“Ook christelijke Irakese jongeren verdwijnen uit de kerk”
Dat er steeds minder jongeren naar de Nederlandse kerk gaan, is een feit. Maar hoe zit dat met andere nationaliteiten? Raya zag de jongeren uit de Irakese kerk steeds meer verdwijnen en besloot voor haar afstudeerproductie op onderzoek uit te gaan. “Dit probleem gaat niet vanzelf weg.”
Waar is de Irakese jeugd?
“Zelf ga ik regelmatig naar de kerk, en ik merkte steeds vaker dat leeftijdsgenoten wegbleven. In de tussentijd kwam ik een rapport tegen van het CBS over ontkerkelijking. In heel Nederland is dit een probleem, maar blijkbaar dus ook in de christelijke Irakese kerken. Ik was benieuwd waardoor dit kwam en wat we ertegen kunnen doen. Ik besloot me er voor mijn afstudeerproductie beter in te verdiepen. Maar dat bleek lastiger dan ik in eerste instantie dacht.”
Stilzwijgend leeglopen
“Praten over de kerk is taboe binnen de Irakese gemeenschap. Je gaat er gewoon heen en verder hebben we het er niet over. Dat er steeds minder jongeren in de kerk komen, wordt daarom genegeerd. Ik hoop dat ik door mijn productie het onderwerp meer bespreekbaar kan maken. Mensen moeten in actie komen, anders lopen alle kerken straks leeg. Dit probleem gaat niet vanzelf weg.”
Niet te volgen
“Ik ontdekte verschillende redenen waarom Irakese jongeren niet meer naar de kerk gaan. In eerste instantie zijn ze, net als Nederlandse jongeren, vaak te druk. Daarnaast is de locatie van de kerk voor veel mensen onhandig, er zijn maar weinig Irakese kerken in Nederland. Diensten zijn bovendien vaak in het Arabisch, terwijl de meeste jongeren veel beter Nederlands spreken en kunnen verstaan. Als ze het dan wél kunnen volgen, zijn de onderwerpen vaak oninteressant. Zij maken hele andere dingen mee dan hun ouders en zijn niet in Irak opgegroeid, daar merk je een kloof.”
Maar één pastor
“Er is nog steeds een kans om jongeren bij de Irakese kerk te houden. Ze hebben alleen meer behoefte aan aandacht en aansluiting. Toen ik laatst op een jongerenbijeenkomst was, merkte ik hoeveel levensvragen Irakese jongeren hebben, alleen is er niemand die hen echt antwoord kan geven. In Irak zijn daar pastoors voor, die kunnen helpen en ondersteunen. In Nederland waren er twee Irakese pastoors, waarvan één inmiddels weg is omdat hij geen verblijfsvergunning kreeg. Als er meer pastoors zijn, zouden er waarschijnlijk meer jongeren naar de kerk komen.”
Toekomst
“Misschien zal het niet heel snel gaan, maar ik ben bang dat Irakese jongeren uiteindelijk steeds meer wegblijven uit de kerk. Dat vind ik heel jammer. Ikzelf ga naast de kerk nog steeds naar een christelijk comité. Vroeger was het nog goed georganiseerd en vond ik het echt fijn, inmiddels haal ik er nog weinig uit. Ergens begrijp ik dus ook dat jongeren wegblijven. Ondanks hun geloof hebben ze minder behoefte aan de Irakese kerk. Persoonlijk hoop ik dat er ooit een dag komt waarop we op een ander manier samen kunnen komen."
Benieuwd naar de afstudeerproductie van Raya? Je leest hem hier
Lees ook: Dit is er over van de grootste christelijke stad in Irak...
Geschreven door
Anouk
