Larissa is mantelzorger voor haar autistische broer: “Mijn band met Rick is heel sterk.”

Vuur is gevaarlijk

Van jongs af aan past Larissa regelmatig op haar broer. Rick heeft autisme, PDD-NOS en een lichte verstandelijke beperking. Hierdoor is het voor hem soms moeilijk om de wereld te begrijpen. “Hij heeft van mij geen intensieve zorg nodig, ik spendeer vooral tijd met hem en probeer te voorkomen dat hij domme dingen doet. Dat begon toen ik een jaar of twaalf was. Als mijn ouders boodschappen gingen doen, moest ik op hem letten.

Rick kan niet zo heel goed alleen zijn. Zo heeft hij wel eens met blokken uit de open haard gespeeld, omdat hij niet begrijpt dat vuur gevaarlijk is. Ik moet dan echt boos op hem worden, anders luistert hij niet.” Toch is deze aanpak niet altijd even effectief. “Als hij iets niet begrijpt kan hij heel agressief worden. Vroeger hebben we hier best vaak ruzie om gehad. Ik kon hem dan ook niet slaan, want dan sloeg hij mij tien keer zo hard terug.”

Lachen om spreekwoorden

Toch zitten er ook leuke kanten aan de mantelzorg die Larissa aan haar broer geeft. “Ik ga meestal spelletjes met hem doen, of iets anders leuks. We weten niet beter en voor zover je een band kan opbouwen met iemand zoals Rick, is die van ons wel vrij sterk. We hebben ook veel lol samen. Door zijn autisme neemt hij alles heel letterlijk. Als je dan een spreekwoord gebruikt, ziet hij dat voor zich en begint hij heel hard te lachen.”

Binnenkort gaat Rick begeleid wonen, en ook Larissa vertrekt naar een eigen plekje. Een verandering die voor haar wel even wennen zal zijn. “Natuurlijk ga ik dan wel bij hem langs, maar het wordt wel anders. Ik ga zijn aanwezigheid heel erg missen. Soms loopt hij gewoon rondjes door het huis, hoe irritant dat af en toe ook was, dat ga ik wel missen.”

Ga naar je kamer

Zelf doet Larissa ook de opleiding sociaal werk. Niet omdat ze zelf ook perse met beperkte jongeren wil werken, maar vooral omdat ze jonge mantelzorgers wil ondersteunen. “Vaak worden die een beetje vergeten. Het is belangrijk dat jonge mantelzorgers erkenning en herkenning krijgen, dat heb ik zelf best wel gemist. Ik heb er wel veel met vrienden over gepraat, maar die zullen nooit helemaal begrijpen hoe het voelt om dit te doen.”

Voor andere jonge mantelzorgers heeft Larissa een duidelijke boodschap. “Neem genoeg rust. Ga naar je kamer of even de deur uit als het je teveel wordt. Kijk wel uit dat dit geen uitvlucht wordt om thuis te ontwijken, maar even voor jezelf bezig zijn is heel belangrijk als je mantelzorger bent.”