Van vwo naar mbo is belachelijk – Yorinde deed het
Yorinde wist als kind al dat ze iets met uiterlijk en verzorging wilde gaan doen later. Maar ze ging naar het vwo en haar ouders vonden dat ze haar horizon moest verbreden. Want met zo’n goed stel hersens ga je toch niet een mbo-opleiding doen? Na een stukgelopen hbo-opleiding, volgde Yorinde toch haar hart. Daar heeft ze geen moment spijt van gehad.
Op de middelbare school deed je vwo. Hoe kwam je tot je studiekeuze?
“Toen ik puber was zei ik altijd: als ik later groot ben ga ik iets met uiterlijk en verzorging doen. Stylist, schoonheidsspecialist of kapper, dat waren de beroepen die me tof leken. Maar op de Cito-toetsen op de basisschool haalde ik zulke goede scores dat mijn ouders zeiden: ‘Nou Yorinde, met zulke cijfers ga jij geen kapper worden, natuurlijk.’ Toen begon voor mij een lange zoektocht naar wat ik dan wel wilde doen. Op de middelbare school haalde ik goede cijfers op Engels en dus ging ik naar open dagen voor Engels op hbo- of universiteitsniveau. Maar dat was helemaal niks voor mij. Een tijdje later ging ik voor mijn profielwerkstuk naar een internationale basisschool voor een onderzoekje. Dat vond ik direct erg leuk. Zo kwam ik uit bij de pabo. Maar al snel, aan het begin van de opleiding, ontdekte ik dat dat ook niet was wat ik wilde. Ik stopte met die studie en dacht: nu ga ik weer terug naar mijn allereerste idee. Ik bezocht open dagen van de opleiding tot schoonheidsspecialist en was direct enthousiast. Ik meldde me aan en in september begon ik vol energie aan mijn droomopleiding. Daar zat ik helemaal op mijn plek.”
Moest je wennen aan de overgang van vwo naar mbo?
“Nee, eigenlijk helemaal niet. Het was heel klassikaal en dat leek heel erg op de middelbare school. Je zit gewoon achter je bureautje, er staat een docent voor de klas en je maakt huiswerk. Het was heel schools, precies zoals ik gewend was. Natuurlijk is dat wel anders op een hogeschool of een universiteit. Maar voor mij was het juist geen vreemde overgang. Ik kreeg wel meer praktijklessen, dat was wel nieuw voor me. Maar dat was juist wat de opleiding zo leuk maakte.” Voelde dat als een ‘stap terug’ of werd je wel genoeg uitgedaagd?“Haha! Nou eigenlijk werd ik totaal niet uitgedaagd. Maar dat vond ik heel lekker. Ik was zo klaar met leren en vond het een verademing dat ik lekker aan de slag kon.”
Ik moest het wel even twee keer uitleggen
Wat was de reactie van je omgeving op jouw keuze voor een mbo-opleiding?
“Wanneer ik aan mensen vertelde dat ik van vwo naar mbo ben gegaan, moest ik dat wel even twee keer uitleggen. Maar dan begrepen ze het ook wel. Ik wist waarom ik het deed en had dus een goed verhaal. Ook tijdens sollicitaties keken ze me wel eens vreemd aan als ze vwo op mijn cv zagen staan. Maar als ze het verhaal er achter hoorden, hadden respect voor mijn keuze.”
Voelde je je wel eens anders tussen je klasgenoten?
“Nee, ik zat er direct op mijn plek. Mijn klasgenoten vonden mijn keuze niet raar. Zij snapten dat ik gewoon mijn hart volgde. Mijn klasgenootje waar ik veel mee optrok, kwam van de havo. Wij hadden dus een soort overeenkomst. Het was voor mijn klasgenoten ook wel fijn dat ik hen kon helpen bij bijvoorbeeld Engels, waar ik goed in was. En tegelijk konden zij mij helpen met dingen die ik moeilijker vond.”
Ben je achteraf blij met deze keuze?
“Ja, zeker. Ik werk nu in een bruidsmodezaak, dus voor mijn carrière had ik uiteindelijk niet deze opleiding nodig. Maar het was een stukje persoonlijke ontwikkeling, volwassen worden keuzes leren maken. Dus ik ben zeker blij met mijn studiekeuze!”
Zou je anderen deze stap aanraden?
“Ja, zeker! Ik zou zeggen: volg gewoon je hart als je een studie kiest en kijk niet alleen naar je eigen opleidingsniveau. Je wordt niet gelukkig van een universitaire studie als daar je hart niet ligt. Ik wist precies waarom ik deze keuze maakte. Het was mijn droom om die studie te doen en dus werd ik niet raar aan gekeken. Als jij dus een goed verhaal hebt waarom je die keuze hebt gemaakt, is helemaal niet gek dat je je hart volgt.”
Lees ook over:
