Madelon (21) werkt in de ouderenzorg: “Waarom is er nog steeds corona, als God het weg kan nemen?”

“Ik werk in de somatische zorg, wat betekent dat ik op een afdeling werk met mensen die een lichamelijke beperking hebben. Veel van deze mensen zijn boven de zeventig, dus vallen onder de coronarisicogroep waar vaak over gesproken wordt. Ik was bang dat de hele afdeling besmet zou raken met het coronavirus, wat helaas ook is gebeurd. Alle bewoners moesten in quarantaine. Er waren dertien cliënten, waar er nog maar zeven van over zijn. Dat vind ik echt bizar.”

Het virus richt veel schade aan; dat doet veel met mij

De laatste zorg

“De laatste zorg die ik die mensen nog kan geven, doe ik met alle liefde. Ik ben er voor hen en maak graag een praatje. Toch zit er tijdsdruk achter mijn werk, waardoor je niet iedereen alle aandacht kan geven. Nu er een aantal mensen van de afdeling is weggevallen, heb ik iets meer tijd per cliënt en dat is wel fijn. Die mensen zaten tijdens de quarantaine in hun eentje in hun kamer televisie te kijken. Na een lange tijd, mochten de cliënten gelukkig weer uit quarantaine.”

Praten over corona

“Ik zie op mijn werk wat voor schade het virus aan kan richten en dat doet veel met me. Als ik thuiskom na een dag werken, merk ik dat ik er veel over nadenk, maar er met moeite over kan praten. Mijn vriend en familie begrijpen het namelijk minder goed, omdat ze mijn situatie niet kennen. Met collega’s kan ik het er natuurlijk wel over hebben, wat heel fijn is.”

Wekelijks testen

“Ik moet elke week een test laten doen en dat is best vervelend. Gelukkig ben ik tot nu toe elke keer negatief getest. Ik let er extra op dat het zo blijft, want ik woon nog gewoon bij mijn ouders. Mijn moeder werkt ook in een zorginstelling, dus voor haar is het belangrijk dat ze gezond blijft en geen corona overdraagt. Ook zorgt zij voor mijn oma, die natuurlijk gezond moet blijven."

De vaccinatie is volgens mij een teken van genezing

"Om te voorkomen dat ik het virus overdraag, droeg ik al voor de mondkapjesplicht een mondkapje in de winkels. Nu bestel ik mijn boodschappen ook vaak; ik doe liever duurder en veiliger mijn boodschappen. Verder probeer ik zo min mogelijk het huis uit te gaan. Dat doe ik eigenlijk alleen om naar mijn werk te gaan.”

Teken van genezing

“Een aantal cliënten is niet christelijk, maar toch hoop ik dat deze mensen na hun overlijden op een mooie plek terechtkomen. Ik ga daar ga graag met de mensen over in gesprek. Eén bewoner is gelovig en ik mag met die persoon ook bidden en kletsen over God. Ik sta open om over het geloof te praten en vind het tof dat veel bewoners daar gebruik van maken. Soms vraag ik me wel eens af waarom corona ons moet overkomen, terwijl God het gewoon weg zou kunnen nemen. Gelukkig is er nu die vaccinatie, wat volgens mij ook een teken van genezing is.”

Corona vaccin

“Je hoort de gekste verhalen over dat vaccin, waardoor ik ook wel eens twijfel. Dan vraag ik me af wat ervan waar is. Voor mijn werk is het namelijk nodig om ingeënt te worden, dus is er niet heel veel ruimte voor mij om daar een andere mening over te hebben."

Ik denk dat veel mensen zich niet realiseren wat corona kan doen

"Ik zou het niet erg vinden als er bijwerkingen bij komen kijken; ik ben nog jong en kom er wel weer bovenop. Als het vaccin betekent dat ik geen risico loop om corona te krijgen, neem ik die eventuele bijwerkingen er wel bij. Ik krijg rust bij het idee dat ik beschermd ben en geen risico meer ben voor bewoners of mijn oma.”

Houd afstand

“Ik heb het gevoel dat heel veel mensen zich niet realiseren wat corona kan doen. Ergens is dat begrijpelijk, omdat ze het niet zelf van dichtbij meemaken, maar toch heb ik daar wel moeite mee. Ook word ik erg gefrustreerd als mensen geen afstand willen houden in de winkel. Ik houd mijn commentaar vaak voor me, omdat zij natuurlijk niet aan mij kunnen zien dat ik in de zorg werk. Toch neemt dat niet weg dat ik vind dat het té vaak voorkomt dat mensen te weinig afstand houden. Laten we met elkaar eens vaker stilstaan bij het risico dat een ander kan lopen op zo’n moment.”

Nog even volhouden!

“We zijn allemaal moe van corona en dat snap ik heel goed, maar laten we niet opgeven! Ook vind ik het belangrijk dat we erover blijven praten – en bidden – met de mensen om ons heen. Probeer er het beste van te maken. Een jaar is lang, dat weet ik, maar bedenk wel: als dit straks voorbij is, kunnen we weer leuke dingen doen. Op vakantie zal leuker dan ooit zijn!”

Pauliens (17) leven is een achtbaan, sinds corona in Nederland is. Ze is er klaar mee, maar voelt zich gelukkig niet alleen; God is erbij!