Nienke raakte zwanger op haar vijftiende: ‘In 4 havo ging ik met zwangerschapsverlof’
Iedereen heeft een verhaal. Maar wanneer krijg je de kans om alles te vragen wat je altijd al wilde weten? Nou, dat kan hier. In de BEAM-rubriek Durf te Vragen duiken we in onderwerpen die je normaal gesproken niet zo snel bespreekt. Vandaag praten we met Nienke, die zwanger raakte op haar vijftiende.
Hoe kwam je erachter dat je zwanger was?
“Ik was al een tijdje niet ongesteld geworden. Ik ben toen naar de huisarts geweest en die vroeg, waar mijn moeder bij was, of ik seks had. Ik schaamde me enorm en heb toen ‘nee’ gezegd, terwijl ik juist wel seks had met mijn vriend. De huisarts zei vervolgens dat een zwangerschap sowieso bijna onmogelijk was, omdat je nog niks aan mijn lichaam kon zien en ik, als ik zwanger zou zijn, best ver moest zijn in de zwangerschap. Uiteindelijk, na een paar weken waarin mijn ouders toch wel enorm twijfelde of ik het was, heeft mijn vader een zwangerschapstest gehaald en bleek het dat ik al twintig weken zwanger was. Mijn ouders waren gelukkig heel lief en bemoedigend vanaf de eerste seconde.”
Gebruikte je dan geen anticonceptie toen je seksueel actief was?
“Nee, een beetje naïef. Wij hanteerden het fenomeen ‘voor het zingen de kerk uit’ (stoppen voordat de jongen klaarkomt) en dat ging goed, tot ik zwanger raakte."
Hoe reageerde je vriend?
“De weken voor ik zeker wist dat ik zwanger was, hadden we veel discussies over of ik wel of niet zwanger was, maar toen het eenmaal zeker was, wist hij meteen dat hij ervoor wilde gaan met mij. Uiteindelijk vond mijn vriend, Jesse, het vooral heel spannend om het aan zijn ouders te vertellen. Zijn vader is namelijk dominee. Jesse heeft het toen eerst huilend aan zijn moeder verteld. Zij heeft het weer aan zijn vader verteld, omdat Jesse dat echt niet durfde. Maar ook hij was heel lief en bemoedigend vanaf het eerste moment. Toen ging het zo snel, dat zowel mijn ouders als mijn schoonouders ook nooit boos zijn geworden om het feit dat we überhaupt seks hadden. Ik denk dat het ook komt omdat je dan al zo ver bent; dan kunnen je ouders echt niet meer boos worden. Je hebt wel andere dingen aan je hoofd."
Heb je je school afgemaakt?
“Ja! Ik heb inmiddels mijn havo-diploma behaald en ben bezig met een HBO-diploma. Op de havo kon ik met een soort zwangerschapsverlof in de vierde klas, omdat ik 36 weken zwanger was toen de voorjaarsvakantie begon. Daarna ben ik pas na de zomer teruggekomen. Ik had duidelijke afspraken met school gemaakt over welke toetsen ik wel en niet moest maken om over te gaan. Daarnaast hielpen zowel mijn ouders als de ouders van Jesse ons enorm.”
Ben jij nog samen met Jesse?
“We zijn inmiddels zelfs getrouwd! De kleine wordt eind maart zeven jaar en gaat al naar de basisschool. Na mijn bevalling ging het even uit tussen ons. Ik was namelijk depressief. Ik ben zelf geadopteerd en er kwamen na de bevalling heel veel emoties los. Hoe hebben mijn biologische ouders mij kunnen afstaan? Ik kwam in die tijd moeilijk mijn bed uit en moest veel huilen. Ik had ook een zware bevalling achter de rug, dus dat was ook niet fijn. Uiteindelijk is het een halfjaar uit geweest tussen mij en Jesse. In die zes maanden tijd heb ik aan mezelf gewerkt met een psycholoog en onderhield ik natuurlijk ook contact met Jesse vanwege onze zoon. Toen het weer beter ging, zijn we bij elkaar gekomen en twee jaar terug hebben we elkaar het ‘ja’-woord gegeven.”
Weet jij inmiddels wie je biologische ouders zijn?
“Nee. Ik zou ze graag willen ontmoeten. Ik ben al naar China gereisd om het te proberen, maar het is een moeilijke kwestie. Je weet ook niet wat wel en niet klopt in mijn dossier bijvoorbeeld. Ik denk best vaak aan mijn moeder nu ik een kind heb. Hoe zou het zijn geweest om een kind af te staan? En denkt ze nog wel eens aan mij? Wie weet kan ik mijn ouders in de toekomst wel vinden.”
Lees ook over:
Givanna (17) werkt met oudere mensen: “Het verlies van een bewoner brak me volledig"
Geschreven door
Gina
