Ga naar submenu Ga naar zoekveld

Nikkie: ‘Ik koos voor de liefde en verhuisde naar Kenia’

19 maart 2017 · Leestijd 6 min

Nikkie (24) verschijnt met lange, donkere vlechtjes voor de camera. “Ben je inmiddels zo ‘verKeniaanst’ dat je je haar vlecht?” Ze lacht. “Ik kan mijn haren hier niet wassen, we hebben geen stromend water. Haren vlechten bespaart veel tijd.”

Geen stromend water! Hoe overleef je dat?

“Met een watertank. We halen water bij de ‘put’. We hebben geen gas en bereiden onze maaltijden op vuur. Jeugd met een Opdracht heeft één centrale keuken, Castro en ik zijn een keer per week ingeroosterd om te koken voor het hele team. Dan hakken we hout en rookt de hele keuken. Daar ben je de hele dag zoet mee. Daarom vond ik het best spannend toen mijn ouders en broertje langskwamen in de kerstvakantie. Het is hier zo basic, hoe zouden ze het vinden?” Alles achter je laten … Dan moet je man Castro dé droomman zijn.
“Het was geen liefde op het eerste gezicht. In de zomer van 2011 ben ik met een drieweekse reis van World Servants naar Kenia gegaan om allerlei ontwikkelingsprojecten te bezoeken. Een van de Kenianen die ik daar ontmoette, was een vriend van Castro. Castro schreef een afscheidslied voor ons team. Ik dacht: als deze man een nummer kon schrijven dat onze groep zo raakte, zonder ons ooit gezien te hebben, wat voor iemand was dat?!”  Je ging terug?
“De eerste keer dat ik in Kenia kwam, was zó gaaf! Het voelde als thuiskomen. De cultuur was open, de mensen hartelijk en gastvrij. Ik vroeg me af of ik mijn studieonderzoek in Kenia kon doen. Ondertussen had ik via Facebook contact met Castro en in december ben ik teruggegaan om een stageplek te zoeken. Eerste Kerstdag ontmoette ik Castro in een kindertehuis tijdens een kerstviering. Voor mij was hij gewoon een vriend. Niets meer.” Hoe wist je dat je hem leuk vond?
“Toen ik weer in Nederland was, hadden we steeds serieuzere gesprekken via Skype en WhatsApp. Castro werd op zijn tiende wees, zijn ouders zijn allebei aan aids overleden. Hij kon niet naar school en moest voor zijn broertje zorgen. De afstand hielp, Castro had het gevoel: ik kan alles tegen Nikkie zeggen, ze kan het aan niemand doorvertellen. Eenmaal klaar met mijn bachelor, hadden we zo veel gedeeld dat ik niet meer wist wat ik hiervan moest denken. Was dit een vriend of meer? Moest ik de sprong wagen zodat ik later niet kon zeggen ‘had ik maar’? Een half jaar lang heb ik in Nederland keihard gewerkt om geld te verdienen.”

Was dit een vriend of meer?

En toen?

“Hem zien, was dubbel. Dit was dezelfde jongen als twee jaar geleden, maar in de tussentijd hadden we van alles gedeeld. Ik wist dat ik hem aantrekkelijk vond: gespierd, lang, heel zorgzaam en vrijgevig, en daarnaast creatief met muziek, foto’s en video. Al snel wisten we dat we met elkaar verder wilden. In die tijd heb ik zijn familie leren kennen en een afro-kappersopleiding in Nairobi gedaan. Ik heb de droom ooit een project te starten waarbij vrouwen (in armoede) in mijn kapsalon kunnen werken, maar ook leren over innerlijke schoonheid. Hoe kijkt God naar hen? Ondertussen heb ik nog een master gedaan, dat waren zeven lange en moeilijke maanden zonder elkaar.”  Liefde overwint alles, zelfs tijd en afstand.
“Op het vliegveld deed hij het aanzoek. Dat was best een faalactie, ha ha. Ik had natuurlijk verwacht dat we elkaar na zeven maanden in de armen zouden vliegen. Hij stond er niet! Nadat ik al meer dan een uur op hem had gewacht, was ik boos.” Die boosheid hield je niet lang vol.
“Zijn vrienden stonden met een groot spandoek: ‘Will you marry me?’ Castro ging op zijn knieën en alle mensen in de vertrekhal riepen heel hard: ‘Say yes, say yes!’ Toen kon ik er natuurlijk niet meer onderuit … Dit was vlak voordat we onze Discipelschap Training School bij Jeugd met een Opdracht startten. Inmiddels zijn we hier staff. Het is goed dat we de DTS samen gedaan hebben, daardoor zitten we wat betreft geloof op een lijn.”  Op welk gebied liggen jullie grootste cultuurverschillen?
“Geld en privacy. In Kenia is het normaal om geld aan je vrienden te lenen. Ik ben zuinig, denk al snel: kunnen we dit missen? Dat Castro getrouwd is met een blanke vrouw, geeft verwachtingen naar zijn familie. Verder is het heel normaal dat ouderen aan jongeren om geld vragen. Gelukkig zijn we naar elkaar toe gegroeid, inmiddels zie ik geld en bezittingen als iets wat ik van God mag gebruiken, en leer ik door te geven aan anderen.” Jullie leven in een gemeenschap.
“We hebben altijd mensen over de vloer, het loopt hier in en uit. Het begrip ‘privacy’ kennen ze hier niet, ha ha. Ik vind dat gezellig. Toen ik in Utrecht woonde, duurde het soms een maand voordat ik een vriendin kon ontmoeten die in dezelfde stad woonde!”  Was het een verrassing voor je Nederlandse vriend(inn)en?
“Al mijn vriendinnen weten dat ik van reizen houd en ik viel altijd al op buitenlandse jongens. Ik heb zelfs nooit met een Nederlandse jongen gedatet! Toen het alleen echt zover was en ik wist: Castro is de man met wie ik wil trouwen, was het natuurlijk even slikken. Een ticket naar Nederland kost 700 euro. Ja, dat is een offer. Castro en ik praten echter nooit over ‘voor altijd’, wat betreft locatie. We voelen ons nu geroepen in Kenia, je weet nooit wat er over vijf jaar gebeurt!”  Je grootste (liefdes)tip?
“Volg je hart. Denk jezelf in: wie of wat maakt mij over tien jaar het gelukkigst en wat doet mijn hart sneller kloppen? Is dat een diploma, baan en financiële zekerheid? Wij hebben nu een heel onzeker bestaan op het gebied van financiën, maar we leven onze droom, vertrouwen op God en zijn samen supergelukkig!  Wil je meer weten over Nikkies ontwikkelingswerk in Kenia? Volg haar op eentekenvanleven.wordpress.com of like de Facebookpagina: Omondi Family. 

Misschien ook wat voor jou

Volg BEAM op TikTok!

Voor video's van inspirerende jongeren die licht willen verspreiden! 💛💡