Nonstop aan­bid­dings­dienst op universiteit wordt stopgezet

Opwekking?

Je hebt het waarschijnlijk voorbij zien komen op Tiktok of Instagram; de zogenoemde ‘opwekking’ op een universiteit in Wilmore, Kentucky. Probeer het je eens voor te stellen: je bent zondag naar de kerk geweest. Jij en wat kerkgenootjes blijven na de dienst even hangen om te bidden. Tijdens het bidden krijgen jullie zo’n overweldigend gevoel dat jullie eigenlijk niet meer willen vertrekken: dit gun je iedereen wel! Precies dit is wat er op de universiteit gebeurde. In dit artikel dat vorige week verscheen kan je lezen over deze bijzondere gebeurtenis. Niet iedereen noemt het trouwens een ‘opwekking’. “Je kan vaak pas maanden, jaren later zeggen dat iets een ‘opwekking’ is geweest”, vertelt Marina ons. “Sommige studenten noemen het een ‘uitstorting’, anderen beschrijven het als een ‘beweging van God’. Het is duidelijk dat er iets bijzonders gaande is, maar het is nu nog te vroeg om het een ‘opwekking’ te noemen.” Veel christenen zien een opwekking als een heilige gebeurtenis; we zijn voorzichtig en willen we niet alle mooie gebeurtenissen de naam ‘opwekking’ geven.

Verslaggeefster Marina de Haan (derde van links) met studenten van de Asbury University

Geen plaats in de herberg

Dankzij social media hoorden mensen van alle afstanden over de gebeurtenis. Marina: “Voor de zaal is er een groot grasveld waar honderden mensen zich hebben verzameld. Op het veld zijn schermen geplaatst waar een livestream van de dienst wordt getoond. Er zijn mobiele toiletten geplaatst en het Leger des Heils schenkt koffie, thee en warme choco!”

Time flies when you're having fun!

Marina sprak mensen die al langer dan zes uur in de rij hadden gestaan om naar binnen te gaan. “De tijd gaat enorm snel. Mensen ontmoeten elkaar, we delen getuigenissen en verhalen, we bidden voor elkaar. De tijd vliegt!” Ondanks de enorme mensenmassa voelt het als een oase van rust op de campus. Er wordt niet geschreeuwd en er ligt geen afval. Mensen lopen met geheven handen over het terrein en zijn vrolijk. Ze knielen op het grasveld om God te aanbidden. “Het is rustig, vredig en kalm! Amerikanen kunnen overdreven overkomen, maar op Asbury is het juist heel zacht en vredig. De Heilige Geest beweegt zacht en vriendelijk door de mensen”, zegt Marina.

Tekst gaat door onder deze post

En wij dan?

Of dit in Nederland ook kan gebeuren? “Ik denk het wel”, zegt Marina. “Ik weet dat er kerkleiders zijn in ons land die bidden voor een opwekking in Nederland. Maar ook hier op de Asbury University wordt er voor ons gebeden: ze waren heel dankbaar dat wij als ND zijnde zulk nieuws naar Nederland brachten.” In deze reportage van het ND kan je lezen wat Marina allemaal heeft ervaren op de universiteit. Wij vroegen Marina wat ze het allermooiste van haar reis vond: “De bescheidenheid en de liefde van de mensen op de universiteit. Er is niet één iemand waar alle aandacht naartoe gaat. Ik vond het zo mooi om al die generaties en mensen met verschillende nationaliteiten als één geheel God te zien aanbidden!”

De universiteit heeft samen met de lokale politie besloten dat maandag de laatste publieke ontmoeting is geweest. De dienst wordt niet stopgezet: studenten en middelbare scholieren blijven de komende dagen welkom op de universiteit. Alle andere mensen die zijn gekomen worden opgevangen op een andere plek in Kentucky. “Het is nog maar de vraag of het dan net zo vurig blijft als dat het tot nu toe is geweest”, sluit Marina af. Eén ding is zeker: wij voelen ons enorm opgewekt na dit nieuws!