VIDEO: frustrerende vragen als je geadopteerd bent

‘Ik ben geadopteerd uit Ethiopië. Sinds deze zomer studeer ik in Ede en zit ik bij zes jongeren in de klas die ook geadopteerd zijn. Ik ontdekte hoe fijn ik het vond om het er met hen over te kunnen hebben. Op een keer zaten we bij elkaar en hadden we zin om al onze frustraties te delen. Ik herkende zoveel dingen! Het hielp mij, op een grappige manier. Ik moest hier iets mee doen: zo kwam ik op het idee om er een filmpje van te maken. 'Aaaaargh!'
'Soms zijn de vragen die ik krijg frustrerend. Dan denk ik: laat maar, ik heb geen zin meer om het uit te leggen. Er wordt snel gegeneraliseerd. Als ik vertel dat ik geadopteerd ben krijg ik vaak reacties als ‘wat leuk’, ‘wat erg’  of ‘ik ken ook iemand die…’, terwijl ieder verhaal anders is.  Ik hoop niet dat mensen het gevoel krijgen door het filmpje dat ze geen vragen meer mogen stellen, onder het mom ‘het zijn toch domme vragen.’ Iets bewuster van de andere kant mogen veel mensen echter wel worden. Natuurlijk is het interessant als iemand geadopteerd is. Maar houd er rekening mee dat het voor jou de eerste keer is dat je een vraag stelt, terwijl diegene de vraag vaak al honderd keer gehoord heeft.' Hoe het dan wel moet? Daar heeft Mariam tips voor. 'Wees eerlijk en laat merken dat je interesse oprecht is. Geef aan dat je het niet goed weet, als je het lastig vindt. Zeg bijvoorbeeld: ‘Ik weet niet goed hoe ik deze vraag kan stellen, maar ik ben benieuwd naar jou en wat jij te zeggen hebt.’ Maak duidelijk dat je nieuwsgierig bent naar de persoon. Dat zou mij een beter gevoel geven.'  Over grenzen
Adoptie an sich kan al moeilijk genoeg zijn. 'Ik heb me vroeger weleens alleen gevoeld door mijn adoptie. Gelukkig hielp het om te praten met mijn ouders en om het bij God neer te leggen. Op een gegeven moment leerde ik mijn adoptie accepteren, omdat ik wist: er zijn mensen die van me houden en God heeft een plan met mijn leven. Dat was een proces, maar ik kan er nu goed over praten. Ik sta open voor vragen en kan de positieve dingen zien. Ik ben nu dus zelfs op een punt dat ik het gesprek wil opengooien en anderen wil bemoedigen.'  Daar heeft Mariam grote dromen voor: ‘Ik heb lang getwijfeld in welke taal ik het wilde doen. Uiteindelijk koos ik voor Engels. Aangezien je met internet nooit weet waar iets belandt en adoptie ook in andere landen voorkomt, wilde ik zorgen dat taal geen barrière zou zijn.' Herkenning
'Voor mijn klasgenoten waren de frustraties uit het filmpje heel herkenbaar. Ik benieuwd of het ook bij andere mensen herkenning oproept. Ik hoop dat ze door het filmpje merken dat ze niet de enige zijn die tegen die dingen aanlopen. Ik dacht altijd dat ik er niet zo’n behoefte aan had om te praten met geadopteerde leeftijdsgenoten. Als ik nu terugkijk ben ik heel blij met mijn klasgenoten en wat het me gebracht heeft.  Ik hoor niet zoveel zelf van jongeren die geadopteerd zijn. Wanneer adoptie ter sprake komt is dat vooral vanuit organisaties en ouders met jonge kinderen. Stel dat ik veel reacties krijg dat mensen het fijn vinden om erover te praten, dan wil ik er misschien meer mee doen. Ik ben heel benieuwd hoe andere jongeren hiernaar kijken. De vraag die vooral bij me blijft opborrelen is: herkennen andere geadopteerde jongeren deze situaties, en is er behoefte om te praten over adoptie?' Wij zijn benieuwd! Heb jij iets aan Mariams filmpje?