Recensie: De Kruisdraagster | Zo voelt vervolgd worden om je geloof dus

Anna komt in aanraking met een groep ondergedoken christenen terwijl ze nog nooit gehoord heeft van dit geloof, en leert op hetzelfde moment haar nieuwe, uiterst boeiende geschiedenisleraar ‘Adonis’ kennen. Uit nieuwsgierigheid voor het onderwerp besluit ze een werkstuk voor geschiedenis te maken over het kruis. Algauw beseft Anna dat haar betrokkenheid bij de christengemeenschap erg gevaarlijk is. Christenen worden gehaat, veracht en gezien als een bedreiging voor de staat. Er onderzoek over doen voor haar werkstuk is nog toegestaan, maar het contact met de christenen is gevaarlijk voor zowel Anna zelf als de nieuwe mensen die ze heeft leren kennen binnen de groep. Naarmate ze samen met Adonis meer leert over de Bijbelse leer en geschiedenis, raakt ze ook steeds verder verwikkeld in de ondergrondse christelijke beweging. Langzamerhand komt waarheid na waarheid aan het licht, met name op het punt dat ze haar geheime activiteiten niet langer verborgen kan houden.

Verhaalontwikkeling

Al vanaf de eerste pagina wordt het dystopische karakter van ‘De Kruisdraagster’ duidelijk. Een ‘dystopisch’ verhaal speelt zich af in een verzonnen toekomst, met een samenleving waarin je liever niet zou willen leven. Aan elk detail heeft de schrijfster gedacht: van een andere manier om de datum aan te geven tot aan nieuwe Europese gewoontes. Dat zorgt ervoor dat het verhaal geloofwaardig is en je je sneller in kunt leven. Indrukwekkend. Van de ontwikkeling van het verhaal zelf was ik niet zo onder de indruk. Het is een dik boek, maar het grootste deel van de 462 pagina’s heeft een traag en langdradig verteltempo. Bovendien komen er veel clichés voor die het verhaal af en toe wat voorspelbaar kunnen maken. Wel vermoed ik dat de leesbaarheid meer afhangt van hoe ‘De Kruisdraagster’ vertaald is vanuit het Duits, dan van de schrijfstijl van de schrijfster. Ondanks dit is het boek enorm spannend! Aan het einde van het verhaal loopt de spanning zelfs zo hoog op dat je met bonzend hart de pagina’s omslaat en plottwist na plottwist over je heen laat komen.

Nieuwe kijk

Uiteindelijk blijkt dat er toch niet zoveel vrijheid en eerlijkheid is in Anna’s maatschappij als het Europese regime de inwoners doet geloven. Christenen leven hier in een wereld van onderdrukking en haat. Voor ons Europeanen geeft dit nieuwe jasje een heel andere kijk op de huidige christenvervolging, door het dichter bij onze leefwereld toe te brengen. Daar komt bij dat Anna zonder enige kennis of vooroordelen de Bijbel en de christengemeenschap leert kennen. Als lezer maak je mee hoe ze vanuit dit punt het christelijk geloof ervaart en hoe ze bijvoorbeeld Bijbelteksten, christelijke gebruiken en een persoonlijke relatie met de Schepper ziet. Dit boek helpt om op een nieuwe manier naar je geloof te kijken.

Conclusie

De boeiende verhaallijn van ‘De Kruisdraagster’ zal elke nieuwsgierige lezer interesseren; christelijk of niet. Ik wil daarbij wel waarschuwen voor de stroefheid van het verteltempo en de schrijfstijl. Af en toe kunnen de langdradigheid en de clichés gaan vervelen. Toch is dit boek het waard omdat het een goede kijk geeft op vervolging en geloven in een wereld vol haat en egoïsme. De Zwitserse schrijfster Lydia Schwarz heeft drie delen geschreven, maar slechts één ervan is vertaald in het Nederlands. Een extra reden dus om het boek te gaan lezen: ik ben ervan overtuigd dat je je na het spannende einde met me wil inzetten voor meer vertalingen!

Genre: Sciencefiction
Moeilijkheid taalgebruik: Gemiddeld
 

BOEKRECENSENT: LONNEKE VAN DER SPOEL