RECENSIE: The Shepherd en The Chosen | “Vermakelijke Bijbelse fanfiction”
Alleen vandaag: twee recensies voor de prijs van één! De eerste recensie is van de korte film The Shepherd uit 2017. Regisseur Dallas Jenkins gebruikte deze film om geld in te zamelen voor zijn nog niet bestaande christelijke tv-serie The Chosen. Nu, anderhalf jaar en miljoenen aan opgehaald crowdfund-geld later, is de eerste echte aflevering een feit. Er is dus genoeg enthousiasme voor het project, maar is het voorlopige resultaat ook goed?
The Shepherd: A Story of The First Christmas
Laten we met The Shepherd beginnen. De korte film van twintig minuten toont het kerstverhaal vanuit het perspectief van een van de herders. Deze testaflevering is nog voor de inzamelingsactie gemaakt. Geld was er dus nog niet. Toch weten de makers redelijk te verhullen dat ze deze film met een budget van 50 dollar en met salarissen bestaande uit boekenbonnen hebben gemaakt. Vooruit, de sets hangen met plakband aan elkaar, maar met de middelen die ze hebben, valt het echt niet tegen.
Niet alles is even logisch: hoe kan een kreupele, arme herder lezen? En waarom smeren de herders hem alweer na ongeveer twintig seconden in de stal met Jezus te hebben doorgebracht? Verder liggen de Bijbelverwijzingen er wat dik bovenop, maar de sfeer is goed. Geen must see, maar typisch zo’n prima korte film die je kringleider laat zien als hij geen zin heeft een Bijbelstudie voor te bereiden.
The Chosen: I Have Called You By Name
Dit is waar het interessant begint te worden. Kan regisseur Jenkins met deze eerste volwaardige aflevering van The Chosen zijn grote ambities waarmaken?
Waarmaken is net te hoog gegrepen, maar hij stelt niet teleur. De aflevering maakt dankbaar gebruik van details die niet in de Bijbel staan. Hoe waren de discipelen voordat ze Jezus leerden kennen? Kenden ze elkaar al? De serie speelt op een leuke manier op dit soort vragen in. Zo zie je bijvoorbeeld een chagrijnige Petrus en Andreas bij toekomstig medediscipel Mattheüs hun belastingaangifte doen. Details die rechtstreeks uit de Evangeliën geplukt zijn, worden zo van extra (fictieve) context voorzien.
Maria Magdalena is het hoofdpersonage in deze aflevering. De serie volgt de Bijbel vrijwel letterlijk. Dus ook de tekst in Lucas 8:2 waarin staat dat Jezus zeven demonen uit Maria heeft weggejaagd. Dat levert een duiveluitdrijvingsscène op waarin religieus leider Nikodemus haar probeert te bevrijden.
The Chosen laat zien hoe het wél moet.
Dit was een van de weinige momenten waarop ik de christelijke insteek van de makers als een beperking ervaarde. Deze scène kwam over alsof de makers niet te ver durfden te gaan in het verbeelden van het demonische. Van mij had het best een stuk enger gemogen. Wanneer de Bijbel het heeft over demonuitdrijvingen, dan gaat het er heftig aan toe. Door dit soort scènes maakte ik me zorgen dat de serie te braaf zou zijn. Als Petrus uiteindelijk in Getsemane een soldaat zijn oor afslaat met zijn zwaard, moet het niet zo zijn dat hij maar een schrammetje heeft. Gaat de serie dat ook tonen?
(Im)perfecte personages
Daar lijkt het wel op. Een van de sterkste punten van The Chosen is hoe het de personages neerzet. Christelijke films of series lopen gemakkelijk in de valkuil té perfecte personages te hebben. Super christelijk allemaal, maar wel een beetje ongeloofwaardig en saai. The Chosen laat zien hoe het wél moet. Petrus wordt neergezet als een sympathieke vechtersbaas en oplichter. Aan de ene kant zou je hem graag in je vriendenkring willen hebben, maar tegelijkertijd neemt hij het niet zo nauw met de regels en slaat hij af en toe iemand tegen de vlakte. Hij is niet perfect en dat maakt hem boeiend en herkenbaar.
Helaas lijkt alles wat goed gaat bij de personages, fout te gaan bij de dialogen. Die schommelen tussen ‘mwa, best leuk’ en ‘oh, wat is dit tenenkrommend slecht.’ Een klein voorbeeld: Petrus stompt iemand in zijn zij en zegt dan “Ze noemen me ook wel wijnhanden, want ik tast je lever aan.” Ja... De serie maakt later zelf een grapje over hoe fout die opmerking is, maar hardop zeggen dat iets slecht is, maakt het nog niet goed.
Conclusie
The Chosen is een soort Bijbelse fanfiction. De makers hebben duidelijk veel verstand van en liefde voor het bronmateriaal. Dat gebruiken ze om voor de bekende personages nieuwe verhalen te schrijven. Het is niet zo dat ik de dagen aftel tot de volgende aflevering, maar ik ben eigenlijk best benieuwd geworden naar de rest van het seizoen.
Geschreven door
Jort
