Maxime (23) maakt een film voor als je dood bent: ‘Zo word je nooit vergeten’
Maxime is 23 en heeft een eigen bedrijf waarmee ze ‘legacy’s’ maakt voor mensen die iets van zichzelf willen achterlaten als ze dood zijn. Omdat Maxime vroeger zelf een periode veel over de dood heeft nagedacht, wil ze hier nu anderen mee helpen. Maxime: “Het is een motivatie voor mij om van elke dag te genieten.”
“Ik noem het een ‘legacy’, wat ik maak. Het idee ontstond toen ik een serie keek waarin de vader van de hoofdpersoon overleed. Het enige tastbare dat het meisje nog had van haar vader, was een voicemailbericht op haar telefoon. Toen haar telefoon later in de serie in zee viel en ze dus niks meer van haar vader had, ging er bij mij een lampje branden. Ik wil iets maken voor mensen waardoor ze na hun dood altijd herinnert kunnen blijven en hun legacy niet verloren gaat.”
Voor al je zintuigen
“Het grootste onderdeel van een ‘legacy’ is de film die ik maak. Twintig minuten lang gaan we door iemands levensverhaal en komen we tot de kern van wie ze zijn en wat hen heeft gevormd. Bij de film zit een doos met herinneringen die al je zintuigen stimuleren. Er kunnen kleren in zitten die iemand heeft gedragen, breiwerkjes die je door je handen kunt laten gaan, parfum die je terugbrengt naar die persoon, muziek die iemand graag luisterde, de geur van sigaren of een lievelingsrecepten. Als je die doos opent, moet het zijn alsof die persoon weer even naast je zit.”
Mijn eigen dood
“Op de middelbare school werd ik veel gepest. ‘Niemand houdt van je en niemand wil je hier’, werd dagelijks tegen mij gezegd door klasgenoten. Ik kreeg zo’n slecht zelfbeeld dat ik hun woorden begon te geloven en ik op een gegeven moment zelfs dacht: ik verdien het leven niet. Als ik ’s avonds in bed lag, begon ik verder na te denken over wat er zou gebeuren als ik echt dood zou gaan. Mijn ouders zouden me dan ergens vinden, ik zou gecremeerd worden of begraven, mijn kamer zou leeg worden gehaald, mijn spullen weggegeven en dan zou ik er echt niet meer zijn. Geen enkel spoor zou overblijven van mijn bestaan. Wilde ik dat echt?”
Tranen
“Ik heb gelukkig goede hulpverlening gehad, en heb toen ik achttien was mijn pestverleden achter me kunnen laten. Ik besefte dat de angst die ik toen had om vergeten te worden, nu de motivatie is achter het bedrijf dat ik heb. Ik wil mensen rust geven door iets voor hen te maken waardoor ze altijd herinnerd zullen worden. Inmiddels heb ik een ‘legacy’ gemaakt voor een 45-jarige man. Hij is niet ziek en ligt niet op sterven, maar hij wilde dit gewoon alvast graag maken. Twee weken geleden mocht ik het eindresultaat aan hem laten zien. Tranen stroomden over zijn wangen, zo mooi vond hij het. Dat gun ik iedereen.”
Artikel gaat verder onder de foto
Geniet!
“Door het bedrijf dat ik ben gestart, sta ik meer stil bij mijn eigen leven. Ik probeer elke dag te leven als een dag die ik graag terug zou willen zien in mijn eigen ‘legacy’-film. Ik zou niet naar mijn eigen film willen kijken en denken: ik heb niet alles uit het leven gehaald. Het is een extra motivatie om van elke dag te genieten en me minder aan te trekken van wat anderen van mij vinden.”
Lees ook over:
Marleens dochter (16) werd aangereden: ‘Het voelde alsof ik uit mijn lijf stapte. Alles ging op zwart’
Geschreven door
Daniëlle
