“Ik ben niet mijn depressie en littekens. Ik ben gewoon Femke”

23 juni 2018 · Leestijd 5 min

Femke (18) was misschien wel de dapperste persoon die op 26 mei het EO-Jongerendag podium beklom. Voor tienduizenden jongeren vertelde ze over de flinke depressie waar ze vijf jaar geleden in terecht kwam en hoe ze de hoop op leven verloor. Sindsdien wordt Femke overspoeld met – positieve! – reacties. “Het voelde als een bevrijding om mijn verhaal te vertellen: iedereen weet nu waar ik sta.” Hoe gaat het nu met Femke? En wat kunnen we van haar leren?

“Een lange tijd twijfelde ik of ik mijn verhaal wel moest delen op de EO-Jongerendag. ‘Is het wel slim om nu al te doen?’ Uiteindelijk was het een van de mooiste dagen uit m’n leven! Direct nadat ik mijn getuigenis op het podium gaf, kwamen er mensen naar me toe. Zoveel jongeren waren geraakt of herkenden zich in mijn verhaal. Wauw! Maar al was het er maar één geweest, dan nog had ik mijn verhaal verteld. Zelfs gisteren kreeg ik nog een berichtje op Insta van een onbekende. ‘Je bent echt een inspiratiebron voor me, dankjewel dat je me zo bemoedigt,’ stond er in. Ik sta er versteld van!”

Ups & downs

“Direct na de EO-Jongerendag ging ik op vakantie. Heerlijk even er tussenuit. Bij terugkomst kreeg ik te horen dat ik geslaagd was voor mijn havo! Drie hoogtepunten op een rij dus. Daarom baalde ik er extra van dat ik een week later weer terugzakte in m’n depressie. Waarom? Het ging toch zo goed? Inmiddels zie ik dat dat erbij hoort: pieken en dalen, vallen en opstaan. Toch vind ik dit lastig. Ik weet dat ik de heftige depressie van vijf jaar geleden achter me aan het laten ben, maar het blijft een proces van herstellen. Ik moet accepteren dat het mijn leven lang een strijd blijft. Gelukkig durf ik weer naar de toekomst te kijken: iets wat ik een aantal jaar geleden niet kon. In september hoop ik met hbo-opleiding te starten!”

Ruimte voor elk gevoel

“Ik volg nog steeds therapie: een traumabehandeling. Dit is intensief en confronterend, maar ik weet waar ik het voor doe. Ik heb mogen leren dat al mijn gevoelens – ja, echt álle – er mogen zijn. Het verdient een plekje. Het was belangrijk voor mij om in te zien dat ik waardevol ben. Ik moest leren om mezelf liefde te gunnen en voor mezelf te zorgen. Soms gaat dit beter dan de andere keer. Het is een kwestie van onderscheppen wat er misgaat en wat ik nodig heb. Dat is een heel proces. Vroeger kon ik lachend op een verjaardag zitten, terwijl ik vanbinnen kapot was. Bij thuiskomst was ik blij dat ik m’n bed in kon duiken. Inmiddels ken ik mezelf beter en durf ik eerlijker naar mijn gevoel te luisteren. Als ik nu een intensieve dag heb gehad, besluit ik om ’s avonds een filmpje te kijken.”

Vanbinnen was ik kapot

Littekens

“Het moeilijkste aan depressie is misschien wel het onbegrip en het oordeel. Mensen durven niet te vragen hoe het met je gaat. En als ze dat wel doen, willen ze graag een positief antwoord. Maar zo is het nou eenmaal niet altijd. Ook denken anderen automatisch dat ik gestoord ben als ze mijn littekens zien. Alleen kinderen durven er eerlijk naar te vragen. Volwassenen geven me alleen een afkeurende blik. Ze kijken niet verder. Maar ik ben niet mijn littekens! Ja, het hoort bij me en het mag er zijn. Maar ik laat het niet mijn identiteit bepalen. God laat mij steeds meer zie wie ik ben in Zijn ogen. Dat is waar ik op wil vertrouwen!”

Depressie komt niet van God

“In het verleden ben ik ook wel boos op God geweest. Ik begreep niet waarom dit mij overkwam. Nu is Hij juist Degene die me er doorheen trekt. Depressie komt niet van Hem. Maar ik weet wel dat Hij het wil ombuigen tot iets wat mij sterker maakt. Hij gebruikt het en heeft een plan voor mij, daar ben ik van overtuigd! Vertellen op de EO-Jongerendag was deel van dat plan. Sinds die dag kan ik mezelf zijn en durf ik meer openheid te geven. Door zelf de eerste stap te zetten, geef je anderen namelijk ook ruimte om kwetsbaar te zijn. Taboes doorbreken begint bij jezelf!”

Bekijk Femke's indrukwekkende getuigenis!

De weergave van deze video vereist jouw toestemming voor social media cookies.

Vanaf 4.47 min.

Begrip

“Wat ik nodig heb, is dat mensen zonder oordeel naar mij luisteren. Dat ze mij zien, ondanks de depressie en de littekens. Gewoon op de plek waar ik nu sta. Dat is wat ik straks ook wil bieden als ik de hulpverlening in ga. Ik wil zo graag anderen helpen: iedereen verdient het om gezien te worden! En helpen kan alleen al door simpelweg te luisteren en te delen in iemands eenzaamheid. Of er gewoon naar vragen, ook al is dat soms moeilijk. Ook hielp het voor mij om te praten met mensen die in dezelfde situatie zitten. Er zijn altijd anderen die jou begrijpen. En als je ze niet om je heen hebt, dan wel in de Bijbel. Ik haal veel kracht uit de Psalmen. Daarin vertelt David over zijn zware periodes, maar ook hoe God te hulp schiet. En dat is iets dat ik zeker weet: er is hulp en het wordt beter! Het belangrijkste is om jezelf te leren zien door de ogen van God. Hij is goed!"