Wilke: ‘Bah, ik moet het écht vaker over zonde hebben’
God houdt van je. Onvoorwaardelijk. Dat is een boodschap die ik graag vertel aan alles en iedereen. Het maakt niet uit wat je hebt gedaan of wie je bent, bij God ben je welkom. Ik zie dat ook bij Jezus: mensen voelen zich thuis bij hem, juist ook mensen die hun leven níet op orde hebben. Maar Jezus zegt ook best vaak: ‘bekeer je’ en ‘zondig niet meer’. Over die dingen praat ik dan weer wat minder graag. Maar ik bekeer me en ga het nu toch proberen.
Over zonde praten is gewoon best ongemakkelijk, toch? Tegen iemand zeggen dat diegene iets moet veranderen aan z’n gedrag, dat doe ik niet zo gauw. Want wie ben ik? Wie zegt dat ik gelijk heb en die ander niet? Daarbij vinden we het in Nederland superbelangrijk om tolerant te zijn. Dat we naast elkaar kunnen leven als hele verschillende mensen. Dat is de definitie van tolerantie: ‘De erkenning dat naast de eigen denkbeelden, gewoonten en kenmerken, er andere zijn van gelijke waarde.’ Die tolerantie is denk ik ook heel belangrijk, anders kan je niet eens met klasgenoten op school zitten die anders denken of geloven dan jij.
Wat is zonde eigenlijk?
Toch is het begrip ‘zonde’ iets waar Jezus veel over spreekt tijdens zijn tijd op aarde. Daar kan je niet omheen. In het Grieks (daarin zijn de woorden van Jezus opgeschreven) is zonde: ἁμαρτία (hamartia). Letterlijk vertaald betekent dit: het missen van het doel. Als je ‘zondigt’ mis je dus je doel. Dan doe je iets waar je niet voor bent bedoeld, niet voor bent gemaakt. Een klasgenoot pesten bijvoorbeeld, of liegen tegen je ouders, of zo slecht voor je lichaam zorgen dat je ziek wordt. Allemaal dingen waardoor je het doel mist en waar je je van kan bekeren, waar je mee kan stoppen.
Waarom doe ik dan toch zo moeilijk?
Waarom vind ik het dan toch zo lastig om over zonde te spreken en te schrijven? Nou, dat heeft twee redenen:
- Ik ben bang dat als ik het vaker over zonde heb, dat gelovige jongeren denken dat ze Gods liefde kunnen verdienen als ze maar héél hard werken. ‘Zolang ik geen zonde doe, zal God wel van me blijven houden.’ Dat we doodsbang worden om naar de hel te gaan. Dat het alleen nog draait om presteren-presteren-presteren, terwijl dit juist niet is waar het christelijke geloof om draait.
- Ook vind ik het spannend dat het idee van zonde kan worden gebruikt om anderen te veroordelen en buiten te sluiten. Dan wordt er gedaan alsof iemand die andere keuzes maakt dan jij minder waard is. Terwijl we juist de mensen die het leven lastig vinden en vastlopen welkom zouden moeten heten en mogen omarmen. Als we anderen veroordelen, spelen we eigenlijk voor God. En dat is echt een heel slecht idee.
Vechten tegen zonden
Maar toch, bekeren is belangrijk. Jezus zegt het zelf. Ik probeer het elke dag te doen. Ik moet regelmatig vechten tegen m’n egoïsme, m’n trots en m’n lelijke gedachtes over andere mensen. Gaat ook vaak mis. Maar ik blijf strijden om elke dag weer die connectie met God te maken, om een nieuw mens te worden. Niet om Gods liefde te verdienen, want daar hoef ik niet voor te vechten, maar omdat ik meer op Jezus wil lijken.
Zo, heb ik het toch een keer over zonde gehad. Hoe zit dit bij jou? Is er bij jou een risico dat je doodsbang wordt om een fout te maken of dat je juist andere mensen gaat veroordelen? Goed om bewust van te zijn, maar laat die angst je niet tegenhouden om jezelf af en toe af te vragen: Waar moet ik me van bekeren?
Lees ook over:
DENKSTOF: Ga je naar de hel als je niet gelooft?
Geschreven door
Wilke
