Recensie: Carve the Mark | Een uitblinker in zijn genre
In een toekomstige wereld waarin ‘de stroom’ door een sterrenstelsel met negen planeten en hun bewoners heen werkt, vormt de planeet Thuvhe het thuis van de tieners Akos en Cyra. Ze worden van elkaar gescheiden door een natuurlijke grens van veergras; Cyra is namelijk, in tegenstelling tot Akos, geen Thuvhesiër. Ze is de dochter van de voormalige Shotet-leider, een vijandig volk dat niet wordt erkend door de regering. Het lijkt onlogisch dat ze elkaar ooit tegen zullen komen, maar door hun vaststaande lotsbestemmingen nemen hun levens op een dag een onverwachte wending.
De wereld van Cyra en Akos is gebaseerd op de stroom, een kracht die voor iedereen voelbaar is en in iedereen een specifieke ‘stroomgave’ tot uiting laat komen. Over mensen met een hoge afkomst, zoals Cyra en Akos, worden lotsbestemmingen geopenbaard. Op een doodgewone dag worden de lotsbestemmingen plotseling bekendgemaakt door de regering. Hierom worden Akos en zijn broer Eijeh ontvoerd door de Shotet, om Cyra’s familie te dienen. Cyra heeft beide ouders verloren en met haar stroomgave heeft ze ondraaglijk veel pijn, maar kan ze ook anderen pijn doen door ze aan te raken. Haar broer Ryzek heeft nu de leiding over de Shotet en gebruikt Cyra’s gave voor verhoren en executies. Akos blijkt met zijn gave de stroom en dus Cyra’s pijn te kunnen blokkeren. Wanneer Akos in dienst van Cyra komt ontstaat een hechte vriendschap. Akos leert Cyra van zichzelf te houden en om te gaan met haar heftige gave. Ondertussen moeten ze samen belangrijke keuzes maken.
Originele leefwereld
Net als in de bekende Divergent-serie is Veronica Roth er weer in geslaagd een originele, fantasierijke wereld te creëren. Aan originaliteit is geen gebrek en hoewel Roth de typische dystopische succesformule (een onmogelijke liefde in een rauwe, toekomstige wereld) weer heeft toegepast, is ‘Carve the Mark’ zeker niet te zien als één van die vele sciencefiction-jeugdromans. Tijdens het lezen stond ik keer op keer versteld van de details en de in elkaar vallende puzzelstukjes. Natuurlijk is het bedenken van zo’n verhaal al een indrukwekkende vaardigheid op zich, maar ze weet het ook nog op papier te zetten: geen enkele zin in het 408 pagina’s tellende boek is saai of oppervlakkig. Het ene hoofdstuk wordt verteld vanuit Cyra’s perspectief en het andere vanuit dat van Akos, zodat er variatie is in de leefwerelden waarmee je te maken krijgt en als lezer een mooie kijk hebt op wat er speelt. In het nawoord las ik dat de schrijfster mensen met chronische pijn heeft gesproken, voor Cyra’s karakter. Dit is te merken in hoe levensecht en rauw Cyra’s pijn wordt beschreven. Wel moet ik even waarschuwen voor de gewelddadigheid in het verhaal. De Shotet zijn aardig bloedlustig en dol op vechten, dus er komt regelmatig agressie en geweld in voor. Het zijn geen gedetailleerde, misselijkmakende beschrijvingen, maar wel iets om rekening mee te houden als je er niet goed tegen kunt.
Indrukwekkende stijl
Wat mij het meest aanspreekt van dit boek, en misschien wel Roth’s schrijfstijl in het algemeen, is hoe de schrijfster een uitzonderlijk mooie manier heeft van verhaal- en karakterontwikkeling. Natuurlijk is het sciencefiction en ligt de focus op de spanning en praktische zaken, maar tegelijkertijd word je meegenomen in de gedachtegang van Cyra en Akos. Terwijl je je aandacht erbij moet houden om het gedetailleerde verhaal te volgen, zijn er ook hoofdstukken die gericht zijn op emoties en de band tussen Akos en Cyra. Ook de personages zijn allesbehalve saai of cliché. Door een goede balans tussen onbelangrijke gebeurtenissen en grote lijnen in de karakters worden Akos en Cyra, maar ook hun familieleden en andere bijpersonen, gevormd tot originele en intrigerende personages. Vooral voor dit genre vind ik dat een bijzondere prestatie, omdat karakterontwikkeling een grote uitdaging is in een verhaal waarin spanning en de setting ook een grote rol spelen.
Conclusie
‘Carve the Mark’ is een boek dat je niet zomaar weglegt. In kwaliteit onderscheidt het zich zeker van andere dystopische sciencefictionverhalen, maar je moet wel van dit genre houden om er maximaal van te kunnen genieten. Als je geen moeite hebt met veel informatie in een verhaal en snel wordt meegevoerd in een andere leefwereld is het absoluut een aanrader. Ik heb het tweede deel, ‘The fates divide’ ook gelezen en vond dat, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Divergent-serie, een prachtig vervolg, vol spanning, originaliteit en plottwists. Voor liefhebbers is deze duologie echt een must-have om op je plank te hebben staan.
Veronica Roth – 416 blz. - €7,99 bij Bruna.
Taalgebruik: gemiddeld
Genre: Young Adult, dystopische roman
BOEKRECENSENT: LONNEKE VAN DER SPOEL
