“In Huize Herres maak je kans op een ontmoeting met God”
Op kamers gaan of toch zo lang mogelijk bij je ouders blijven wonen? Karel (23) wist niet wat de juiste keuze was en daarom bad hij tot God: “Heer, als U wil dat ik op mezelf ga wonen, dan zou ik dat heel leuk vinden.” Wat er toen gebeurde, had hij nooit durven dromen.
Op de Oranjelaan in Harderwijk staat een groot, vrijstaand huis. “Je zou het een villa kunnen noemen”, lacht Karel. “Vroeger woonde hier een klasgenootje en speelde ik wel eens in de tuin. Zij woont hier inmiddels niet meer, maar haar ouders nog wel. Toen het tijd was voor mij om uit huis te gaan, moedigde mijn moeder me aan: ‘Bel ze eens op! Ze willen vast een deel van hun huis verhuren. Als jij ze niet belt, dan doe ik het wel.’ En zo geschiedde. Mijn moeder belde hen op; een week later mocht ik komen bezichtigen en niet lang daarna begon de verhuizing.”
Huize Herres aan de Oranjelaan in Harderwijk
“Toch voelde het niet gelijk als thuis” legt Karel uit. “Aan het begin was het wennen. Het voelt alsof je in iemands personal space komt. Ik ken ze dan wel van vroeger, maar ik wil ze niet tot last zijn. Gelukkig is het zo groot dat ze ons nauwelijks horen.”
Het ontstaan van Huize Herres
Een onderbuikgevoel bracht Karel aan het twijfelen. “Toen ik net in het nieuwe huisje kwam wonen, voelde dat te groot om niet te delen. Ik bad: ‘Heer, ik mag hier wonen, eten en slapen, maar het is Uw huis. Doe ermee wat U wilt!’ Sindsdien komen er bijna elke dag mensen langs; al is het voor een kop koffie, een lach of juist gebed en aanbidding. Aan het begin was ik benieuwd of ik dat chill zou vinden, maar ik merk dat het me zo veel brengt.”
De woonkamer van Huize Herres tijdens een avond met aanbidding en gebed
Een bekering in de bijkeuken
“Een tijd terug kwam er een groep uit Los Angeles naar Harderwijk om in de stad aanbiddingsliederen te spelen. Zij hadden geen slaapplek, dus stelden wij ons huis voor hen open. Bij het ontbijt belde een jonge jongen uit Harderwijk aan die ik kende. Hij had een vriend meegenomen, een jongen die uit het Midden-Oosten gevlucht was en Jezus nog niet kende. Het was een bijzondere timing: deze jongen belandde in een huis gevuld met enthousiaste Amerikaanse jongeren met een vurig hart voor Jezus. De jongen deed mee, sprak met onze gasten en lichtte op. Later op de dag heeft hij zijn leven aan Jezus gegeven: dankzij Gods liefde is hij in Huize Herres tot geloof gekomen!”
Dankzij Gods liefde is hij in Huize Herres tot geloof gekomen!
“Ons huis is een soort tabernakel waar God en mensen samenkomen”, sluit Karel af. “God wil echt tijd met ons doorbrengen. Hij wil dat nog liever met ons dan wij dat met Hem willen. Hij vindt het mooi als we dat als groep samendoen, met vrienden of familie. En dat is echt niet ingewikkeld, maar juist heel toegankelijk en laagdrempelig. Ik hoop dat iedereen zo’n plek mag vinden. Vraag maar eens aan je ouders of je de woonkamer mag gebruiken om vrienden uit te nodigen en samen bijbel te lezen en te aanbidden. Ik weet zeker dat God staat te juichen om dat idee!”
De deuren van Huize Herres staan bijna elke week open: de ene keer puur om elkaar te ontmoeten, de andere keer voor bijvoorbeeld een aanbiddingsavond! Meer weten over deze avonden? Stuur ze dan een berichtje via Instagram.
Lees ook over:
De kerk van Iris (20) is afgebrand: ‘Ik kan daar nooit meer belijdenis doen’
Geschreven door
Jelte
