Givanna (17) werkt met oudere mensen: “Het verlies van een bewoner brak me volledig"
Iedereen heeft een verhaal. Maar wanneer krijg je de kans om alles te vragen wat je altijd al wilde weten? Nou, dat kan hier. In de BEAM-rubriek Durf te Vragen duiken we in onderwerpen die je normaal gesproken niet zo snel bespreekt. Vandaag praten we met Givanna, die stage loopt in de ouderenzorg.
Hoe ben je op het idee gekomen om in de zorg te werken?
“Als klein meisje vond ik het al leuk om doktertje te spelen. Daarnaast was ik erg zorgzaam naar mijn omgeving toe. Als kinderen op school gepest werden, bood ik een luisterend oor. Hierdoor zagen mijn ouders ook dat de zorg goed bij me paste.”
Wat is het moeilijkste dat je hebt meegemaakt?
“Het moeilijkste moment vond ik toch wel toen een hele lieve patiënt van mij overleed. We hadden het weekend ervoor nog een gezellige tijd samen. We hebben spelletjes gespeeld en ik merkte niets bijzonders aan haar. Toen mijn shift erop zat, is ze de volgende ochtend plots overleden. Dit verlies brak me volledig.”
Jeetje, wat heftig. Hoe ging je hiermee om?
“Ik heb huilend mijn moeder opgebeld. Mijn hart brak echt in duizend stukken. Gelukkig kon ik goed bij haar uithuilen. Daarna wilde ik graag naar mijn werk, ook al was ik die dag vrij, om afscheid te nemen. Samen met mijn collega’s hielden we ons sterk voor de familie. Wat bijzonder is, is dat het gezin van deze patiënt me nog steeds begroet en een praatje met me maakt als we elkaar tegenkomen.”
Is het moeilijk om in de zorg te werken als je zo jong bent?
“Sommige bewoners vinden me te jong. Dan nemen ze me niet serieus of laten ze me bijvoorbeeld niet helpen met aankleden. Ik probeer dan in gesprek te gaan, maar als ze echt niet willen, vraag ik soms een collega om te helpen. Als dat niet kan, leg ik uit dat ze even pech hebben en het met mij moeten doen.”
Wat is het grappigste dat je ooit hebt meegemaakt?
“Ik moest voor het eerst een patiënt douchen. Dit was een demente, oude man. Ik gaf hem de douchekop, omdat ik dacht dat hij het zelf wel kon. Toen heeft hij me helemaal natgespoten! Gelukkig had ik een extra setje kleren bij me, maar sindsdien heb ik mijn lesje wel geleerd.”
Waarom vind je het zo leuk om in de zorg te werken?
“De dankbaarheid van de ouderen waarmee ik werk. De afdeling waar ik werk voelt echt als een grote familie. Ik was bijvoorbeeld ook bij het Thanksgiving-gala dat jullie organiseerden. Na dat weekend vroegen een paar patiënten hoe het was geweest.”
Is er ook iets waar je tegenop ziet?
“Binnenkort is mijn laatste stagedag. Ik vind afscheid nemen ontzettend moeilijk, zeker omdat het voelt alsof ik mijn familie achterlaat. Gek is dat, want toen ik begon, had ik me bijvoorbeeld niet kunnen voorstellen hoe het was om iemand aan te kleden, af te vegen of te douchen. Maar ik heb echt een soort knop omgezet. Ik weet dat het werk is. Als je dat niet kunt onderscheiden, wordt het werk moeilijk.”
Lees ook over:
Tessa heeft brandwonden over haar hele lichaam: ‘Mijn vader was erbij toen het gebeurde’
Geschreven door
Gina
