Hand in hand: Feyenoord en Jezus

We willen strijd zien op het veld, meer passie

Naast Feyenoord heeft Remon nog een grote liefde: Jezus. En hoewel die laatste liefde dieper gaat, was die voor Feyenoord er eerder. “Een vriendje in de brugklas was helemaal gek van Feyenoord. Daardoor begon ik me ook steeds meer voor die club te interesseren. Een paar jaar later bezocht ik voor het eerst een wedstrijd in De Kuip en ik was meteen verkocht. Dat grote stadion tot de nok toe gevuld met juichende supporters. Zelfs een omaatje naast me stond mee te schreeuwen. Dat maakte diepe indruk.”

Stadionverbod

Na zijn eerste bezoek komt Remon steeds vaker in De Kuip. En op een dag komt hij terecht in vak V. Een vak vol jonge, fanatieke supporters die niet zitten, maar staan. Hier vindt hij jongens die evenveel passie voor Feyenoord hebben als hijzelf. Als Remon vervolgens ook de uitwedstrijden gaat bezoeken, begint hij deel uit te maken van ‘de harde kern’. “In vak W proberen we met spandoeken, vlaggen en vuurwerkacties sfeer te brengen in het stadion. We wilen strijd zien op het veld. Meer passie!”

In het Ajax-vak

Remon gaat ook naar risicovolle uitwedstrijden. “Daar ga ik heen ‘op losse kaarten’. Dat betekent dat je tussen de supporters van de thuisclub zit. Dat doen we ook bij die club uit 020, ja. Als Feyenoord dan scoort, ga ik niet juichen. Dan lach ik alleen even naar m’n maatjes van Feyenoord die ook in dat vak zitten. Na afloop van een uitwedstrijd komen we soms tegenover supporters van de tegenpartij te staan. Dan zijn we elkaar aan het uitdagen en wil je laten zien wie de baas is. Weglopen is dan geen optie. En dat loopt weleens uit de hand. Op die momenten denk ik soms wel: Dit hoort niet bij het leven van een christen.” Drugsverslaafd
Christen noemt Remon zich pas sinds enkele jaren. Als kind ging hij weliswaar braaf met zijn ouders mee naar de kerk, een keuze voor Jezus maakte hij toen nog niet. Dat gebeurt pas na de drugsverslaving in zijn tienerjaren. “Door verkeerde keuzes kwam ik ermee in aanraking. Bijna vier jaar lang gebruikte ik iedere dag drugs. Tot op een dag de dominee mijn kamer binnenstapte. Hij was net nieuw en erg direct in zijn aanpak. Hij heeft me flink toegesproken en gezegd dat het anders moest. Ik ben van de ene op de andere dag gestopt met gebruiken.” Hij ervaart het als ingrijpen van God en besluit om weer vaker naar de kerk te gaan. Beetje bij beetje begint zijn relatie met Jezus te groeien, tot hij volmondig een keus maakt om Hem te volgen.

Als we voor een uitwedstrijd ergens gaan eten, dan wil ik gewoon een zegen vragen voor mijn friet en voor die van hen

Vloekende supporters

Wie echter denkt dat hij in die periode ook stopt met het supporten van Feyenoord heeft het mis. Hij blijft zijn club door dik en dun steunen. Op zondagochtend gaat hij eerst naar de kerk, om direct na het ‘Amen’ zijn auto in te springen om op tijd in Rotterdam te kunnen zijn. Is het niet lastig om als christen deel uit te maken van de fanatieke supporters van Feyenoord? “Soms wel. Als we tegenover een groep supporters van de tegenstander staan, maar ook als een Feyenoord-fan naast me de hele tijd staat te vloeken. Dan vraag ik of hij ermee wil stoppen en zo niet, dan ga ik ergens anders staan.” Tegenover zijn Feyenoord-vrienden probeert hij open en eerlijk te zijn over wat hij gelooft, ook al snappen de meesten er niets van. “Als we voor een uitwedstrijd met een groep ergens friet en saté bestellen, dan bid ik voor mijn eten. Daar wordt raar naar gekeken, maar ik wil gewoon een zegen vragen voor mijn eten en voor dat van hen.” Toch beseft Remon dat zijn twee grote liefdes niet altijd hand in hand gaan. “Ik zal altijd Feyenoord-supporter blijven, maar hoe ik het nu beleef is te extreem. Daarom heb ik besloten een bijbelschool te gaan doen. Feyenoord is iets moois, maar mijn echte geluk vind ik bij Jezus. Niets ten nadele van mijn Feyenoord-maten, maar voor mij is het tijd om een stap terug te doen.” Door het vuur
Remon heeft zijn voetbalvrienden verteld over de bijbelschool. “De reacties waren wisselend. Sommigen zeiden: ‘En Feyenoord dan?’ Anderen: ‘Dat past echt bij jou.’ Daar was ik blij om, want dat betekent dat ik me de afgelopen jaren niet als een doorgesnoven hooligan heb gedragen.” Ondanks dat het goed is om een stap terug te doen, gaat Remon de bijzondere band met de jongens van vak W missen. Wat kunnen wij als christenen van hen leren? “Het zijn fantastische kerels, die nooit zullen weglopen, maar voor je door het vuur gaan. Ze geven niet op als het een keer tegenzit. In de kerk zie je vaak dat mensen na een tegenslag niet meer komen, maar juist dan moet je volharden. Toen Feyenoord met 10-0 van PSV verloor, zat De Kuip de wedstrijd daarop helemaal vol. Daar kunnen we als christenen een voorbeeld aan nemen.” Tekst: Remko den Boef
Beeld: McKlin Fotografie