Jelte mag 24 uur lang alleen maar ‘ja’ zeggen...

Heb je er zin in? 

Ik, BEAM-redacteur Gerben, stel om negen uur ’s ochtends aan een lichtelijk geïrriteerde Jelte de vraag: “Heb je zin in vandaag?” Het antwoord kun je raden: “Ja.” Nadat Jelte voor de hele redactie koffie heeft gehaald, kan hij eindelijk even neerploffen. “Ik voel me echt een stagiair. Alles is onzeker: welk klusje zal ik nu weer krijgen? Daar heb ik moeite mee. Het is heel gek dat andere mensen zo’n macht over mij hebben. Ik wil gewoon in alle rust mijn eigen koffie kunnen drinken.” Vanaf de redactie wordt meteen geroepen: “Jelte, wil je dan ook even een bakkie voor mij halen?” 
 
Ondertussen heb ik een heel ander plan met Jelte. Bij pionieren horen ook keiharde keuzes maken en teleurstellingen verdragen. Dus heb ik bedacht om aan het einde van de dag een ‘leuke’ verrassing te regelen voor Jelte. Toch is niets wat het lijkt, maar daarover later meer…  
 

Feest

Het was op zijn zachtst gezegd een moeilijke ochtend voor onze pineut. “Ik heb de afgelopen nacht maar twee uur geslapen. En mijn moeder wist ook van mijn ‘ja-dag’, dus ik moest vroeg uit de veren om de hond uit te laten. Normaal gesproken niet zo’n probleem, want dan kan ik gewoon nee zeggen.” Voor iedereen behalve Jelte is het vandaag dus wél feest, daarom heb ik hem gevraagd of hij de hele dag een feesthoedje wil dragen. 
 

Het plan

Terwijl Jelte tussen zijn klusjes door probeert te werken, heb ik een plan in werking gezet. Ik ga hem verrassen met iets wat hij te gek vindt: indoor skydiven. Voor wie Jelte nog niet zo goed kent: hij is dol op avontuur. Skydiven is voor iemand als hij een droom die uitkomt.  
 
Jelte: “Ik lig rustig op de bank op onze redactie – hard te werken – terwijl ik Gerben met een grijns op zijn gezicht mijn kant op zie lopen. Vanaf dat moment weet ik dat hij iets vervelends van plan is. Ik vertrouw het voor geen meter. Hij vraagt aan mij of ik zin heb om iets leuks te doen. Ook al had ik er géén zin in gehad, mijn antwoord is uiteraard ‘ja’. Dan is Gerben een lange tijd stil en op dat moment ben ik alleen maar bang voor wat er gaat komen. Maar als hij vertelt wat we gaan doen, kan ik het in eerste instantie niet geloven… Indoor skydiven,dat is echt fantastisch! Tot voor kort wist ik niet eens dat dit een droom van mij was. Mijn hart vult zich met blijdschap. Ik voel mij als een kind in een snoepwinkel.”  
 

Geheim

Elke pionier krijgt te maken met onverwachte tegenslagen, zo ook Jelte. In het diepste geheim heb ik namelijk bedacht om hem te laten geloven dat we gaan skydiven, terwijl we dat helemáál niet gaan doen. Wij gaan namelijk een middagje vertoeven in het saaiste museum van Nederland! De hele redactie is ervan op de hoogte, terwijl Jelte nog geen enkel idee heeft.  
 
“Het is echt lang geleden dat ik zo verrast ben!” roept hij enthousiast. “Het voelt als mijn eerste schoolreisje. Dit is zo vet! Vanochtend dacht ik dat dit een vreselijke dag zou worden, dus dit had ik nooit durven dromen. De adrenaline giert door mijn hele lijf.” 
 

Droom in duigen

In de auto voel ik me steeds schuldiger. Ik weet dat Jeltes droom in duizend stukjes uiteen gaat spatten, als we straks bij de locatie van het skydiven staan. Toch ben ik ook benieuwd naar hoe hij deze tegenslag gaat verwerken.

Even later wijst Jelte enthousiast naar eentoren. “Kijk daar is het! Ik kan niet geloven dat wij dit gewoon gaan doen. Hoe cool is mijn werk eigenlijk?! Dat ik dit onder werktijd kan doen!” Terwijl mijn hart in mijn keel bonst, rijden we de parkeerplaats op. Enthousiast stapt Jelte de auto uit. Hij pakt de GoPro waarmee hij wil filmen tijdens het skydiven, en loopt meteen richting de ingang. “Ik wil eerst een paar foto’s van je maken, voordat we naar binnen gaan”, zeg ik snel. Zo meteen ga ik hem de vraag stellen of hij niet liever met mij naar een museum gaat. Een vraag waarop hij uiteraard alleen maar ‘ja’ mag antwoorden.

‘Ik vertrouwde je’

Mijn hart klopt harder dan ooit. Ik weet dat ik zijn droom nu bruut moet gaan verwoesten. Stamelend begin ik mijn vraag: “Jelte… wil jij met mij…” Midden in mijn zin breekt hij in: “Nee, dit ga je niet menen. Nee, toch? Nee! Dit is niet waar…” Ik maak schuldbewust mijn zin af: “… in plaats van skydiven, naar het saaiste museum van Nederland?”

“Ik moet echt een beetje huilen geloof ik. Ik weet niet wat er met mij gebeurt”, reageert Jelte verslagen. “Ik had hier zó veel zin in. Moet ik echt ja zeggen op deze vraag?” Ik knik. “Dat wil ik toch helemaal niet?! Ik wil niet naar een saai museum. Ik vertrouwde je volledig.” Jelte is erbij gaan zitten. We moeten allebei keihard lachen om deze absurde situatie. “Oké, het moet: ja, Gerben, ik wil met jou naar het museum.”

Het museum voldoet volledig aan de verwachting; het is inderdaad heel saai. “Als het nou nog een leuk museum was geweest…” lacht Jelte, als een boer met kiespijn. Na wat kiekjes te hebben gemaakt, besluit ik dat hij genoeg heeft afgezien. “Zullen we maar zeggen dat je ‘ja-dag’ nu voorbij is?” Jelte kijkt me aan en zucht: “Ja!”

Hoe kun je pionieren? Deze drie jongeren doen het voor

Lees ook over:

Hoe kun je pionieren? Deze drie jongeren doen het voor