Gitarist Arend stond het allervaakst op het podium van de EO-Jongerendag: 'Bijna 20 jaar'

25 oktober 2021 · Leestijd 5 min

Ben jij wel eens op de EO-Jongerendag geweest? Of heb je wel eens een BEAM Kerkdienst gekeken? Dan ken je Arend ongetwijfeld. Hij treedt al bijna 20 jaar op als gitarist op de EO-Jongerendag en is daar erg enthousiast over. Arend: “Als we zingen merk je echt dat er wat gebeurt”.

“Ik zit al vanaf het begin in de BEAM Worshipband, maar in 2003 heb ik al voor het eerst op de EO-Jongerendag gespeeld. Het is altijd overweldigend om op een EOJD te spelen, dat went nooit. De EOJD is heel groot opgezet en je merkt dat iedereen er met hetzelfde doel naartoe gaat: God ervaren. Daardoor heerst er een hele goede sfeer. Toen de EOJD in het Gelredome was, werkten daar stewards, die normaal de orde houden tijdens een voetbalwedstrijd. Dat gaat er vaak gewelddadig aan toe. Op de EOJD was dat helemaal niet, die stewards hadden dus eigenlijk niks te doen. Daarin merk je dat er een goede sfeer een gevoel van eensgezindheid is. Tijdens het optreden ervaarde ik dat ook heel erg. Iedereen is heel enthousiast en als de preek begint, is iedereen stil. Ik kan me herinneren dat ik dat vroeger, toen ik zelf op de EOJD kwam, ook heel bijzonder vond. Ik vond de EOJD toen al te gek, en ik dacht zelfs: ‘ik zou het ook wel leuk vinden om hieraan mee te werken’.”

Brok in mijn keel

Na zoveel jaren EOJD kan Arend wel een paar bijzondere momenten noemen. “De keren die me het meest bijgebleven zijn, zijn de keren dat ik met Kees Kraayenoord gespeeld heb. Hij kon op de een of andere manier zo’n goede connectie maken met de mensen in de zaal. Als we gingen zingen, merkte je echt dat er wat gebeurde. We zongen een oud opwekkingsliedje en het hele Gelredome ging uit zijn dak, echt heel bijzonder. Er is ook een opening die me heel erg is bijgebleven. Dat was wanneer ze begonnen met een WhatsAppgesprekje met Jezus op het grote scherm. Dat maakte zoveel impact, niet normaal. Ik hoorde dat veel jongeren zich herkenden in wat er gezegd werd. Ik kreeg daar echt een brok van in mijn keel.”

In paniek

“Ik ben een keer bijna te laat geweest, echt afschuwelijk was dat. De EOJD begon toen om tien uur, dus ik dacht dat half tien er zijn vroeg zat was. Ik was alleen vergeten dat er nog 40.000 mensen om die tijd naar het station toe gingen. Ik kwam dus in de file te staan. Er was toen nog geen WhatsApp, maar iedereen ging me bellen. Uiteindelijk kwam ik vijf minuten van tevoren binnen en tijdens mijn eerste optreden brak ook de snaar van mijn gitaar nog. Ik was echt in paniek. Gelukkig heeft niemand het echt gemerkt, maar sindsdien slaap ik voor de EOJD wel altijd in een hotel en ben ik er al om zeven uur.”

De EO-Jongerendag is een dag van licht in het land

Ondanks de stress die zo’n dag soms geeft, is het volgens Arend ook echt belangrijk voor je geloof. “Het beurt je elk jaar weer op. Er is best veel negativiteit om je heen, bijvoorbeeld in de media. Ik ervaar de EOJD echt als een dag van licht in het land, het is een en al positiviteit. Dat merk je in de boodschap van God en hoe mensen op elkaar reageren. Het is heel bijzonder als je gelooft en dat je dat ook met elkaar kunt delen. Dat is niet vanzelfsprekend, er zijn ook landen waar dat helemaal niet kan. Als je gelooft kan je je soms best alleen voelen. Dan lijkt het alsof je de enige bent die nog gelooft. Als je op zo’n EOJD dan zoveel jongeren ziet die allemaal heel verschillend zijn, denk ik: ‘wat gaaf’. Het één zijn met elkaar merk je heel sterk op de EOJD. Daar kan je altijd wel over vertellen, maar om het mee te maken is heel bijzonder.”

Van stoffig naar cool

Arend heeft de goede sfeer van de EOJD al jaren meegemaakt, maar is de EOJD altijd hetzelfde geweest? “Vroeger had de EOJD een beetje een stoffig imago. Het heette een ‘jongerendag’, maar er kwamen ook veel oudere mensen. De muziek was ook niet echt cool en hip. Als je nu op de EOJD komt, merk je dat de muziek echt heel goed is en dat het er heel goed uitziet. Ik merk dat het ook nu steeds beter wordt, bijvoorbeeld in de graphics. Wel vind ik het jammer dat het nu door minder mensen bezocht wordt dan eerst. Jongeren hebben het nu denk ik drukker, maar toch vind ik dat iedereen er eigenlijk heen zou moeten. Ik ben er al heel vaak geweest, maar normaal wordt het nooit. Ik vind het nog steeds spannend, je gaat niet ‘even’ op de EOJD spelen. Het overweldigt je altijd, ik krijg er een enorme adrenaline-rush van. Dat maakt het soms wel lastig om geconcentreerd te blijven spelen. Je maakt echt iets heel cools mee.”

Als je EOJD 2022 doorgaat is Arend ook zeker van de partij. “Ik kijk er enorm naar uit. We hebben heel lang de BEAM Kerdiensten gedaan. Dat was in een leeg hok met een paar camera’s, waar je weinig energie terugkrijgt. Op de EOJD zingen mensen mee en zijn ze enthousiast, daar zie ik erg naar uit.”

BELANGRIJK: dit is de tussenstand van de EO-Jongerendag fundraising!