Redacteur Gerben over speak life: ‘Ik kreeg een negatief zelfbeeld door dat ene woordje’

Welk woord (positief of negatief) heeft veel impact gehad op jouw leven?

“Ik werd altijd ‘lui’ genoemd in mijn studententijd: ‘je doet niks, je gaat laat uit bed, je bent niet productief’ enzovoort. Eigenlijk was ik helemaal niet lui, maar deed ik gewoon dingen op mijn eigen tempo. Van mezelf ben ik een beetje chaotisch en kosten dingen wat meer tijd, maar dat betekent niet automatisch dat ik lui ben. Omdat ik dit wel vaak hoorde van mensen om me heen, kreeg ik er een negatief zelfbeeld door. Samen met een goede vriend heb ik gebeden dat het woord ‘lui’ niet meer zo’n invloed zou hebben op mij. Als ik nu nog ‘lui’ genoemd wordt, zeg ik heel duidelijk: ‘Nee, dat ben ik niet’.”

Wat is jouw stopwoordje op dit moment?

“Ik zeg echt heel vaak ‘weet je wel’, weet je wel. Ik vind het zelf heel irritant dat ik dat doe. Ik doe het zelfs als ik aan het schrijven ben. Laatst keek redacteur Wilke een interview van mij na en als feedback kreeg ik: je schrijft heel vaak het woordje ‘wel’. Ik ga het dus maar eens afleren.”

Wat is het eerste woordje dat jij kon zeggen als kind?

“Iedereen antwoordt denk ik hetzelfde op deze vraag. Het was bij mij sowieso het woord ‘mama’. Mijn moeder was altijd thuis om voor mij en mijn broers te zorgen. Ik ging bijvoorbeeld niet naar de peuterspeelzaal omdat zij gewoon thuis was. Ik denk dat ik daarom als eerste het woordje ‘mama’ kon zeggen.”

Een onderdeel van Speak Life is ook 'speak up'. Wat is de laatste keer dat jij met jouw woorden hebt ingegrepen in een situatie die jij niet oké vond?

“Toen ik laatst in de trein zat van Tilburg naar Enschede gebeurde er iets waarbij ik had kunnen ingrijpen, maar het niet heb gedaan. Drie rijen voor mij zaten vier PSV-supporters die net bij een wedstrijd tegen Ajax waren geweest. Je raadt het misschien al: er liepen een paar Ajaxsupporters voorbij. Uit het niets begonnen ze op de PSV-supporters in te slaan. Ondertussen zaten er ook gewoon kinderen in de coupé. Mijn reactie was toen: ik moet weg hier. Achteraf baalde ik dat ik niks had gedaan of heb gezegd, maar dat ik was weggelopen. Achteraf ben ik nog wel naar die gasten van PSV gegaan om te vragen of alles goed ging en of ze hulp nodig hadden. Waarschijnlijk was ik er in mijn eentje toch niet tussengekomen, maar ik heb nog steeds spijt dat ik het niet eens probeerde.”

Redacteur Wilke over Speak Life: ‘Mensen deden alsof ik een museumstuk was’

Lees ook over:

Redacteur Wilke over Speak Life: ‘Mensen deden alsof ik een museumstuk was’