Gijsbert is 24 en ouderling: “Ik kan nog steeds een biertje drinken in de kroeg”

Debora: "Hoe ben je tot deze keuze gekomen?"

“Dit idee speelde al langer in mijn hoofd. Ik vind het belangrijk om me in te zetten in de kerk, zoals ik dat ook al eerder bij mijn studentenvereniging had. Ik had alleen niet verwacht dat ik al zo snel gevraagd zou worden! Na een proces van praten en bidden besloot ik me beschikbaar te stellen. Zo ben ik in november 2019 ingezegend als ouderling!”

Djurn: "Heb je getwijfeld of je het moest doen omdat je zo jong bent?"

“Nogal! Ik dacht na over vragen als ‘Hoe combineer ik een jeugdig leven met het ouderlingschap, kan dat wel?’ Na veel gesprekken met God en mensen uit mijn omgeving kwam ik erachter dat dit zeker mogelijk is, en dat ik – ook in dit ambt - mezelf kan en mag zijn. Ik kan ouderling zijn en ondertussen nog steeds met mijn vrienden met een biertje in de kroeg staan.”

Anne-Ruth: "Wat voor reacties krijg je op het feit dat je al op (redelijk jonge) leeftijd ouderling bent?"

“Ik hoor dat mensen het wel bij me vonden passen, dus dat voelde als een extra bevestiging. Natuurlijk is er her en der wat verwondering, maar echt negatieve reacties heb ik niet gehad. Binnen de kerkenraad is er wederzijds respect, we zien de voordelen van de combinatie van oudere en jongere ouderlingen. Het is goed dat de focus ligt op oudere ouderlingen, die meer wijsheid en levenservaring hebben en de gevoeligheden in de kerk beter kennen, maar het is fijn dat er ook ruimte is voor jongere ouderlingen, die met een frisse blik de kerk bekijken.”

Lois: "Wat doet een ouderling?"

“In onze kerk doen niet alle ouderlingen hetzelfde, maar heb je allemaal een hoofdtaak. Voor mij is dat de communicatie, binnen en buiten de kerk. Binnen de kerk kijk ik wat er wel en niet gezegd wordt en of de dingen die gezegd worden passen binnen de visie van de kerk. Hiernaast let ik op hoe de kerk naar buiten treedt, zodat mensen een goed beeld van onze kerk blijven hebben. Er zijn andere ouderlingen die een meer pastorale focus hebben en hiermee beschikbaar zijn voor gemeenteleden met geloofs- of levensvragen. Ik denk dat het goed is dat dit ouderlingen zijn met meer levenservaring, die iets ouder zijn dan ik.”

Eva: "Wat vind je het mooiste aan ouderling zijn?"

“Het is bijzonder om je op zo’n manier voor de kerk in te mogen zetten. Er heerst een beeld dat ouderlingen vooral oudere mannen in grijze pakken voorin de kerk moeten zijn. Dit kan zorgen voor een gevoel van afstand. Door me in te zetten als ouderling voel ik me vertegenwoordigd in de kerk, en merk ik dat de kerk ook echt voor mij is. Het is niet verkeerd dat vooral oudere mensen in de kerkenraad zitten, maar het kan goed zijn om ook wat jeugdigheid toe te voegen.”

Esther: "Vind je het lastig om om te gaan met persoonlijke verhalen en geheimhoudingsplicht?"

“Nee, eigenlijk niet. Als iemand mij iets in vertrouwen vertelt, vertel ik dat niet tegen anderen. Dit deed ik sowieso al niet, dus de geheimhoudingsplicht verandert daar niet veel aan. Het wordt ingewikkelder als mensen me iets toevertrouwen wat me persoonlijk raakt, dit mag ik niet zomaar met vrienden overleggen. Gelukkig kan ik in dat geval – als het me persoonlijk raakt – altijd bij de dominee terecht. Dit gebeurt overigens bijna nooit.”

Mirre: "Heb je nog een ander baan en zo ja: is het lastig te combineren?"

“Ik ben nog student! Momenteel zit ik in het laatste jaar van mijn studie en het is prima te combineren. Het geloof vind ik het belangrijkste in mijn leven, dus misschien zou je beter kunnen vragen: ‘Kan ik mijn studie combineren met het ouderlingschap?’ Ik wil het liefst eerst christen zijn en me dan pas focussen op andere dingen in mijn leven. Het christen zijn kan ik op deze manier goed uitdragen.”

Alinda: "Wat doe je allemaal bij zo’n vergadering?"

“Haha, goede vraag! Het verschilt natuurlijk per kerk, maar bij ons beginnen we met een opening van ongeveer een halfuur. Iemand bereidt iets voor aan de hand van een boek en vertelt hier iets bij. We praten over de actuele thema’s die aan de hand zijn in de kerk. We proberen niet te lang in discussies verzeild te raken. Zo zijn we meestal binnen 2 uur klaar.“

Marieke: "Voel je je verplicht om bij elke dienst aanwezig te zijn?"

“Nee, ik heb niet het gevoel alsof het echt moet. Ik wil het wel graag! Ik voel me onderdeel van de kerk, daarom heb ik zin om naar de dienst te gaan. Toen ik net in deze kerk kwam had ik meer het gevoel van ‘moeten’, maar ondertussen ervaar ik veel meer vrijheid. Nu kom ik omdat ik me er thuis voel!”

David: "Wat zou je tegen jongeren willen zeggen?"

“De kerk is ook van en voor jullie! Als je je gaat inzetten binnen de kerk zal je de afstand verkleinen en hiermee ook verbonden voelen met je gemeente. Kortom, als je passief aanwezig bent zal je die verbondenheid minder snel voelen en zul je, denk ik, veel focussen op de aspecten die jouw kerk niet zou hebben. Met een taak kom je natuurlijk ook in contact met allerlei gemeenteleden. Dit kan hele interessante gesprekken opleveren. Je hoeft hiervoor geen ouderling te worden (wat ik overigens natuurlijk wel zou aanmoedigen om erover te denken en te bidden), maar een bijdrage leveren door muziek te maken, koffie te schenken of schoon te maken kan al voor veel verbondenheid met de kerk zorgen. Proberen kan nooit kwaad!”

Lees hier de andere artikelen uit de rubriek Durf te Vragen!