Laura heeft een angststoornis: "Ik vraag God om mij te kalmeren"
Bijna niemand weet dat ze een angststoornis heeft, maar Laura (18) deelt – heel dapper – haar verhaal met ons.
“‘Overmatige spanning in bepaalde situaties’, zo zou je een angststoornis kunnen definiëren. Tenminste, dat heb ik net even gegoogeld. Als ik het zo lees, is dat ook precies wat ik ervaar. Ik denk dat ze er altijd al in zat, die angststoornis, maar pas vorig jaar kreeg ik de diagnose. Ik heb altijd veel moeite gehad om contact te leggen met mensen; nooit ging het vanzelf. In het eerste jaar van mijn mbo-studie ben ik heel erg gepest, dat maakte de situatie nog erger. Vanaf dat moment ging ik ervan uit dat ik niet leuk genoeg was. ‘Waarom zou ik op mensen afstappen? Ze willen toch niet met mij praten’, was meestal mijn insteek.
Tekst loopt door onder foto:
Pestverleden ophalen
Dat dit interview telefonisch is, vind ik best ingewikkeld. Toch vind ik het belangrijk om mijn verhaal te delen. Erover vertellen voelt als een enorme bevrijding. Bovendien een stuk makkelijker zo, omdat ik nu niemand direct hoef aan te spreken. Binnen de kerk is die angst om het te delen, minder groot. Het voelt alsof daar veel meer acceptatie is. Ik durf mezelf te zijn en geef sneller mijn grenzen aan, als ik het even niet meer zie zitten. Op het moment dat mijn angst te extreem wordt, vraag ik God om mij te kalmeren, vaak helpt dat. Ook therapie helpt me op de weg naar herstel. Ik doe bijvoorbeeld EMDR-therapie, waarmee ik mijn pestverleden opnieuw naar boven haal om het zo een plekje te geven. Daarnaast heb ik cognitieve gedragstherapie. Ik krijg dan onder andere de opdracht om op mensen af te stappen, om zo mijn angsten te overwinnen. Dat is best zwaar en heftig. Al die moeite is niet voor niets, ik merk dat het helpt! Ik durf sneller met iemand in gesprek te gaan en kan mezelf beter kalmeren, wanneer ik iets engs moet doen.”
Tekst loopt door onder foto:
De BEAM'er vraagt zich af...
Kun je hier ooit nog vanaf komen?
“Ik denk het niet, waarschijnlijk blijft de stoornis altijd een rol spelen. Inmiddels heb ik dat geaccepteerd. Die angststoornis is gewoon een onderdeel van wie ik ben. Als ik nu één of twee paniekmomenten per week heb, vind ik dat prima. Natuurlijk is het vervelend, maar het hoort ook bij me.”
Heb je tips voor anderen met een angststoornis?
...
Laura's volledige verhaal lees je in het nieuwste BEAM Magazine. Word lid en ontvang 'm 4 keer per jaar of vraag een gratis proefnummer aan.
Fotografie: Eljee
Geschreven door
Anouk