Vertrek voor onbepaalde tijd
“Hi buurvrouw, hoe is het ermee,” zegt mijn buurman terwijl hij beneden de sleutel in het slot steekt. “Goed, en je komt precies op het juiste moment,” zeg ik terwijl ik verwoed mijn sleutels zoek. Ik sneak met hem mee naar binnen. In de lift vertelt hij – lichtelijk aangeschoten – dat ze deze week een camper hebben gekocht, de baan hebben opgezegd en eind van de maand vertrekken voor onbepaalde tijd. “Wauw, wat een heerlijk vooruitzicht!” roep ik uit.
Op de achtste verdieping loopt hij rechts naar zijn appartement, ik links naar de mijne. Waar zijn die rotsleutels. Ik kieper mijn tas op zijn kop. Heb alle spullen stuk voor stuk in mijn handen, maar nee. Het is twaalf uur ‘s avonds. Ik app mijn zus, liggen ze nog bij jou? ‘nee, maar ik zal even zoeken.’ Dan maar het noodnummer van de huurvereniging, misschien hebben zij een reservesleutel. De mevrouw snauwt me af en zegt dat maandag maar moet ze bellen. “Maar ik sta NU voor een dichte deur,” zegt ik. Ze drukt me weg.
Ik klim over het hek van mijn balkon heen en ga op mijn loungebank zitten. Wat zijn de opties? Inmiddels is het over enen. Ik app met de andere zus, die moet de volgende ochtend om 6 uur uit haar bed. Beetje sneu om die om 2 uur in de nacht nog lastig te vallen met een logé. Ik kan hier buiten op de bank blijven slapen, maar het is 7 graden en ik heb geen jas. Geen optie. Dan de NS bellen, misschien zijn ze daar gevonden? Helaas. Ik app een vriendin – ‘slaap je al? Ik heb een probleem ...’ Binnen twee minuten belt ze me terug. Ze lacht heel hard, “Typisch een Arachne-actie. Ik maak een bedje voor je klaar op de bank. Als je snel bent kun je de laatste bus halen naar de andere kant van de stad.” Inderdaad, mijn fietssleutels zitten ook aan die bos.
Als ik alles in mijn tas stop, valt mijn oog op de rozemarijnplant die ik had gekocht voor een focaccia-brood. Het zal toch niet. Ik graai met mijn hand in de pot en warempel, half in de aarde liggen de sleutels. Ik sla een kreet, doe een vreugdedans en bel snel de vriendin terug. “Meen je niet, haha – je komt maar een andere keer logeren voor de gezelligheid!”
Als ik terug over het balkonhek klim, de sleutel in de deur steek, bedenk ik me dat ik nog nooit zo blij met mijn eigen huis was. Ik waardeer de warme douche, mijn bed – als nooit tevoren. Het is net als terugkomen van vakantie. Na een vakantie waardeer ik mijn eigen huis altijd meer. Het woord ‘vakantie’ stamt af van het Latijnse werkwoord ‘vacare’ dat leeg of vrij zijn betekent. Vakantie betekent dus dat je volle agenda – al je to-do lijsten, al het werken en studeren moeten, leeg is. Je hoeft niets, moet niets, mag alles.
Zalig! Mijn buren plannen een paar maanden-vakantie in. Ik straks drie weken. Of het nou een paar dagen, weken of maanden is. De bedoeling is dat op vakantie je geest en lichaam tot rust komen. In de zomervakantie maak ik altijd een nieuwe doelenplan voor na de zomer.
Als je geest tot rust komt, is er tijd voor nieuwe inspiratie. Niet voor niets geven we deze week tips hoe je je geloof vast houdt in de zomervakantie. Hoeveel fooi geef je waar? Heel veel jongeren doen deze zomer vrijwilligerswerk, ben jij er ook zo een? Of werk je je helemaal het lamlazarus voor je collegegeld. Ook geven we tips hoe je een keer een ander soort kerkdienst kunt organiseren als de kerk halfleeg is. Gingen mensen in de bijbel trouwens op vakantie? En wat als je je grote liefde op de camping ontmoet?
Dit alles en veeel meer deze week op BEAM.
Ik wens je een pracht van een vakantie toe: rust uit, doe oneindig veel leuke dingen, en geniet.
Als je terug komt en de sleutel weer in je voordeur steekt, denk je – zooo wat heb ik het goed voor elkaar.
Zonzalige groet!
Arachne
