"Ik ben 24 en dronk nog nooit alcohol"

Ik schrok me kapot toen ik op mijn 18^e begon met mijn studie in Tilburg. Tijdens de introductieweek van mijn opleiding waren er twee biercantussen: liedjes zingen terwijl je met een groep aan tafel zit – en uiteindelijk bovenop de tafel belandt - en zoveel mogelijk bier drinkt. Ik deed mee met water en vertelde de organisatie dat ik in verband met mijn sportcarrière (die echt niet zoveel voorstelde als dat ik het daar deed lijken) geen alcohol mocht drinken. Ik wist zeker dat ik geen alcohol wilde drinken, maar ik wist ook dat ik niet al op introductiekamp als gekkie bestempeld wilde worden. Vandaar het slechte excuus.

Het tweede confronterende momentje was een week later op een terras met mijn nieuwe studiegenoten: van de 21 studenten op het terras was ik de enige die een niet-alcoholisch drankje bestelde. Ik dronk mijn ice-tea snel op en hoopte dat het niet op zou vallen.

Ik had het mezelf makkelijker gemaakt door gewoon mee te drinken

Ik kon nooit echt duidelijk voor mezelf krijgen waarom ik geen alcohol wilde drinken. In mijn opvoeding thuis was alcohol geen ding, maar tijdens mijn studententijd had ik het mezelf makkelijker gemaakt om gewoon mee te doen met de rest. Toch voelde het niet goed en was er iets wat me tegenhield.

Nu kan ik natuurlijk allemaal slimme, kristalheldere, wetenschappelijk bewezen zaken noemen betreffende gezondheid, (verkeers)ongelukken, verslavingen, vandalisme en andere ellende rondom alcohol. En tuurlijk speelt in mijn keuze geen alcohol te drinken mee dat het ontzettend slecht voor mijn lichaam is. Maar tegelijkertijd eet ik regelmatig ongezond, pak ik soms niet genoeg rust en sport ik niet zo vaak als goed voor me zou zijn. Het is niet dat ik heel veel beter voor mezelf zorg dan de gemiddelde (alcohol drinkende) jongere.

Controlfreak

Het afgelopen jaar ontdekte ik dat ik best bang ben om controle te verliezen. En ik denk dat ik onbewust alcohol altijd heb afgeslagen omdat ik dan in een situatie terecht kan komen waar ik niet meer de volledige controle heb over wat ik zeg en doe. Dan liever helemaal niets, lekker duidelijk. Daarnaast vind ik dat alcohol stinkt, maar oké, dat terzijde.

Moraal van het verhaal is dat ik niet denk dat alcohol duivels is en ook niet dat iedereen zou moeten doen als ik. Liever niet zelfs, want zoveel controlfreaks in één ruimte is niet echt gezellig. Uiteraard wil ik iedereen aanraden verantwoord met alcohol om te gaan, maar als je dit kan en er van geniet: nice! Wel zou het echt vet fijn zijn dat op het moment dat je iemand ontmoet die liever geen alcohol drinkt, je diegene vooral in zijn of haar waarde laat. Je weet niet wat de reden is en zelfs zonder een reden is dit een besluit dat geaccepteerd zou moeten worden. Er is honderd keer tegen me gezegd dat het mét alcohol gezelliger is, dat ik het gewoon moet leren drinken en of ik als-je-blieft wil drinken omdat ze zo graag willen zien hoe ik me gedraag als ik aangeschoten ben. Het is vast aardig bedoeld, maar accepteer alsjeblieft gewoon mijn keuze.

Spetterend einde

Deze laatste alinea zou een spetterend einde moeten bevatten met een leuke woordgrap en een uitsmijter. Ik kan er alleen niet echt op komen. Met wat percentage alcohol in mijn bloed zou ik misschien iets geniaals hebben verzonnen, maar ja, dat zit er dus niet echt in. Nou ja, dan maar zo: De conclusie van deze column is dat ik hoop dat we elkaars keuzes gewoon kunnen accepteren zonder het iemand bewust of onbewust moeilijk te maken. Dat was het wel. Proost!

Erachter komen wat alcohol afspraken zijn bij BEAM'ers thuis? Check dit artikel!