf of anderen. Ik wist niet hoe ik met al mijn trauma’s en negatieve gedachten verder kon leven. Toen wilde ik opnieuw zelfmoord plegen. Totdat ik Gods stem hoorde.”
Levi: Op wat voor manier hoorde je God?
“Toen ik in de separeercel zat luisterde ik naar veel christelijke liedjes en kon ik naar de BEAM kerkdiensten kijken. Dit zorgde ervoor dat ik afgeleid was en mijn negatieve gedachten er even niet waren. Een vriendin, die christelijk is, stuurde mij kaartjes met christelijke teksten. Op een van die kaartjes stond de tekst: je kan niet verder vallen, dan God je kan vangen. Deze tekst las ik vlak voordat ik mijn laatste poging wilde doen. Het voelde alsof God zelf deze woorden tegen mij sprak. Het was een teken dat mij uit het diepste punt in mijn leven heeft gehaald. God zal mij altijd vangen! Nu hoop ik anderen te helpen door over deze gebeurtenis te vertellen. Daarom deel ik mijn verhaal ook op TikTok.”
Janna: Kon jij met je omgeving praten over je mentale gezondheid?
“Praten over je mentale gezondheid, als het slecht gaat is niet makkelijk. Vooral als mensen jouw moeilijkste momenten hebben gezien. Zoals een zelfmoordpoging. Mensen hebben mij moeten vinden. Niemand wil zoiets zien en er daarna over praten gebeurde niet. Ik voelde me schuldig en zij wilden mij niet triggeren met de herinnering van dat moment. Ik heb zelfs euthanasie aangevraagd. Zodat ik op een menswaardige manier kon overlijden, en mensen geen ‘last’ van mij zouden hebben. Ik voelde me zo leeg, dat ik net zo goed niet kon leven. Tot het moment dat God tegen mij sprak en ik eindelijk goed nieuws kon delen.”
Maartje: Hoe ga je nu om met negatieve gedachten?
“Als ik weer terugval in slechte gedachten is voor mij het best om te praten en te bidden. God luistert altijd en zo kan ik die negatieve gedachten neerleggen bij Hem. Het is voor iedereen belangrijk om hulp toe te laten en te blijven praten met de mensen om je heen. Ook professionele hulp is belangrijk, zo zal ik de komende tijd naar therapie blijven gaan. En ik houd in gedachten: ik kom hier doorheen, want God laat mij niet verder vallen dan Hij kan vangen.”
Anouk: Hoe heeft God je door de donkere periode heen geholpen?”
“Sinds die boodschap van God is het alleen maar beter gegaan. Ik heb nu ook geen last meer van suïcidale gedachte. Ik heb fijne mensen om mij heen die écht willen dat het beter met mij gaat. Ik denk dat God ook voor die tijd ook al bij mij was. Door familie, vrienden en christelijke groepsleiders heen. Alles zodat ik uiteindelijk die zin kon horen en begrijpen. Na een lange tijd kan ik weer naar school. Dat is spannend omdat ik een achterstand heb, maar een half jaar geleden dacht ik dat ik nu dood zou zijn. Hopelijk kan ik over een aantal jaar mensen helpen, door zelf in de jeugdzorg te gaan werken. Het voelt alsof ik een nieuwe start van God heb gekregen.”
Denk je aan zelfdoding of maak je je zorgen om iemand? Praten over zelfdoding helpt en kan anoniem via de chat op www.113.nl of telefonisch op 113 of 0800-0113
Lees ook over:
