“Je moet een genie zijn om Nederlands te leren!”
Het meervoud van kat is katten, dat van vat niet vatten. Voor het ene woord hoort ‘de’, voor het andere ‘het’. Rafee (25) woont in het asielzoekerscentrum in Winterswijk en doet een poging om Nederlands te leren. “Het is moeilijk, maar niet onmogelijk.”
Rafee is al aardig vernederlands, want hij is op zoek naar een ‘dagkaart’ – zijn Nederlandse uitspraak is opvallend goed – om naar Amsterdam te komen. “I want to go to the gay party!" Hij doelt op de Gay Pride die volgend weekend losbarst. "In mijn land is zoiets echt onmogelijk. Als de mensen uit mijn land zouden zien dat ik daar rondloop, zouden ze me vermoorden. Hier in Nederland hoef ik me geen zorgen te maken.”
Alles oranje
Rafee woont sinds zes maanden in het asielzoekerscentrum in Winterswijk. “Ik houd van Nederland. Van de lange mensen, de kleur oranje en de ‘crazy buildings’ rond de grachten in Amsterdam. Oh en fietsen, overal zie je fietsen. Ik heb nu voor het eerst in mijn leven een fiets en ik word er heel blij van.” Hoe hij Winterswijk vindt? “Klein. Er wonen veel oude mensen. Iedereen is vriendelijk. Toch houd ik meer van de stad. Weet je wat zo bijzonder aan Nederland is? Er wonen hier heel veel mensen van verschillende culturen door elkaar, zonder al te veel problemen. Dat is echt cool aan dit land.”
Toen hij voet op het Griekse eiland Samos zette, sprak Rafee geen woord Engels. “Ik had al snel door dat ik Engels moest leren om me in Europa te redden. Ik zocht contact met vrijwilligers van hulporganisaties die wel Engels spraken en ik schreef me in voor Engelse lessen. Eenmaal in Nederland had ik beter internet en kon ik YouTube video’s kijken met Engelse en Nederlandse lessen. De mensen in Nederland spreken heel goed Engels, valt mij op. Dat is heel fijn. Toch vind ik het ook belangrijk om Nederlands te leren. Ik ben hier tenslotte in Nederland.”
Ik heb nu voor het eerst in mijn leven een fiets en ik word er heel blij van
Om een nieuwe taal te leren moet je niet verlegen zijn, zegt Rafee. “Als je alleen maar in je kamer blijft zitten en boeken leest, leer je geen nieuwe taal. Je moet eropuit, naar buiten en in contact komen met echte Nederlanders om de taal te leren. Ik loop op mensen af, open het gesprek en vraag of mensen Nederlands met mij willen spreken. Pas ontmoette ik een gitaardocent. Hij wil me elke zaterdag gitaarles geven – in het Nederlands. Ik grijp die kans met beide handen aan.”
G-klank
‘Gemakkelijk’, ‘bitterballen’, boodschappen’, ‘schoonmoeder’, ‘negenentwintig’: Rafee schudt de woorden zo uit zijn mouw. “De uitspraak van de ‘g’ is niet zo moeilijk voor mij, die klank hebben we in het Farsi (Rafees moedertaal, red.) ook. Het moeilijkste aan Nederlands leren is de grammatica en dan vooral de verleden tijd. En waarom is het ‘de schoen’ en niet ‘het schoen’? Mijn leraar zegt dat daar niet echt regels voor zijn. Je moet een genie zijn om het juiste lidwoord te gebruiken!"
Aan sommige Nederlandse regels moet Rafee nog wel wennen. “Pas was ik aan het fietsen door een winkelstraat en werd ik aangehouden door de politie. Ik mocht daar niet fietsen als de winkels open waren. Dat wist ik niet. Ik moest 54 euro betalen. Een vriendin van mij heeft een brief geschreven om bezwaar te maken. Hopelijk heeft het zin.”
Hoe lang hij nog nodig heeft om vloeiend Nederlands te praten durft Rafee niet te zeggen. “Mijn luister- en spreekvaardigheden zijn goed, maar schrijven is een ramp. Ik leer nu elke dag een Nederlandse zin. Mijn maandagzin was bijvoorbeeld: 'Weet u dat mijn mond droog is?' Niets is onmogelijk, als je erin gelooft.”
