Waarom kijk je zulke walgelijke tv-programma’s?

Ik kan mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ik wil mijn vriendin graag leren begrijpen, dus ga ik op onderzoek uit. Er zijn verschillende redenen te noemen voor de populariteit van reality-tv. Om te beginnen doen vaak bekende namen mee aan deze uitzendingen; we krijgen een kijkje in het leven van beroemdheden en hoe zij op bepaalde dingen reageren. Het is interessant omdat je toeschouwer kan zijn van een gebeurtenis die je never nooit met je eigen ogen zou zien. Dat maakt het spannend, op het randje. Al helemaal als deelnemers elkaar in de haren vliegen of misschien zelfs samen het bed in duiken. We horen dat normaal natuurlijk nooit te zien, en daarom vinden we het héérlijk!

Als deelnemers samen het bed in duiken, vinden we dat héérlijk

Leedvermaak

Dat heerlijke gevoel noemen we ook wel leedvermaak. Leedvermaak is plezier hebben bij andermans tegenslagen. Normaal voel je je snel schuldig als je lacht omdat iemand struikelt, maar bij reality-tv mág je grinniken als iemand anders kwaad wordt. Het is namelijk hun eigen schuld, ze doen immers áltijd vrijwillig mee aan die programma’s. Helaas is dat heerlijke gevoel tijdelijk, maar als je er dan de volgende dag met vrienden of vriendinnen over praat, dan beleef je het gevoel weer opnieuw. Daarom kunnen we er soms niet over ophouden. Of kunnen we niet wachten tot de volgende aflevering uit is.

Vreemdgaan = normaal

Toch is er genoeg reden om de tv uit te zetten bij bepaalde realityprogramma’s: televisiezender RTL haalde in 2019 realityserie De Villa offline na twee scenes met seksueel grensoverschrijdend gedrag. Temptation Island is van de buis na meerdere meldingen van deelnemers over psychische klachten na het meedoen aan het programma. Sowieso kan het kijken van programma’s waarin overspel centraal staat, je een duwtje geven om het zelf ook sneller te doen.

Stiekem op een afstandje gluren naar opnames van andermans intieme gevoelens

Ouwe VOYEUR dat je d'r bent

De reden dat dit mij écht aan het hart gaat, ligt veel persoonlijker. Realityprogramma’s geven je een intieme inkijk in iemands persoonlijke leven. De deelnemers spelen geen rol, maar worden uitgekozen op hun karakter. Deze deelnemers ondergaan ruzies, pijn en liefdesverdriet. Hier wordt vervolgens op ingezoomd en thuis op de bank lachen we er smakeloos om. Smakeloos, dat is het. Stiekem op een afstandje gluren naar opnames van andermans intieme gevoelens. Dat lijkt heel erg op dit moeilijke woord: voyeurisme. Een voyeur is een nieuwsgierig aagje die controlerend op iemand neerkijkt, en daarvan geniet. Goed om (nogmaals) te benoemen: deelnemers doen altijd vrijwillig mee en krijgen er vaak prijzengeld of een stukje bekendheid voor terug. Maar moeten we dat aanmoedigen? Ik weet het niet.

Dit onderzoek heeft er niet voor gezorgd dat ik reality-tv leuker ben gaan vinden. Ik ben wel meer gaan begrijpen waarom dit genre zo ongelooflijk populair is. Toch blijft er een knoop in mijn maag zitten als ik zulke dingen kijk. Ik zal dus lekker potjes voetbal blijven kijken, terwijl mijn vriendin het nieuwe seizoen van The Real Housewifes smullend wegkijkt. Moet ze lekker zelf weten, nietwaar?!

10x dingen die over de liefde gezegd worden maar NIET waar zijn!

Lees ook over:

10x dingen die over de liefde gezegd worden maar NIET waar zijn!