Yara (17) vluchtte negen jaar geleden uit Oekraïne: ‘De Russen hadden al ons bezit afgepakt’
Iedereen heeft een verhaal. Maar wanneer heb je de kans om onbeschaamd al je vragen aan de ander te stellen? Nou, dat kan hier. Bij de BEAM-rubriek ‘Durf te Vragen’ stellen wij de vragen die jij via Instagram hebt ingestuurd. Vandaag spreken we Yara (17), zij is negen jaar geleden met haar gezin gevlucht uit de Krim in Oekraïne.
Imma: Waarom vluchtte je uit Oekraïne negen jaar geleden?
“Wij moesten vluchten door de annexatie van de Krim in 2014. De Russen hadden toen dit gebied op een gewelddadige manier aan Rusland toegevoegd. De Russen hadden al ons bezit afgepakt: ons huis, onze auto, al onze papieren en paspoorten. Toen wij in de Krim onze paspoorten niet terugkregen, vluchtten wij naar Kiev. In Kiev wilde de Oekraïense overheid ons niet helpen. Ze dachten dat wij tegen Oekraïne waren en meewerkten met de Russen omdat we uit de Krim kwamen. Zonder documenten kun je nergens verblijven, ook niet in Oekraïne. Daarom moesten wij uit het land vluchten. Met behulp van de Messiaanse kerk in Kiev zijn we het land illegaal ontvlucht.”
Thomas: Wat vind je van de oorlog die er nu is?
“Ik vind het heel afschuwelijk wat daar gebeurt. Ik weet niet zo goed wat ik er meer aan toe te voegen heb, behalve dat ik het heel verdrietig vind.”
Lotte: Vond je het moeilijk om de Nederlandse taal te leren?
“Voordat wij in Nederland terecht waren gekomen, woonden wij eerst een jaar in België. Daar heb ik Vlaams leren spreken. In het begin was dit echt moeilijk, want ik begreep niet wat mensen tegen mij zeiden en ik kon de les niet goed volgen. Na een paar maanden kon ik het wel enigszins volgen en werd ik steeds beter. Ik ben goed in talen, dus ik denk dat ik het daarom snel heb kunnen oppakken. Voor mijn ouders was het moeilijker om de taal te leren. Omdat wij nog geen verblijfsvergunning hadden, kregen mijn ouders geen taalles. Gelukkig hebben wij nu sinds kort een verblijfsvergunning gekregen. Daarom kunnen mijn ouders nu op taalles.”
Lizette: Wat vond je het raarste aan de Nederlandse cultuur?
“Toen ik net in Vlaanderen kwam wonen, viel het me op dat mensen daar een beetje neerkijken op de manier waarop Nederlanders praten. In België werden er veel gekke verhalen over Nederlanders verteld. Een van de geruchten die rondging is dat Nederlandse kinderen nog altijd in emmers worden gewassen. Voor zover ik weet, klopt dit niet en worden kinderen hier gewoon in badkuipen gewassen. Toen ik in Nederland kwam, kon iedereen gelijk horen dat ik uit België kwam en was de situatie precies omgekeerd. Dit weet ik nog heel goed. Toen ik op de basisschool in Nederland kwam, sprak ik eerst nog Vlaams. Mijn leraren begrepen soms niet goed wat ik wilde zeggen omdat sommige woorden heel anders zijn. Dit was soms een beetje frustrerend, omdat ik weer moest wennen aan een nieuwe taal.”
Hanneke: Hoe zie je de toekomst voor je?
“Ik ben nu vooral gefocust op school. Volgend jaar ga ik examen doen en dan wil ik gaan studeren. Ik twijfel nu tussen de opleiding rechten, internationale politiek en international studies. Ik ben ook actief voor verschillende non-profit organisaties, zoals Defence for Children. Hier help ik mee met acties om aandacht te vragen voor kinderen in moeilijke situaties. Ik kom op voor de rechten van het kind, bijvoorbeeld voor asielzoekerskinderen. In de toekomst zou ik hier graag verder mee willen gaan.”
Lees ook over:
Milan (19) is geadopteerd: ‘Mensen vragen vaak of ik mijn biologische ouders wil ontmoeten’
Geschreven door
Lydia Reitsma
